หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 591

“อืม ออกไปเที่ยวกับเพื่อนมา” พชิราพยักหน้า จากนั้นก็จัดเตียง เตรียมจะนอนหลับ

“จริงสิ พรุ่งนี้หนูจะจับธีร์ไปซ่อนในที่ที่สาริศาหาไม่เจอ ปล่อยให้เธอร้อนใจสักสองสามวัน แม่ช่วยหนูปิดความลับด้วย”

พชิราเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าทางด้านกันยาเองก็จำเป็นต้องบอกไว้ก่อน ไม่อย่างนั้นถ้ากันยาเผลอหลุดปากพูดออกมาจะแย่เอา

“ทำไมล่ะ!?” กันยาสงสัยว่าทำไมเธอต้องจับธีร์มาและต้องซ่อนไว้ อีกทั้งยังให้ตนเองช่วยปกปิดเรื่องนี้ไว้ด้วย

“เพราะหนูกลัวว่าตอนที่สาริศามาตามหา แล้วแม่จะคิดถึงหนู แล้วหลุดปากพูดออกไปได้”

ที่จริงแล้วพชิราคิดวางแผนได้รอบคอบมาก ไม่อย่างนั้นเธอทำเรื่องชั่วร้ายมากมายถึงขนาดนี้ แต่กลับไม่ถูกตำรวจจับไปแบบนี้

“อืม ได้จ้ะ อย่าลืมว่าซ่อนแค่สองสามวันแล้วส่งกลับไปด้วย ในระหว่างนี้ ลูกเตรียมอาหารและน้ำให้ด้วย” กันยานึกถึงธีร์ เด็กน้อยที่สุภาพถึงขนาดนั้น และน่ารักมากขนาดนั้น

ตอนนี้มาคิดว่าธีร์กำลังจะถูกลักพาตัว และคนที่วางแผนก็คือลูกสาวของตนเอง จึงรู้สึกผิดเล็กน้อย

“ทำไม เป็นห่วงหรือไง?” พชิราหยุดจัดเตียง แล้วมองหน้ากันยาด้วยสีหน้าเย็นชา สีหน้าของกันยาในตอนนี้หรือว่าเธอจะสงสารอีกฝ่ายแล้ว? ก่อนหน้านี้เธอไม่ใส่ใจไม่ใช่หรือไง? หรือว่าช่วงนี้สาริศามาเยี่ยมบ่อย ทำให้เธอเริ่มรู้สึกเอ็นดูสาริศาอีก?

“คุณลืมทุกอย่างที่สาริศาทำกับลูกสาวของคุณแล้วหรือไง” พชิรากลัวว่ากันยาจะลืม จึงรีบพูดเสริมขึ้นมา

หลังจากได้ยิน กันยาก็เตือนตัวเองในใจ ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องโหดร้าย จะลืมไม่ได้ กล้ารังแก พชิรา เธอจะต้องตอบโต้เป็นสองเท่า

พอคิดแบบนี้ พอพชิราเห็นว่ากันยาไม่คิดอะไรขัดกับตนเองแล้ว จึงพยักหน้าก่อนจะล้มตัวลงนอนไปทันที

หลังจากที่ฌอนกลับไป มิลินเองก็เตรียมจะกลับเหมือนกัน

“มันดึกมากแล้ว ฉันเรียกพี่วาลมารับเธอดีกว่า” สาริศาพูด และไม่ต้องรอคำตอบของมิลิน รีบโทรไปอย่างรวดเร็ว

“พี่คะ แฟนพี่อยู่ที่บ้านของฉัน มารับเธอกลับไปส่งที่บ้านด้วย” หลังจากที่พูดจบ สาริศาก็ได้ยินชัชวาลตอบกลับ ก่อนจะวางสายแล้วมองที่มิลิน

ตอนที่มิลินได้ยินว่าชัชวาลบอกว่าเธอเป็น “แฟน” ของเขา ใบหน้าของเธอก็แดงก่ำขึ้นมาเล็กน้อย

พอถูกสาริศาพูดแบบนี้ ก็ยิ่งเขินอายมากขึ้น

เธอรีบนั่งลงบนโซฟาอีกฝั่ง แล้วก้มหน้าเล่นกับโทรศัพท์มือถือของเธอ ไม่สนใจสาริศา และแน่นอนว่าสาริศาเองก็รู้ว่ามิลินกำลังทำอะไร ดังนั้นเธอจึงสั่งให้แม่บ้านเตรียมอาหารที่ ชัชวาลกับมิลินชอบกินไว้ด้วย

ตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว ให้ทั้งสองคนทานข้าวเสร็จค่อยกลับบ้านเถอะ ไม่อย่างนั้นถ้ากินดึกเกินไป จะส่งผลเสียต่อกระเพาะอาหาร มิลินไม่ได้พูดอะไร จึงถือว่าเธอตอบตกลง

ไม่นานธนพัตก็กลับมา พอเห็นมิลินที่นั่งอยู่บนโซฟา ทั้งสองจึงพยักหน้าทักทายกันเล็กน้อย

ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ธนพัตไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้กับมิลินแต่ตอนนี้มิลินเป็นแฟนสาวพี่ชายของสาริศา ดังนั้นมารยาทการทักทายพวกนี้จึงต้องมี

มิลินมองไปทางทั้งสองคนที่นั่งอยู่บนโซฟา และกำลังมีท่าทีรักใคร่อย่างน่าอิจฉา ในใจของเธอได้แต่ภาวนาขอให้ชัชวาลมาถึงเร็วๆ เธอจะได้ไม่ต้องลำบากใจถึงขนาดนี้

และเป็นไปตามที่เธอภาวนาขอ หลังจากที่ธนพัตกลับมาได้ไม่นาน ชัชวาลก็เดินเข้ามา

สาริศากับธนพัตกำลังนั่งคู่กันอยู่บนโซฟา และหันมองไปทางชัชวาล

“พี่คะ”

“พี่”

สาริศากับธนพัตกล่าวทักทายออกมาพร้อมกัน ชัชวาลพยักหน้าให้ ก่อนจะเหลือบมองไปทางมิลินที่นั่งอยู่บนโซฟาอีกฝั่ง แล้วนั่งลงข้างเธอ

“ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ครับ” เขาจำได้ว่าตอนนี้เป็นเวลาเลิกงานของมิลินแล้ว ไม่ควรจะอยู่ที่บ้านแล้วเหรอ

มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หรือว่าสองสาวจะมาพูดคุยกัน?