หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 571

“ให้ไม่ได้นะ” สาริศาตะโกนบอกธนพัต

มันไม่ง่ายที่ธนพัตจะสร้างTNPขึ้นมาใหม่อีกครั้ง ถ้ามาโอนให้คนอื่นในตอนนี้ หัวใจของธนพัตคงจะเจ็บปวดมาก

ธนพัตไม่ตอบคำสาริศา แต่มองคนร้ายลักพาตัวและพูดว่า “เป็นไปไม่ได้”

ความแน่วแน่ในสายตาของธนพัตทำให้พวกเขารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้

การฆ่าผู้หญิงคนนี้ทำให้เรื่องใหญ่ขึ้นและการขอสิ่งที่พวกเขาต้องการ พวกเขาค่อนข้างชัดเจนว่าอะไรสำคัญกว่ากัน

“ในเมื่อเป็นอย่างนี้ งั้นก็5ล้าน บวกกับคุณคุกเข่าขอโทษด้วย”

คนร้ายลักพาตัวลงทุนในTNP Group แต่สุดท้ายครอบครัวตนกลับย่อยยับ ถ้าไม่จัดการแบบนี้ คนผู้นั้นก็ยากจะเข้าใจ

ได้ยินเงื่อนไขนี้ ธนพัตพลันนิ่งไป เมื่อเทียบกับหน้าตาและอำนาจ ธนพัตไม่สามารถเลือกได้

“อย่านะ ธนพัตขอร้องคุณอย่าทำแบบนี้”

ทันทีที่สาริศาได้ยินเงื่อนไขของคนร้ายลักพาตัว สาริศาพลันร้องไห้ออกมา

เมื่อใดที่ธนพัตอับอายเหมือนตอนนี้ ธนพัตมักจะหยิ่งผยอง ตอนนี้ต้องให้ธนพัตคุกเข่า ถึงแม้ว่าจะเพื่อตัวเองก็ตามที

“หนวกหู ธนพัต ถ้าคุณยังไม่รีบอีก จะไม่รับประกันชีวิตภรรยาของคุณนะ”

คนร้ายลักพาตัวมองดูคนทั้งสองแสดงละครการดิ้นรนเพื่อชีวิตและความตายแล้วรู้สึกรำคาญใจ จึงยกปืนขึ้นมาจ่อหน้าผากของสาริศา

เขาส่งสัญญาณว่าถ้าธนพัตยังไม่รีบดำเนินการ เช่นนั้นชีวิตของสาริศาจะต้องตายอยู่ในมือของพวกเขา

ธนพัตเห็นว่าคนร้ายลักพาตัวมีตัวประกัน ถ้าอีกแค่นิดเดียว เช่นนั้นสาริศาจะต้องตายแน่

ธนพัตไม่กล้าเดิมพัน เขาไม่กล้าเอาชีวิตของสาริศามาเดิมพัน

ถ้าธนพัตเดิมพันไม่สำเร็จ เขาก็จินตนาการไม่ออกว่าหากสาริศาเป็นอะไรไปชีวิตของเขาจะเป็นอย่างไร

ธนพัตคิดมาถึงตรงนี้ หัวใจพลันเจ็บปวด จากนั้นก็คุกเข่าลงต่อหน้าทุกคน

ธนพัตไม่คุกเข่าให้ท้องฟ้า ไม่คุกเข่าให้แผ่นดิน แค่เคยคุกเข่าให้คุณปู่ของตัวเอง แต่ตอนนี้กลับคุกเข่าให้คนอื่น

ธนพัตรู้สึกได้ทันทีว่าความอับอายของตัวเองพุ่งขึ้นสูง แต่เมื่อเห็นคนร้ายลักพาตัวเอาปืนออกจากศีรษะของสาริศาก็พลันโล่งใจ

เกือบไปแล้วๆ

การที่ตัวเองคุกเข่าไม่มีอะไรผิดพลาด อย่างน้อยก็สามารถช่วยชีวิตสาริศาได้

แต่ตอนนี้สาริศากำลังร้องไห้หนัก เธอไม่เคยเห็นธนพัตที่ภาคภูมิใจในตนเองคุกเข่าขอร้องต่อหน้าคนอื่น

แม้ว่าจะเพื่อช่วยตัวเอง แต่ก็รู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง

เพราะสาริศารู้สึกว่าทั้งหมดนี้เป็นความผิดของเธอ ถ้าเธอระวังตัว คงจะไม่ถูกพวกเขาจับลักพาตัวมา

สาริศาเดินเข้าไปหาธนพัต ช่วยประคองธนพัตให้ยืนขึ้น

ธนพัตดันสาริศาไปข้างหลัง และเตะเข้าใบหน้าที่มีความสุขของคนร้ายลักพาตัว แล้วคว้าปืนของคนร้ายลักพาตัวมา

แต่สองหมัดหรือจะสู้สี่มือ ไม่ต้องพูดถึงว่าห้าในยี่สิบคนมีปืน

แต่ธนพัตรู้พวกศิลปะการต่อสู้ ขณะที่พวกเขายังไม่ทันตั้งตัว เขาก็เตะคนทั้งห้าที่มีปืนล้มลงกับพื้นไปแล้ว

แล้วพาสาริศาออกไปอย่างรวดเร็ว

พวกเขารอดแล้ว

บนรถ ธนพัตขับรถด้วยความเร็วสูง แต่ขับไปเพียง 20 นาที เมื่อคนที่ตามมาข้างหลังไม่ได้ตามมา ธนพัตจึงดึงรถไปจอดข้างทาง

ขณะที่สาริศาสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับธนพัต จึงหันไปมองและได้เห็นว่าบนแขนธนพัตมีเลือดไหล