หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 399

เมื่อได้ยินออสตินพูดเช่นนี้ สาริศาก็ตกใจชะงักขึ้น และไม่รู้ว่าจะจัดการกับสถานการณ์นี้อย่างไรดี

“คุณริศา คุณออสติน อาหารของพวกท่านพร้อมแล้ว ขออนุญาตถามว่าตอนนี้เสิร์ฟได้เลยไหมครับ” ขณะที่สาริศากำลังอึดอัดไม่รู้จะทำอย่างไรอยู่นั้น พนักงานเสิร์ฟได้ก้าวเดินหน้ามาถามพอดี

“ค่ะ เสิร์ฟตอนนี้ได้เลย” ราวกับการคว้าฟางเส้นสุดท้ายที่ช่วยชีวิตไว้ สาริศารีบตอบกลับคำถามของพนักงานเสิร์ฟทันที

หลังจากที่รอให้พนักงานเสิร์ฟพยักหน้าแล้วเดินจากไป สาริศาก็หันมากล่าวกับออสติน “เรื่องนี้พวกเราค่อยคุยกันทีหลัง วันนี้ตกลงกันแล้วว่าจะมาสัมภาษณ์คุณ ตอนนี้อาหารก็เสร็จแล้ว พวกเราเริ่มสัมภาษณ์กันเถอะค่ะ”

ความตื่นเต้นของสาริศา ออสตินรู้สึกเอ็นดู จึงพยักหน้าให้ความร่วมมือ อย่างไรเรื่องแบบนี้ก็ไม่ควรรีบร้อน

“ครับ พวกเราดำเนินการสัมภาษณ์ก่อนก็ได้”

ได้ยินออสตินกล่าวเช่นนี้ สาริศาในใจก็แอบโล่งอก จากนั้นก็หยิบเครื่องบันทึกเสียงที่เตรียมไว้ออกมาจากกระเป๋า

“ไม่ทราบว่าอะไรที่ทำให้คุณผันตัวมาทำอาชีพทนายความคะ”

“คุณเข้าใจบทบาทของทนายความและคุณค่าของชีวิตอย่างไรคะ"

……

คำถามของสาริศาตอนเริ่มต้นนั้นค่อนข้างดี ออสตินเองก็ให้ความร่วมมือ ความคิดเห็นมากมายที่สื่อออกมาทำให้สาริศารู้สึกชื่นชมเขามาก ไม่อยากจะเชื่อว่านี่จะเป็นคำพูดของผู้ชายเจ้าชู้ที่ตัวเองรู้จัก      

แน่นอน กลับประเทศก็สามารถยืนหยัดในแวดวงการเมืองและกฎหมายได้ในเมือง s จึงไม่ต้องสงสัยด้านความสามารถทางวิชาชีพของออสติน

สัมภาษณ์มาถึงในช่วงท้าย สาริศาได้ถามคำถามซุบซิบที่สาธารณชนให้ความสนใจสองสามข้อ เช่น ข่าวลือของออสตินกับมารีดาราชื่อดัง

“ทุกคนอยากทราบว่า ข่าวลือระหว่างคุณกับคุณมารีเป็นเรื่องจริงหรือเปล่าคะ”

สาริศาเดิมทีไม่อยากจะถามคำถามซุบซิบนี้ แต่ว่าจำใจ เห็นได้ชัดเจนว่านักอ่านค่อนข้างสนใจเรื่องแบบนี้ เพื่อยอดขายของนิตยสาร เธอทำได้แค่ทำตามความต้องการของตลาด

“ข่าวลืออะไรครับ” ออสตินเอนหลังไปพิงเก้าอี้ เลิกคิ้วกล่าวถาม

“ว่ากันว่า พวกคุณกำลังคบกันอยู่” สาริศารู้สึกอึดอัดในใจ แต่ด้วยฐานะนักข่าวมาหลายปี เธอยังคงแสดงออกอย่างเป็นธรรมชาติ สีหน้ายังคงมีรอยยิ้ม

ทันใดนั้นออสตินได้วางมือลงบนโต๊ะ ยกมือข้างหนึ่งเท้าคางแล้วจ้องมองสาริศาด้วยท่าทางขี้เล่น “ทุกคนอยากรู้ หรือว่าเป็นคุณที่อยากรู้ครับ”

เขาไม่ตอบกลับย้อนถาม

“สาธารณชนต่างอยากรู้เรื่องนี้มาก แน่นอนว่าเรื่องนี้รวมถึงฉันด้วย คุณจะสะดวกบอกเราได้ไหมคะ” สาริศาตอบกลับได้อย่างเป็นทางการ

“ที่แท้คุณอยากรู้เรื่องนี้เหรอครับ” เห็นได้ชัดว่าออสตินอยากฟังเฉพาะสิ่งที่เขาต้องการฟัง ยิ้มเล็กน้อย “ถ้าคุณอยากรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของผมกับผู้หญิงคนอื่น ผมขอเข้าใจได้ไหมครับว่ากำลังหึงผมอยู่ "

“อะไรนะ!” สาริศาสงสัยว่าตัวเองฟังผิดไป ให้ตายเหอะ ทำไมเธอต้องหึงด้วย เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเธออย่างไรไม่ทราบ พูดตามตรง เธอแทบอยากจะให้เขามีความสัมพันธ์กับมารีด้วยซ้ำ

“ผมบอกว่า” ออสตินยิ้มอย่างมีเลศนัย “คุณกำลังหึงผม”

ออสตินค่อย ๆ เก็บรอยยิ้มมุมปากขึ้น แววตากลับยังคงมีรอยยิ้ม น้ำเสียงนั้นเบามากราวกับกำลังจมน้ำตาย

“ช่วงนี้มารีมีคดีที่เกี่ยวกับการฟ้องร้องการเป็นพรีเซ็นเตอร์ที่ต้องการให้ผมช่วย ดังนั้นจึงเจอหน้ากันไม่กี่ครั้ง เพียงแต่ว่าบังเอิญถูกนักข่าวบันเทิงถ่ายภาพไว้ได้ ผมกับเธอเป็นเพียงความสัมพันธ์ทางด้านการทำงานเท่านั้นครับ ข่าวลือต่าง ๆ ภายนอกล้วนไม่เป็นความจริง คุณไม่ต้องไปเชื่อ และก็ไม่ต้องเป็นกังวล”

“ทำไมฉันต้องกังวลด้วย” สาริศาไม่เข้าใจ

“ตอนนี้ใจผมมีเพียงคุณ” ออสตินเปล่งหนึ่งประโยคนี้ออกมา

นี่มันอะไรกับอะไรเนี่ย สาริศาถูกคำพูดเหล่านี้ทำให้สับสนวุ่นวายไปหมด การพัฒนาระหว่างเธอกับออสตินเหมือนจะอยู่เหนือการควบคุมของเธอมากขึ้นเรื่อย ๆ

ไม่ได้ เธอจะให้เรื่องแบบนี้พัฒนาต่อไปไม่ได้ เธอไม่ชอบออสติน จุดนี้เธอจะต้องอธิบายให้เขาได้เข้าใจในตอนนี้ให้ได้ เพื่อหลีกเลี่ยงการถลำลึกมากไปกว่านี้

“ออสติน ระหว่างฉันกับคุณไม่ได้……” คำพูดของสาริศาเพิ่งจะเปล่งออกมา ก็ถูกเสียงโทรศัพท์ดังขัดจังหวะขึ้น เหลือบมองดูสายที่โทรเข้ามาแวบหนึ่ง เป็นสายของพชิรา ลังเลครู่หนึ่ง สุดท้ายสาริศายังคงรับสายโทรศัพท์ขึ้น ไม่แน่อาจจะมีเรื่องที่เกี่ยวกับกันยาก็ได้

“ริศา พรุ่งนี้มีเวลาว่างไหม” พชิรายิ้มแล้วกล่าว

“มีเรื่องอะไร” สาริศาขมวดคิ้วเบา ๆ 

“ถ้าหากเธอมีเวลา ฉันอยากจะนัดเธอไปดูโอเปร่าด้วยกัน”