“ฆ่าเธอ?” พอได้ยินอย่างนั้นดวงตาของพชิราก็เป็นประกาย แล้วพูดซ้ำด้วยความไม่แน่ใจ
“ใช่แล้ว ถึงแม้ในใจของธนพัตจะไม่ไม่สนใจเรื่องนี้ได้ ในเมื่อเขาสามารถพูดว่าให้อภัยได้ ก็แสดงให้เห็นว่าในใจของเขาสาริศายังคงมีความสำคัญมาก ขอแค่หล่อนตายไป ธนพัตถึงได้หันกลับมามองเธออีกครั้ง”
ตามแผนที่วางไว้ก่อนหน้านี้ ออสตินพยายามเกลี้ยกล่อมพชิราอย่างสุดความสามารถ
พชิรานิ่งคิดตามคำพูดของออสตินอย่างจริงจัง เธอรู้สึกว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นมีเหตุผลเหมือนกัน ถ้าดูจากท่าทางของธนพัตในตอนนี้เห็นได้ชัดว่าเขาลุ่มหลงสาริศามาก มีแค่สาริศาตายไปแล้วทุกอย่างถึงจะจบลงได้ ธนพัตถึงจะกลับมาหาเธอได้
“ดี งั้นก็ฆ่ามันซะ!” พชิราหรี่ตาลง และพูดด้วยน้ำเสียงชั่วร้าย
ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้ทั้งหมด แต่พอได้ยินพชิราเห็นด้วย ในใจของออสตินก็ไม่ได้มีความสุขอะไรเลย ในฐานะทนายความ เขาถือว่าได้เห็นความอบอุ่นและความเย็นชาของมนุษย์ทุกรูปแบบแล้ว แต่เขาคิดไม่ถึงมาก่อนว่าจิตใจของมนุษย์จะชั่วร้ายได้ขนาดนี้
จะว่าไปแล้ว จุดเริ่มต้นความเคียดแค้นระหว่างสาริศากับพชิรานั้น เริ่มมาจากผู้ชายคนเดียว แต่พชิรากลับโหดร้ายได้ถึงขนาดนี้
“ถ้าอย่างนั้นตอนนี้เราไปที่บ้านของนาย จากนั้นนายก็โทรเนียกสาริศามา ฉันจะใส่ยาลงในน้ำ แล้วนายก็เกลี้ยกล่อมให้มันดื่มลงไปก็พอแล้ว” ในขณะที่ออสตินถอนหายใจ พชิราก็คิดแผนการเสร็จแล้ว
วางยาในน้ำ? พอได้ยินคำพูดของพชิรา ออสตินก็ตกตะลึงไปทันที เขาคิดไม่ถึงเลยว่าพวกเธอจะคิดเหมือนกัน นี่ถือว่าสาริศาถูกใส่วางยาจนกลายเป็นประสบการณ์ไปแล้วใช่ไหม?
“ได้ งั้นเราก็ใช้วิธีนี้ เธอคิดจะวางยาพิษหล่อนโดยตรงเลยไหม?” ออสตินถามและสตาร์ทรถขับออกไปทันที
“วางยาพิษเธอตรงๆ มันเสี่ยงเกินไป” พชิราส่ายหน้า “ฉันจะทำให้มันสลบก่อน แล้วสร้างสถานการณ์ว่ามันเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ”
พชิราบอกออสตินถึงแผนการที่เธอคิดไว้ ตอนนี้เธอคิดว่าเขาเป็นพันธมิตรของเธออย่างสมบูรณ์ไปแล้ว ในเมื่อเขาถึงกับคิดแผนฆ่าเธอออกมาได้ งั้นเธอก็ไม่จำเป็นจะต้องสงสัยอะไรอีก แล้วอีกอย่าง เรื่องนี้ เธอต้องการความช่วยเหลือจากเขาด้วย
ออสตินเป็นทนายความ มีเขาคอยช่วยเหลือ เรื่องทุกอย่างก็จะง่ายขึ้น
ออสตินได้ยินแบบนั้นก็มองพชิราด้วยสายตาคมลึก มีประสบการณ์ในการจัดการได้ถึงขนาดนี้ ดูท่าเมื่อก่อนก็เคยทำเรื่องแบบนี้หลายครั้งสินะ
ออสตินขับรถไปที่บ้านของตนเอง เพื่อให้พชิรามั่นใจ ออสตินจึงกดโทรหาสาริศาต่อหน้าเธอ และเปิดลำโพง ชวนให้สาริศามาที่บ้านของเขาตอนนี้ โดยบอกว่าเขามีเรื่องจะคุยกับเธออีกทั้งสาริศาก็ตอบตกลงอย่างง่ายดาย
พอได้ยินเสียงของสาริศาที่ดังออกมาทางโทรศัพท์นั้นไม่เลว พชิราก็ถามออสตินด้วยความสงสัยว่า “ตอนที่มันตื่นมาแล้วรู้ว่าถูกวางยา มันไม่ได้ทะเลาะหรืออาละวาดใส่นายเลยเหรอ? มันยอมรับง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอ”
ออสตินนึกขึ้นได้อย่างรวดเร็ว แสร้งทำเป็นยกยิ้ม ทำท่าทางดูถูกดูแคลน “นี่เป็นเหตุผลที่ฉันบอกว่าหล่อนน่าเบื่อ ในตอนแรกฉันคิดว่าหล่อนสูงส่งเย็นชา แต่คิดไม่ถึงว่าจะง่ายถึงขนาดนี้”
“พอตอนนี้มาคิดดูแล้ว หล่อนน่าจะชอบฉันตั้งนานแล้ว แต่แกล้งทำเป็นไม่สนใจ เฮ้อ นึกว่าจะได้เจอคนที่แตกต่างจากคนอื่นซะอีก คิดไม่ถึงเลยว่าจะไม่แตกต่างจากคนอื่นๆ เลย”
พอได้ยินคำพูดของออสติน พชิราก็ยิ่งดูถูกสาริศามากขึ้น เธอคิดไว้ไม่มีผิด สาริศาก็เป็นแค่ผู้หญิงมารยาในคราบใสซื่อบริสุทธิ์
“ก่อนหน้านี้ฉันบอกนายไปแล้ว มันเป็นแค่นางจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ วิธีการยั่วยวนผู้ชายของมันมีเยอะมาก และมันคงใช้วิธีนี้เพื่อยั่วยวนธนพัตให้ลุ่มหลงตั้งแต่แรก”
พอเห็นพชิราหมดความสงสัยจากเขา ออสตินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่คำพูดของพชิราก็ทำให้เขาขมวดคิ้วแน่น ความรังเกียจที่มีต่อเธอก็เพิ่มมากขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หวานเย็น กรุ่นใจ
สวย แต่ โง่ดักดาน แล้วไงคุณนางเอก...
ทำไมนางเอกต้องเป็นควายตลอด...