หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 588

“ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง” ฌอนเข้าใจทันที ทำให้เขารู้สึกว่าเขาเลือกสาริศา ติดตามเธอ เขาเลือกถูกแล้วจริงๆ

สาริศาสอนงานคนใหม่เก่งมากจริงๆ คนใหม่ที่เธอสอนงานล้วนแต่เก่งทุกคน แน่นอน นอกจากคนที่ไม่มีความคิดอยากจะพัฒนาตัวเอง ที่สาริศาไล่พวกเขาไปแล้ว

“อาจารย์ครับ วันนี้ผมได้เรียนรู้อะไรเยอะมากเลย ผมขอเลี้ยงอาหารตอบแทนได้ไหมครับ”

หลังจากทำข่าวเสร็จ ฌอนก็มองไปทางสาริศาอย่างดีใจ สาริศาที่อยู่ภายใต้แสงแดดช่างงดงามเหลือเกิน

แต่ได้ยินข่าวลือว่าสาริศาเหมือนจะมีสามี อีกทั้งยังมีลูกแล้ว

แต่นี่ไม่ได้เป็นอุปสรรคขัดขวางการชอบของเขาได้

“ได้สิ ไปกันเถอะ” สาริศาพยักหน้า ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงแล้ว

เดิมที เธอตั้งใจจะไปกินพร้อมกับธนพัต แต่ในเมื่อฌอนเอ่ยปากขอเลี้ยงข้าวแล้ว ก็ไว้หน้าเขาบ้าง ดังนั้นก็เลยตอบตกลง

พวกเขาเลือกร้านอาหารที่ราคาถูก สาริศามองไปที่ฌอน นักศึกษาที่เพิ่งจบการศึกษามาใหม่ๆ และครอบครัวของเขาก็ไม่ใช่ลูกเศรษฐีร่ำรวยอะไรด้วย

ไม่ได้มีเงินอะไรมาก แต่ถ้าสาริศาจะจ่ายเงินเอง จะทำให้ฌอนรู้สึกเสียหน้ามาก

พอพิจารณาทุกด้านแล้ว สาริศาจึงสั่งอาหารที่ราคาถูกแทน

ก่อนจะทานอาหารกลางวันพร้อมกับฌอน

“อาจารย์ครับ เดี๋ยวเราตรงกลับสำนักพิมพ์เลยไหมครับ?” ฌอนตั้งตารอที่จะไปทำข่าวกับสาริศาอีก ถ้าเป็นแบบนี้ เขาก็จะมีโอกาสอยู่กับสาริศาเพียงลำพังสองคน

“ได้” พอมองดูเวลา ใกล้จะถึงเวลาทำงานแล้วจริงๆ

พอกลับมาถึงบริษัท สาริศาก็ให้ฌอนเขียนรายงานสรุปการออกไปทำข่าวในครั้งนี้ให้เธอ

หลังจากที่ฌอนตอบรับ สาริศาก็ก้มหน้าเขียนรายงานต่อ

ทุกครั้งที่ออกไปทำงาน สาริศาก็จะเขียนรายงานเพื่อส่งให้หัวหน้าตลอด ในขณะเดียวกัน สาริศาก็จะให้พนักงานใหม่เขียนรายงานให้ตัวเองด้วยเช่นกัน

ถ้าทำแบบนี้ เธอจะได้รู้ว่าพนักงานใหม่ทำความเข้าใจกับการไปทำข่าวในครั้งนี้ยังไง และในระหว่างนั้นพวกเขาได้ความรู้อะไรบ้าง

จนถึงช่วงเย็น หลังจากที่อ่านรายงานของฌอน แล้วเห็นว่าไม่มีปัญหา สาริศาก็ทำการบอกลามิลินกับฌอนและเดินทางกลับบ้านเลย

ตอนที่เธอกลับถึงบ้าน ธนพัตก็กลับมาก่อนแล้ว และกำลังนั่งอยู่บนโซฟา และมองสาริศาด้วยสายตาโกรธเคือง

ส่งผลให้ตอนที่สาริศาเปลี่ยนรองเท้าก็ยังรู้สึกร้อนรน ว่าเธอทำอะไรผิดหรือเปล่า? ทำไม ธนพัตถึงมองตนเองด้วยสายตาแบบนี้?

“เอ่อ... มีอะไรหรือเปล่า?” สาริศาเดินเข้าไปหาธนพัต แล้วมองหน้าธนพัตด้วยความงุนงงเล็กน้อย

แต่เขากลับไม่ตอบสาริศา แต่กลับลุกขึ้นยืน แล้วเดินเข้าหาสาริศาทีละก้าว

สาริศามองตาของธนพัตอย่างหวาดกลัว ไม่รู้ว่าธนพัตเป็นอะไร ในใจเริ่มหวั่นไหว

ธนพัตเดินเข้าใกล้สาริศาทีละก้าว ส่วนสาริศาก็ก้าวถอยหลังหนีทีละก้าว แต่ต้องยอมแพ้ เพราะโซฟาด้านหลังไม่มีพื้นที่ให้ถอยหลังแล้ว

พอสาริศาคิดว่าธนพัตจะไม่ก้าวเข้ามาเพิ่มแล้ว ธนพัตกลับกดสาริศาลงบนโซฟา

จนสาริศานอนอยู่ใต้ร่างเขา

“คุณเป็นอะไรกันแน่คะ?” สาริศามองไปทางธนพัตที่เอาแต่นิ่งเงียบ ถึงแม้จะหล่อมาก แต่เธอก็ยังรู้สึกหวาดหวั่นเล็กน้อย

“ฌอน หืม?” สุดท้ายสาริศาก็ยอมพูด แต่ชื่อที่เขาพูดออกมา ทำให้สาริศารู้ว่าธนพัตเป็นอะไร

ที่แท้เขาก็กำลังหึงอยู่นี่เอง

บอกมาเร็วๆ สิ แบบนี้สาริศาจะได้เตรียมใจไว้ก่อน ไม่ต้องหวาดหวั่นเหมือนก่อนหน้านี้