หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 414

“ฉัน... ฉันไปเจอธนพัตมา” สาริศาพูดตามความจริง

“เธอไปเจอเขาทำไม!” ชัชวาลขมวดคิ้ว มองดูสาริศาอย่างระมัดระวัง “เขาไม่ได้ทำอะไรเธอใช่ไหม”

“เปล่า เขาแค่นัดฉันออกไปเจอ เพื่อที่จะพูดเรื่องบางอย่าง” สาริศาปฏิเสธ ไม่ได้จะบอกให้ชัชวาลรู้ว่าธนพัต "นัด" เธอออกไปยังไง

“พูดอะไร”

“เขาบอกว่าอยากจะจีบฉันใหม่”

“ไม่ได้เด็ดขาด!” เมื่อได้ยินคำตอบของสาริศา ชัชวาลก็โกรธอย่างเห็นได้ชัด “เขาทำแบบนั้นกับเธอในตอนนั้น เขาไม่คู่ควรกับเธอตั้งนานแล้ว”

“ถ้าเธอยอมกลับไปคบกับเขาอีกจริงๆ แล้วเขาทำแบบนี้กับเธออีกจะทำยังไง ริศา ฟังพี่ฉันนะ เธอห้ามกลับไปคบกับเขาอีก ถ้าเธอหลวมตัวเข้าไป สุดท้ายแล้ว คนที่เจ็บจะเป็นเธอเอง"

"วางใจเถอะค่ะพี่" สริศาปลอบใจชัชวาล "ฉันไม่ได้จะกลับไปอยู่แล้ว ฉันไม่ใช่สาริศาคนโง่ในตอนนั้นอีกแล้ว ไม่มีทางที่จะทำเรื่องที่ทำให้ฉันเจ็บปวดอีก"

"เธอคิดได้ก็ดี" หลังจากได้ยินคำพูดของสาริศา ใจของชัชวาลก็สงบลงได้

เขาได้เห็นความเจ็บปวดที่สาริศาประสบเมื่อห้าปีที่แล้วมากับตา เธอยังออกมาไม่ได้หมดจนถึงตอนนี้ ถ้าต้องเจออีกล่ะก็ เขากลัวจริงๆ ว่าน้องสาวของเขาจะทนไม่ไหว

แต่เจ้าลูกหมาที่แอบฟังอยู่ก็ยิ้มแป้น จะจีบม่ามี๊ใหม่หรอ แดดดี๊เจ๋งมาก! ดูเหมือนว่าชีวิตที่มีทั้งพ่อและแม่จะมาถึงในไม่ช้า

ในคืนนั้นสาริศาพลิกตัวไปมาพยายามจะนอนแต่นอนไม่หลับ คำพูดของธนพัตยังคงวนเวียนอยู่ในใจเธอไม่สามารถกำจัดมันออกไปได้

เมื่อรู้ว่าธนพัตอยากจะอยู่กับเธออีกครั้ง เธอก็อธิบายไม่ถูกว่าความสุขที่ซ่อนอยู่ในหัวใจของเธอคืออะไร ไม่กล้าแม้แต่จะคิดลึก เกรงว่าเธอจะได้คำตอบที่ยอมรับไม่ได้

เกือบทั้งคืนที่นอนไม่หลับ วันรุ่งขึ้นตอนฟ้าจะสราง สาริศถึงได้ผล็อยหลับไปสองชั่วโมง แล้วถูกปลุกให้ตื่นด้วยนาฬิกาปลุก

พร้อมกับรอยคล้ำใต้ตาสองวง สาริศารีบไปที่บริษัท ไม่คิดเลยว่าเมย์จะวิ่งเข้ามาหาทันทีที่เธอเดินเข้ามา

“พี่ริศา ทำไมถึงเพิ่งมาคะ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!”

ตื่นขึ้นมาในทันที สาริศาเห็นว่าเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ ก็จะมองเธอด้วยแววตากังวลใจ คิดในใจว่าอาจจะไม่ใช่เรื่องดี

“เกิดอะไรขึ้น” สาริศาถามด้วยสีหน้าจริงจัง

"สำนักพิมพ์ของเราถูกบริษัทใหญ่ซื้อกิจการ!” เมย์พูดอย่างกังวลใจกับข่าวที่ทำให้ศริศาตกใจ

“อะไรนะ!” สาริศาขมวดคิ้ว “ทำไมฉันถึงไม่ได้รับแจ้งจากสำนักงานใหญ่ เธอได้ยินข่าวนี้จากใคร”

เมย์กำลังจะพูด แต่ก็ถูกเพื่อนร่วมงานอีกคนแย่งพูดไป “เมื่อเช้านี้มีคนอ้างว่าเป็นผู้ช่วยผู้จัดการของบริษัทสตาร์ มีเดียมาหาเรา บอกเราว่าสำนักพิมพ์ถูกบริษัทของพวกเขาซื้อกิจการแล้ว"

เมื่อกลับมารู้สึกตัว สาริศาตามพนักงานไปที่ที่นั่งด้วยความสับสน ในใจยังคิดว่า ธนพัตเกี่ยวอะไรกับการซื้อกิจการครั้งนี้กันแน่

การประชุมเริ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ธนพัตไม่ได้มองสาริศา เขาฟังหัวหน้าแผนกต่างๆ รายงานสถานะการทำงาน แล้วชี้ถึงปัญหาความเสียหายที่เกิดขึ้นและให้เป้าหมายการทำงานต่อไป

สาริศาไม่ได้ฟังเนื้อหาการประชุม มัวกำลังคิดว่าเกิดอะไรขึ้น เธออยากจะถามคนที่อยู่ข้างๆ แต่ก็ไม่รู้จักใครเลย ก็ไม่รู้จะพูดยังไง

หญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ เห็นความกระวนกระวายของเธอ จึงถามเธอด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาว่า “คุณเป็นบรรณาธิการที่บริษัทเราเพิ่งซื้อกิจการมาใช่ไหมคะ”

“ค่ะ” สาริศารีบตอบไปว่า “ขอโทษนะคะ คุณรู้ไหมว่าทำไมธนพัตมาอยู่ที่นี่ เขาเป็นประธาน TNP Group ไม่ใช่เหรอคะ”

“คุณไม่รู้เหรอ” หญิงสาวมองเธอด้วยความแปลกใจและอธิบายว่า “บริษัทสตาร์ มีเดียเป็นบริษัทลูกของ TNP Group คุณธนพัตเป็นบอสใหญ่ของเรา การซื้อกิจการบริษัทคุณเป็นเรื่องที่เขาตัดสินใจเมื่อวานนี้ แต่ไม่คิดเลยว่าการทำงานของเขาจะเด็ดขาดขนาดนี้ ได้มาอย่างรวดเร็ว"

"อย่างไรก็ตาม เราจะเป็นเพื่อนร่วมงานกันแล้ว หวังว่าจะได้ร่วมงานกันนะคะ” หญิงสาวยิ้มอย่างสดใส

สาริศายิ้มแหยกลับ “เช่นกันค่ะ”

เป็นธนพัตจริงด้วย! เขาต้องการจะทำอะไรกันแน่!?เมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาพูดเมื่อวานนี้สาริศารู้สึกโกรธขึ้นในใจ ไอ้คนแบบนี้ถึงกับล้อเล่นกับงานของเธอ!

ขณะที่สาริศาจมอยู่ในความโกรธของตัวเอง จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงที่ไม่พอใจของธนพัตจากเบื้องบน “สุดท้ายแล้ว คุณบ.ก.สาริศาที่เพิ่งมา เล่าสถานการณ์การทำงานล่าสุดมาหน่อยสิ”