พอจบปัญหานี้ลงได้ สาริศาก็สบายใจขึ้นมาก ถึงจะต้องเจอธนพัตทุกสัปดาห์ก็เป็นแค่เรื่องงานของตัวเอง ไม่มีอะไรต้องกังวล
เมื่อตัดสินใจแล้ว สาริศาก็ละทิ้งความกังวลก่อนหน้านี้ไปหมด ให้ตัวเองทุ่มเทอย่างเต็มที่กับงานรอบใหม่
ตอนมีเรื่องมาค่อยไปกังวลเรื่องนั้นเถอะ สิ่งสำคัญที่สุดคือทำเรื่องตรงหน้าให้ดี การล้มเลิกเพราะเคยล้มเหลวมันไม่ฉลาดเลย
เนื่องจากมียอดขายอันดับ 1 ติดต่อกันถึง 2 ครั้ง ทุกคนจึงมีความกระตือรือร้นในการทำงานมากขึ้น พวกเขายังมุ่งมั่นที่จะคว้าแชมป์ 3 สมัยติดต่อกันในนิตยสารฉบับต่อไปด้วย
แต่พูดง่ายทำยาก เพื่อให้บรรลุเป้าหมาย ทุกคนทำงานด้วยความกระตือรือร้นอย่างมาก การคัดเลือกผู้สัมภาษณ์ก็ต้องต้องใจมากเช่นกัน
นี่เป็นการประชุมครั้งที่สามในสัปดาห์นี้แล้ว แต่เหมือนกับสองครั้งก่อนหน้านี้ ทุกคนยังคงไม่พอใจกับผู้ที่จะสัมภาษณ์
“เตชินท์ เป็นสถาปนิกที่โด่งดังที่สุดในเมือง S แม้ว่าความนิยมของเขาจะสูงกว่าสองคนก่อนหน้า แต่รูปร่างหน้าตาของเขาไม่น่าพอใจนัก ทุกคนรู้ดีว่าตอนนี้เป็นโลกที่มองหน้าตา ฉันกลัวว่าผู้อ่านจะไม่ค่อยสนใจเขาน่ะสิ”
น้ำหวานพนักงานใหม่เสนอความเห็นของตัวเอง
แม้ว่าเธอเพิ่งจะเข้ามา แต่น้ำหวานเดิมเป็นคนสวย แถมยังมีความสามารถ ทุกคนจึงค่อนข้างเห็นด้วยกับมุมมองของเธอ แล้วก็มีคนพูดเห็นด้วยกับเธอ
“ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน การสัมภาษณ์ครั้งก่อนกับออสตินที่ประสบความสำเร็จนั้น เหตุผลใหญ่หนึ่งเลยก็เป็นเพราะรูปร่างหน้าตาของเขา แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานแลว แต่ก็ยังมีคอมเม้นท์เกี่ยวกับเขาในช่องทวิตเตอร์ของเรา ในเรื่องภาพลักษณ์ของเตชินท์ เกรงว่าจะแซงหน้ายอดขายเล่มที่แล้วยาก"
"ถึงจะเป็นแบบนั้น แต่ตอนนี้เราไม่มีใครที่เหมาะสมกว่านี้แล้ว ถ้าไม่รีบตัดสินใจหาผู้สัมภาษณ์ การเร่งเวลาในการสัมภาษณ์ จะส่งผลกระทบต่อคุณภาพนิตยาสารนะ" มีคนแสดงความคิดเห็นที่ต่างกัน
ได้ยินอย่างนั้น ทุกคนก็เงียบไป ถ้าตกลงเอา เตชินท์ จริงๆ ก็ไม่ค่อยมีความมั่นใจเลยกับยอดขาย แต่ถ้าล่าช้ากว่านี้ก็คงจริงที่จะมีเวลาไม่เพียงพอ
“ไม่งั้นเราสัมภาษณ์ออสตินต่อดีไหม” จู่ๆ เมย์ก็พูดอย่างตื่นเต้น “ในเมื่อคนอ่านสนใจออสตินไม่ลดลงเลย แถมยังเพิ่มขึ้นตั้งแต่นิตยสารฉบับที่แล้วออกมา ทำไมเราไม่ตีเหล็กตอนมันร้อนล่ะ บางทีเราอาจจะสร้างปาฏิหาริย์ในยอดขายครั้งใหม่ได้นะ”
ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา ทุกคนก็รู้สึกเจอแสงสว่าง “ใช่น่ะสิ ตอนนี้ออสตินกำลังดังในเมือง S หนุ่มหล่อคนดังที่ยังโสด ถึงจะสัมภาษณ์เขาอีกครั้งก็ยังได้”
“ถ้าออสตินอยู่บนหน้าปก ฉันจะซื้อนิตยสารโดยไม่ลังเลเลยล่ะ "
"เห็นด้วย! "
"เห็นด้วย! ”
……
ทุกคนต่างเห็นด้วยกับข้อเสนอของเมย์เกือบเป็นเอกฉันท์ รอแค่สาริศาพยักหน้าเท่านั้น
“ในเมื่อทุกคนคิดแบบนี้ ฉันจะไปขอความเห็นจากเบื้องบนก่อน แล้วฉันจะให้คำตอบตอนบ่าย เท่านี้ก่อนแล้วกัน จบการประชุมได้” สาริศาพูด
เธอเห็นด้วยกับการสัมภาษณ์ออสตินอีกครั้ง แต่ตอนนี้เบื้องบนของเธอยังมีธนพัตอยู่ แน่นอนว่าเธอก็ต้องถามเขาก่อน
ยิ่งไปกว่านั้น วันนี้เป็นวันที่ตกลงว่าจะไปรายงานงาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หวานเย็น กรุ่นใจ
สวย แต่ โง่ดักดาน แล้วไงคุณนางเอก...
ทำไมนางเอกต้องเป็นควายตลอด...