หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 604

“อะไรนะ ทำไม เพราะคำพูดของนังแพศยานั่นเหรอ” หลังจากฌอนพูดประโยคนี้จบ บรรณาธิการใหญ่ก็รู้ดีว่าทำไมสาริศาไม่ชอบฌอนเลย ที่แท้ก็พูดจาไร้การศึกษาแบบนี้นี่เอง

“ภรรยาของท่านประธานเป็นคนที่นายจะมาด่าว่าได้อย่างนั้นเหรอ” บรรณาธิการใหญ่มองฌอนด้วยสายตาเย็นชา เธอชอบสาริศามาก และก็ชอบท่านประธานคนปัจจุบันมากเช่นกัน ดังนั้นพอได้ยินคนพูดถึงสาริศาแบบนี้ ก็รู้สึกไม่พอใจทันที

“ภรรยาท่านประธาน……” ตอนที่ฌอนได้ยินคำนี้ ก็อึ้งไปแลย สาเหตุที่สาริศาเก่งกาจขนาดนี้ ที่แท้ก็เป็นเพราะเธอเป็นภรรยาท่านประธานนี่เองเหรอ จนกระทั่ง ฌอนเดินออกจากประตูบริษัท ในหัวก็ยังมึนๆงงๆ

“ริศา ฌอนถูกไล่ออกแล้ว กลับมาทำงานได้แล้ว” บรรณาธิการใหญ่กล่าว แม้น้ำเสียงจะไม่ได้ประจบเอาใจ แต่น้ำเสียงก็อ่อนโยนกว่าพูดกับคนอื่น

“ได้ค่ะ ขอบคุณค่ะ” สาริศาพยักหน้า วางสายแล้วก็เตรียมจะขึ้นไปชั้นบน ความจริงแล้วเธอนั่งดื่มชาอยู่ที่ร้านกาแฟชั้นล่างของบริษัท เธอเชื่อว่าบรรณาธิการใหญ่จะต้องจัดการเรื่องที่เธอมอบหมายให้อย่างรวดเร็วแน่นอน

แต่โลกนี้มันก็ช่างกลมจริง ทั้งสองคนมาพบกันพอดี สาริศาเชิดหน้าตัวตรงเดินผ่านฌอน แต่กลับได้ยินฌอนพูดว่า “สาริศา ผมประเมินคุณต่ำเกินไป”

สาริศาได้แต่เลิกคิ้ว ไม่พูดอะไร คนอื่นใช้สายตามองสาริศาอย่างพินิจพิจารณา ผลลัพธ์ก็ถูกสาริศาไล่กลับไปทีละคน

จนกระทั่งตอนที่กลับมานั่งที่โต๊ะมองดูเวลา เพิ่งจะรู้ว่าที่แท้เช้าตรู่วันนี้เสียเวลาไปมากขนาดนี้แล้ว ตอนที่สาริศากำลังจะเริ่มทำงานนั้นเอง ก็ได้ยินเสียงของมิลิน

“ริศา เธอ……ไม่เป็นอะไรนะ” มิลินรู้ว่าช่วงนี้เกิดเรื่องอะไรกับสาริศาบ้าง แต่มิลินเป็นคนที่ไม่รู้จักพูด ไม่รู้ว่าจะถามอย่างไร จึงได้แต่ก้าวเข้าไปถามคำถามนี้อย่างระมัดระวัง

“ไม่เป็นไร” สาริศามองสายตาห่วงใยของมิลิน จึงรู้ว่าตนเองไม่ได้เจอกับมิลินมานานแล้ว สาริศาฝืนยิ้มออกมา จากนั้นยื่นมือมาขยี้หัวของมิลิน

จากนั้นสาริศาก็ทำงานต่อไป ธนพัตได้รับเอกสารจากฝ่ายบุคคลของที่นี่ว่า สาริศาไล่ฌอน ออก ธนพัตหรี่ตา ที่แท้ก็มีคนหนีความผิดไปได้

ธนพัตสั่งลูกน้อง ให้ไปกดดันฌอน พร้อมกับบอกแต่ละบริษัทว่าถ้าบริษัทไหนรับฌอนเข้าทำงาน เท่ากับเป็นศัตรูกับTNP Group

TNP Groupในตอนนี้เข้ามาติดหนึ่งในสิบบริษัทที่แข็งแกร่งที่สุดในประเทศแล้ว ไม่มีบริษัทหน้าไหนกล้ามีเรื่องด้วย บริษัทใหญ่ๆเหล่านั้นก็ไม่มีใครไม่เกรงใจ

ในเมื่อมาหาเรื่องพวกเขา เช่นนั้นพวกเขาก็จะทำให้เขาเสียใจภายหลัง ชดใช้ด้วยเลือด แม้ว่า ฌอนจะเป็นแค่ผู้ช่วย แต่ธนพัตคิดว่าการลงโทษของตนเองก็ใจกว้างมากพอแล้ว

จากนั้นในช่วงสองสามเดือนต่อมา ในหนึ่งวันสาริศานอกจากทำงานที่บริษัทแล้ว ก็เอาแต่ตามหาเบาะแสของธีร์ แต่ยังไม่มีความหวังอะไรมาก สาริศาก็ไม่ยอมแพ้ แม้เธอจะรู้ดีว่าการหาใครสักคนท่ามกลางผู้คนมากมายเป็นเรื่องยากมากแค่ไหน

“ริศา กลับไปกินข้าวกลางวันที่บ้านกับฉันมั้ย” มิลินมองเห็นสาริศาอยากชวนสาริศาไปทานข้าวที่บ้าน เพราะชัชวาลแม้จะรู้ถึงสภาพของสาริศาดี แต่เพราะกลัวว่าจะไปสะกิดแผลใจของสาริศา ดังนั้นจึงไม่อยากให้สาริศามากินข้าวที่บ้าน

สุดท้ายมิลินก็ยังยืนกรานจะให้สาริศาไปให้ได้ บอกว่าช่วยให้สาริศาอารมณ์ดีขึ้นได้ พี่น้องจะได้พูดคุยกัน แบบนี้ช่วยกระชับความสัมพันธ์ของทั้งสองคนด้วย

“ได้” สาริศาพยักหน้า ตนเองไม่ได้เจอชัชวาลนานมากแล้วจริงๆ ความจริงสิ่งที่เธอไม่รู้ก็คือ ตอนที่สภาพจิตใจเธอย่ำแย่นั้น ชัชวาลเคยไปเยี่ยมเธอแล้ว

แต่สภาพของสาริศาที่เห็นในตอนนั้น ทำให้ชัชวาลเจ็บปวดใจมาก ทว่ากลับไม่มีความสามารถมากพอ ได้แต่เฝ้ารอให้ยาออกฤทธิ์เร็วขึ้นหน่อย แบบนี้ จะได้ทำให้สาริศาอาการดีขึ้น