ตัวล็อกประตูห้องน้ำบ้านสาริศาเสียนานแล้ว ดังนั้นธนพัตจึงสามารถเปิดประตูได้
ทันทีที่เข้ามา เขาก็เห็นสาริศายกแขนขึ้นสูงข้างหนึ่ง อีกข้างรีบดึงผ้าขนหนูพยายามเอามาปิดตัวเอง รีบร้อนวุ่นวายจนแม้แต่การปิดฝักบัวก็ยังลืม บาดแผลบนแขนจึงถูกสาดใส่ทันที
ผู้หญิงเซ่อซ่าคนนี้นี่!
เห็นสาริศาทำตัวเองแบบนี้ ธนพัตอดไม่ได้ที่จะโมโหขึ้นมานิดหน่อย เดินเข้าไปอย่างรวดเร็วทันที รีบกอดสาริศาเอาไว้ในอ้อมแขน หลังจากนั้นก็ปิดฝักบัว
“สาริศา ทำไมคุณโง่ขนาดนี้” เขาอดไม่ได้ที่จะดุเสียงต่ำ จับแขนของสาริศาขึ้นมาสำรวจบนบาดแผล เห็นว่าแผลโดนน้ำเกือบจะเป็นหนองอย่างที่คาดไว้ ก็ยิ่งโมโหหนัก “ฝักบัวบ้านคุณเป็นแบบนี้ คุณจะอาบน้ำคนเดียวได้ยังไง”
ธนพัตดุอย่างไม่พอใจอยู่ตรงนี้ แต่ตอนนี้ไม่มีสักคำเข้าหูสาริศา
เธอรู้สึกเพียงแค่ว่าร่างกายตัวเองแนบชิดธนพัต ระหว่างคนสองคน ระยะห่างเพียงแค่เสื้อบางๆ บนตัวเขา แถมยังเปียกชุ่มไปด้วยหยดน้ำบนร่างกายของเธอ ยึดติดร่างคนสองคน
สาริศาถึงขั้นสัมผัสได้ด้วยตัวเอง กล้ามเนื้อบนหน้าอกของธนพัต ยังมีซิกแพคบนหน้าท้อง และ......
เธอรู้สึกว่าสมองตัวเองกำลังจะระเบิด
ธนพัตพูดกับสาริศาไปหลายประโยค เห็นเธอไม่พูดเลย จึงอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว ก่อนจะก้มลงมองเธอ
เพียงแวบแรก เขาก็เห็นสาริศาหดตัวอยู่ในอ้อมแขน ร่างกายแข็งเกร็ง ใบหน้าเล็กแดงก่ำจนแทบหยดเป็นเลือด
ธนพัตชะงักไปทันที เมื่อครู่เพราะเป็นห่วงสาริศา เขาถึงกับไม่ทันได้สังเกต ว่าตอนนี้สาริศาอยู่ในสภาพแบบไหนขณะที่ถูกตัวเองกอดไว้
ผิวขาวแดงเล็กน้อยจากความร้อนของอุณหภูมิในห้องน้ำ น้ำไหลหยด แม้ธนพัตจะไม่ได้เผชิญหน้ากับร่างกายของสาริศาเป็นครั้งแรก แต่ไม่รู้ทำไม ทุกครั้งที่เผชิญหน้า เหมือนเขาจะสัมผัสได้ว่ามีเสน่ห์ดึงดูดมากขึ้นทุกที
ไม่เพียงแค่นั้น ครั้งนี้เป็นความท้าทายครั้งยิ่งใหญ่ของเขา เพราะร่างกายของสาริศาอ่อนนุ่มชื้นแฉะกำลังแนบชิดเขา แม้เขาไม่ก้มหน้ามอง ก็สัมผัสได้ถึงส่วนเว้าส่วนโค้งบนตัวเธอ
โดยทันที ธนพัตรู้สึกเหมือนในตัวมีไฟปะทุ และมันยิ่งรุ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ!
สาริศาที่เดิมทีกำลังสับสนวุ่นวาย ทันใดนั้นก็รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของร่างกายธนพัต ทันใดนั้นเธอก็ควันออกหู ดิ้นรนตามสัญชาตญาณทันที “เอ่อ......ธนพัต คุณปล่อยฉัน......”
แต่ไม่คิดว่า การดิ้นรนของเธอที่อ่อนแอต่อหน้าธนพัตแบบนี้ มันเหมือนการจั๊กจี้มากกว่า แทนที่จะหมายความเชิงปฏิเสธ มันกลับเป็นเชิงท้าทายเขามากกว่า!
แทบจะไม่ต้องคิด ทันใดนั้นเขาก็ออกแรง ดันสาริศาไปติดผนังห้องน้ำ
โดยทันทีที่ระยะห่างระหว่างสองคน ยิ่งถูกบีบอัดจนแทบมองไม่เห็น ถึงขั้นที่ว่าสัมผัสลมหายใจของกันและกันได้อย่างชัดเจน
“ธนพัต คุณ คุณจะทำอะไร......” สาริศาสู้ไม่ได้ ได้แต่เลื่อนสายตาขึ้นมองอย่างสับสนวุ่นวาย
ธนพัตก็ไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองเป็นอะไร แม้ในตอนนี้สาริศาจะตั้งคำถามด้วยประโยคนุ่มนวล เมื่อเข้าโสตประสาทของเขา มันก็แทบจะเอาชนะสติสัมปชัญญะสุดท้ายของเขาอยู่แล้ว!
เขาโน้มศีรษะ นิ้วมือค่อยๆ สอดเข้าเอวสาริศา ทำให้เธอขนลุกไปทั้งตัว ตัวสั่นเทาหนักหน่วง เขาพูดเสียงต่ำว่า “คุณบอกสิผมจะทำอะไร”
น้ำเสียงของธนพัตต่ำมาก ทุ้มต่ำและเซ็กซี่มากกว่าปกติ สาริศารู้สึกว่าร่างกายของตัวเองเริ่มร้อนขึ้น เอ่ยปากพูดตะกุกตะกัก “ไม่......อย่า......”
“ทำไมต้องอย่า” ธนพัตโน้มตัวลงอีก ริมฝีปากแนบใบหูสาริศา “ครั้งที่แล้วคุณพูดอย่างชัดเจน ว่าทำได้”
เดิมทีใบหูของสาริศาเป็นจุดอ่อนไหวมากอยู่แล้ว เวลานี้ภายใต้การกลั่นแกล้งของธนพัต มันก็ยิ่งควบคุมไม่ได้ แต่ความรู้สึกสุดท้ายของเธอยังคงบอกเธอว่า——
ไม่
ไม่ได้เด็ดขาด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หวานเย็น กรุ่นใจ
สวย แต่ โง่ดักดาน แล้วไงคุณนางเอก...
ทำไมนางเอกต้องเป็นควายตลอด...