หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 594

สาริศารู้สึกไม่กังวลใจ แล้วมองไปที่กันยา ก่อนจะพูดว่า “โทรหาพชิรา ให้เธอกลับมาช่วยคุณ ไม่อย่างนั้น คุณคิดว่าคุณไม่มียาจะอยู่ได้กี่วัน?”

สาริศามองหน้ากันยาอย่างโมโห สาเหตุที่สาริศามั่นใจว่าพชิรากลับมาแล้วก็คือเตียงนอนนั้น

ผ้าห่มถูกเปลี่ยนเป็นสีฟ้า เพราะกันยากลัวว่าพชิราจะโกรธตัวเอง อาหารเสริมที่อยู่บนเตียงก็หายไปแล้ว

กันยาไม่มีทางทิ้งมัน ดังนั้นจึงมีเพียงพชิราเท่านั้น สาริศาหัวเราะเยาะตัวเอง แล้วมองไปที่ กันยา

“คุณรักลูกสาวของคุณมากถึงขนาดนั้น งั้นเราก็มาดูกันว่าเธอรักคุณมากเหมือนกันหรือเปล่า”

สาริศาเน้นย้ำคำว่า “รักคุณ” จะเห็นได้ว่า ตอนนี้สาริศาโกรธมากจริงๆ

“สาริศา อย่าลืมนะว่าใครเป็นคนเลี้ยงดูเธอมา”

“เป็นคุณแล้วยังไง คุณขโมยชีวิตของฉัน ให้ฉันต้องทำงานหนักมาตลอดหลายปีมานี้ คุณอย่าลืมสิ” มาจนถึงตอนนี้ กันยายังกล้าพูดถึงบุญคุณในการเลี้ยงดูสาริศามาอีก บุญคุณในการเลี้ยงดูมันยิ่งใหญ่แค่ไหนกัน?

พอพูดถึงตรงนี้ สาริศาก็ยกยิ้มเยาะ ก่อนจะให้กันยาโทรหาพชิรา กันยาเองก็กังวลเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของตัวเองเล็กน้อย แล้วมองไปที่สาริศา แล้วครุ่นคิดอะไรบางอย่างในใจ

สาริศาไม่ได้รีบร้อน เธอมองไปที่กันยา คอยดูว่าอีกฝ่ายคิดจะทำยังไงต่อไป

หลังจากที่กันยาลังเลอยู่สักพัก เธอจึงตัดสินใจกดโทรออก

ประการแรก เธอยังอยากมีชีวิตอยู่ต่ะ ประการที่สอง เธอเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าลูกสาวคิดยังไงกับตนเอง ประการที่สาม เธอเองก็รู้สึกเอ็นดูธีร์เหมือนกัน

“ตู๊ดตู๊ดตู๊ด” หลังจากโทรศัพท์ดังขึ้นสามครั้ง แต่ก็ไม่มีใครรับสาย จนถูกระบบวางสายโดยอัตโนมัติ กันยามองไปทางสาริศาบอกว่าเรื่องนี้จะโทษตนเองไม่ได้ สาริศาขมวดคิ้วแน่น

ดูจากสถานการณ์ในตอนนี้ พชิราไม่คิดที่จะรับโทรศัพท์แล้วใช่ไหม? ถึงแม้จะเป็นกันยาโทรหาก็ตาม สาริศาหัวเราเยาะออกมา จากนั้นก็มองไปทางธนพัต แล้วถามว่าจะทำยังไงต่อไป

ธนพัตพยักหน้า แล้วคลายเชือกที่มัดกันยาไว้ แล้วจูงมือสาริศาจากไป

“อ๊ะ เราไม่จัดการกับกันยาก่อนเหรอคะ” สาริศารีบร้อนที่จะหาลูกชายของเธอ ขอแค่มีความเป็นไปได้ก็จะไม่ยอมปล่อยไปเด็ดขาด

แต่พอเห็นธนพัตจูงมือเธอเดินตรงออกมา จึงไม่รู้ว่าเขากำลังคิดจะทำอะไรกันแน่

“พชิราเพิ่งกดวางสายไป เราสามารถใช้แฮกเกอร์เจาะข้อมูลเพื่อค้นหาที่อยู่ IP ของเธอได้ครับ”

พอคิดได้แบบนี้ ธนพัตก็โทรไปที่บริษัท และให้หัวหน้าผู้จัดการของบริษัทรีบตามหา และติดต่อมาให้ได้

สาริศากับธนพัตพยายามตามหาบริเวณรอบ ๆ ที่นี่ แต่ก็ไม่เจออะไร สาริศากับธนพัตรออยู่ที่บริษัทให้คนกลุ่มนั้นค้นหาที่อยู่ IP มีแค่ทำแบบนี้เท่านั้น ถึงจะตามหาพชิราเจอ

ถ้าหาพชิราเจอ ก็จะหาธีร์เจอด้วย พชิรามั่นใจในเรื่องนี้

ตอนที่สาริศาลองใช้เบอร์โทรอื่นโทรหาพชิรา แต่ก็ยังถูกวางสายไปเหมือนเดิม

สาริศาเริ่มร้อนใจ แต่เธอรู้ว่าใจร้อนแก้ปัญหาอะไรไม่ได้ ดังนั้นเธอจึงได้แต่นั่งรอรออยู่ที่นี่กับธนพัตเท่านั้น และคนในบริษัทก็ไม่ได้ให้เงินเดือนเปล่าประโยชน์ ไม่นานพวกเขาก็หาตำแหน่งเจอ

พบว่าพวกเขาอยู่ไม่ไกล เมื่อตะกี้พวกเขาก็ขับรถผ่านไป ตอนนี้พวกเขาต้องรีบไปที่นั่น หวังว่าจะช่วยธีร์กลับมาให้เร็วที่สุด

แต่ว่า ตอนที่ธนพัตกำลังขับรถออกไป ก็ถูกรถตำรวจเข้ามาขวางไว้ เพราะมีคนไปแจ้งความที่สถานีตำรวจ ทำให้ธนพัตถูกสงสัยว่าทำเรื่องผิดกฎหมาย

ตำรวจมาพาธนพัตไปสอบปากคำ สาริศาปวดหัว ทำไมทุกอย่างถึงได้ประเดประดังเข้ามาพร้อมกันในตอนนี้ด้วย?

“คุณไปกับพวกเขาเถอะค่ะ เดี๋ยวฉันจะไปช่วยน้องธีร์ก่อน”

สาริศารีบขับรถออกไป ธนพัตกังวลใจ แต่เขาไม่สามารถขัดขืนตำรวจได้ เขาทำได้แค่นั่งร้อนใจอยู่ในรถ และหวังว่าตำรวจจะปล่อยตัวเขาให้เร็วที่สุด