หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 454

“ฆ่าเธอ?” พอได้ยินอย่างนั้นดวงตาของพชิราก็เป็นประกาย แล้วพูดซ้ำด้วยความไม่แน่ใจ

“ใช่แล้ว ถึงแม้ในใจของธนพัตจะไม่ไม่สนใจเรื่องนี้ได้ ในเมื่อเขาสามารถพูดว่าให้อภัยได้ ก็แสดงให้เห็นว่าในใจของเขาสาริศายังคงมีความสำคัญมาก ขอแค่หล่อนตายไป ธนพัตถึงได้หันกลับมามองเธออีกครั้ง”

ตามแผนที่วางไว้ก่อนหน้านี้ ออสตินพยายามเกลี้ยกล่อมพชิราอย่างสุดความสามารถ

พชิรานิ่งคิดตามคำพูดของออสตินอย่างจริงจัง เธอรู้สึกว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นมีเหตุผลเหมือนกัน ถ้าดูจากท่าทางของธนพัตในตอนนี้เห็นได้ชัดว่าเขาลุ่มหลงสาริศามาก มีแค่สาริศาตายไปแล้วทุกอย่างถึงจะจบลงได้ ธนพัตถึงจะกลับมาหาเธอได้

“ดี งั้นก็ฆ่ามันซะ!” พชิราหรี่ตาลง และพูดด้วยน้ำเสียงชั่วร้าย

ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้ทั้งหมด แต่พอได้ยินพชิราเห็นด้วย ในใจของออสตินก็ไม่ได้มีความสุขอะไรเลย ในฐานะทนายความ เขาถือว่าได้เห็นความอบอุ่นและความเย็นชาของมนุษย์ทุกรูปแบบแล้ว แต่เขาคิดไม่ถึงมาก่อนว่าจิตใจของมนุษย์จะชั่วร้ายได้ขนาดนี้

จะว่าไปแล้ว จุดเริ่มต้นความเคียดแค้นระหว่างสาริศากับพชิรานั้น เริ่มมาจากผู้ชายคนเดียว แต่พชิรากลับโหดร้ายได้ถึงขนาดนี้

“ถ้าอย่างนั้นตอนนี้เราไปที่บ้านของนาย จากนั้นนายก็โทรเนียกสาริศามา ฉันจะใส่ยาลงในน้ำ แล้วนายก็เกลี้ยกล่อมให้มันดื่มลงไปก็พอแล้ว” ในขณะที่ออสตินถอนหายใจ พชิราก็คิดแผนการเสร็จแล้ว

วางยาในน้ำ? พอได้ยินคำพูดของพชิรา ออสตินก็ตกตะลึงไปทันที เขาคิดไม่ถึงเลยว่าพวกเธอจะคิดเหมือนกัน นี่ถือว่าสาริศาถูกใส่วางยาจนกลายเป็นประสบการณ์ไปแล้วใช่ไหม?

“ได้ งั้นเราก็ใช้วิธีนี้ เธอคิดจะวางยาพิษหล่อนโดยตรงเลยไหม?” ออสตินถามและสตาร์ทรถขับออกไปทันที

“วางยาพิษเธอตรงๆ มันเสี่ยงเกินไป” พชิราส่ายหน้า “ฉันจะทำให้มันสลบก่อน แล้วสร้างสถานการณ์ว่ามันเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ”

พชิราบอกออสตินถึงแผนการที่เธอคิดไว้ ตอนนี้เธอคิดว่าเขาเป็นพันธมิตรของเธออย่างสมบูรณ์ไปแล้ว ในเมื่อเขาถึงกับคิดแผนฆ่าเธอออกมาได้ งั้นเธอก็ไม่จำเป็นจะต้องสงสัยอะไรอีก แล้วอีกอย่าง เรื่องนี้ เธอต้องการความช่วยเหลือจากเขาด้วย

ออสตินเป็นทนายความ มีเขาคอยช่วยเหลือ เรื่องทุกอย่างก็จะง่ายขึ้น

ออสตินได้ยินแบบนั้นก็มองพชิราด้วยสายตาคมลึก มีประสบการณ์ในการจัดการได้ถึงขนาดนี้ ดูท่าเมื่อก่อนก็เคยทำเรื่องแบบนี้หลายครั้งสินะ

ออสตินขับรถไปที่บ้านของตนเอง เพื่อให้พชิรามั่นใจ ออสตินจึงกดโทรหาสาริศาต่อหน้าเธอ และเปิดลำโพง ชวนให้สาริศามาที่บ้านของเขาตอนนี้ โดยบอกว่าเขามีเรื่องจะคุยกับเธออีกทั้งสาริศาก็ตอบตกลงอย่างง่ายดาย

พอได้ยินเสียงของสาริศาที่ดังออกมาทางโทรศัพท์นั้นไม่เลว พชิราก็ถามออสตินด้วยความสงสัยว่า “ตอนที่มันตื่นมาแล้วรู้ว่าถูกวางยา มันไม่ได้ทะเลาะหรืออาละวาดใส่นายเลยเหรอ? มันยอมรับง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอ”

ออสตินนึกขึ้นได้อย่างรวดเร็ว แสร้งทำเป็นยกยิ้ม ทำท่าทางดูถูกดูแคลน “นี่เป็นเหตุผลที่ฉันบอกว่าหล่อนน่าเบื่อ ในตอนแรกฉันคิดว่าหล่อนสูงส่งเย็นชา แต่คิดไม่ถึงว่าจะง่ายถึงขนาดนี้”

“พอตอนนี้มาคิดดูแล้ว หล่อนน่าจะชอบฉันตั้งนานแล้ว แต่แกล้งทำเป็นไม่สนใจ เฮ้อ นึกว่าจะได้เจอคนที่แตกต่างจากคนอื่นซะอีก คิดไม่ถึงเลยว่าจะไม่แตกต่างจากคนอื่นๆ เลย”

พอได้ยินคำพูดของออสติน พชิราก็ยิ่งดูถูกสาริศามากขึ้น เธอคิดไว้ไม่มีผิด สาริศาก็เป็นแค่ผู้หญิงมารยาในคราบใสซื่อบริสุทธิ์

“ก่อนหน้านี้ฉันบอกนายไปแล้ว มันเป็นแค่นางจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ วิธีการยั่วยวนผู้ชายของมันมีเยอะมาก และมันคงใช้วิธีนี้เพื่อยั่วยวนธนพัตให้ลุ่มหลงตั้งแต่แรก”

พอเห็นพชิราหมดความสงสัยจากเขา ออสตินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่คำพูดของพชิราก็ทำให้เขาขมวดคิ้วแน่น ความรังเกียจที่มีต่อเธอก็เพิ่มมากขึ้น

“คุณสวมรองเท้าของผมก็ได้ ระหว่างเรามีอะไรต้องแบ่งแยกกันด้วย” หลังจากจงใจพูดเสียงดังจบ ออสตินก็กระซิบพูด “อยู่ในห้องครับ เดี๋ยวคุณร่วมมือกับผมก็พอแล้ว”

สาริศาพยักหน้า แล้วเปลี่ยนรองเท้า ก่อนจะเข้าไปในห้องนั่งเล่น

พอได้ยินว่าสาริศามาถึงแล้ว พชิราที่อยู่ในห้องก็แนบหูของเธอไปที่บานประตูอย่างตื่นเต้น สาริศา ในที่สุดแกก็ตกอยู่ในมือของฉัน!

“ที่รัก คุณคิดถึงผมไหม” ออสตินส่งสายตาให้สาริศานั่งลงที่โซฟาฝั่งตรงข้าม แล้วถามอย่างหยอกล้อ

เธอรู้ว่าเป็นการแสดงให้พชิราดู สาริศาก็ยกยิ้มแล้วพูดว่า “คิดถึงสิคะ ทำไมคุณเพิ่งจะติดต่อหาฉันล่ะคะ?”

“ที่รัก เป็นความผิดของผมเอง ผมมีงานต้องไปจัดการ พอจัดการทุกอย่างเสร็จผมก็รีบโทรหาคุณเลย อย่าโกรธผมเลยนะครับ”

ถึงแม้จะกำลังแสดงอยู่ แต่สาริศายังคงรู้สึกกระดากอายบ้าง พอได้ยินออสตินเรียกเธอแบบนั้น แต่เธอก็พยายามให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่ “ถ้าอย่างนั้นต่อไปนี้คุณห้ามทำแบบนี้อีกนะคะ”

“ครับ ครับ ครับ” รอยยิ้มของออสตินในเวลานี้จริงใจมาก นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินสาริศาพูดออดอ้อนแบบนี้ ซึ่งมันดูน่ารักเอามากๆ

พอได้ยินการสนทนาที่สนิทสนมระหว่างทั้งสองคน พชิราก็อดที่จะหัวเราะเยาะในใจไม่ได้ “สาริศา ฉันก็นึกว่าแกจะสูงส่งมาก แต่กลับเป็นผู้หญิงที่ต่ำต้อยแบบนี้!”

พชิราไม่มีอารมณ์ที่จะฟังทั้งสองหยอกล้อกันต่อ เธอจึงถอยออกห่างจากประตู มิน่าล่ะออสตินถึงบอกว่าน่าเบื่อ ผู้หญิงที่เขาเคยควงก่อนหน้านี้ก็เหมือนท่าทางของสาริศาในตอนนี้ไม่ผิด