บทที่ 2 โค้วยู่นเอ๋อพี่สาวชั่วร้าย
“......ฮั่วหมิงเช่อ!ทำไมนายอยู่ที่นี่? !”
หนุ่มหล่อหน้าตางงงันกำลังมองฮั่วหมิงเช่อ ถึงกับปากสั่นด้วยตกใจจนควบคุมไม่ได้
“นี่ก็คือ สิ่งที่เธอสาบาน?”
ความเชื่อมั่นในแววตาของฮั่วหมิงเช่อละลายหายไปทันที โดนแทนที่ด้วยความเย็นชา
“นี่มันเป็นเรื่องบังเอิญ ครั้งนี้ฉันจะไม่หนีอีกแล้ว!”
กู้จิ่วฉือปล่อยมือของฮั่วหมิงเช่อด้วยความตกใจ แต่ทว่าการเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยของเธอ กลับทำให้สายตาของฝ่ายชายยิ่งเย็นชา ความโหดเหี้ยมทั่วร่างกายเพิ่มมากขึ้น!
“อาฉือ!เธออย่าไปกลัวเขา !”
พี่รองถือโอกาสดึงเธอขึ้นมา แล้วใช้ร่างกายของตนเองขวางไว้ที่ด้านหน้าของเธอ แม้จะเห็นอยู่ชัดๆว่าเขากลัวฮั่วหมิงเช่อจนตัวสั่น แต่ยังคงพูดขึ้นอย่างเด็ดเดี่ยว
“ฮั่วหมิงเช่อ!ตอนนี้นายยังไม่ได้เป็นอะไรกับอาฉือ ! ในฐานะที่ฉันเป็นพี่ชายของเธอ ก็มีสิทธิรับเธอกลับบ้าน !”
“ไสหัวไป”
ฮั่วหมิงเช่อยืนขึ้นด้วยหน้าตาอึมครึม ผู้ชายท่าทางโหดร้ายเหมือนกับมัจจุราชที่ค่อยๆปลดปล่อยความตายออกมา
ใจของกู้จิ่วฉือเต้นตึกตัก ซวยแล้ว เธอเสียววาบขึ้นมาอีกครั้ง!
“ฉันก็ไม่......อ๊าก !”
คำพูดของพี่รองยังพูดไม่ทันจบ คอเสื้อก็โดนฮั่วหมิงเช่อดึงขึ้นมา แล้วโยนไปด้านข้างอย่างสบายๆ
ฮั่วหมิงเช่อเดินไปถึงด้านหน้าเธอ ความโหดร้ายทั้งร่างกายกำลังแข่งกันปะทุขึ้นมา ทำให้กู้จิ่วฉือหายใจไม่ออกอย่างฉับพลัน ในวินาทีนั้นโลกของเธอก็มืดมน
“อาฉือ!เธอรีบวิ่งหนีไปสิ !”
พี่รองที่เจ็บจนหน้าตาเหยเก ยังไม่ลืมที่จะเตือนเธอ
กู้จิ่วฉือกำมือแน่น บังคับไม่ให้ตนเองตัวสั่น ยืนอยู่กับที่ไม่เคลื่อนไหว
“ทำไมไม่หนีไป?”
ฮั่วหมิงเช่อหรี่ตา ค่อยๆยื่นมือออกมาจับคางของเธอ นิ้วหัวแม่มือที่ไม่นุ่มนวล ลูบผ่านริมฝีปากของกู้จิ่วฉือ เหมือนกับกำลังค้นหาอะไร
ภาพนี้ ราวกับมัจจุราชที่ให้ความเมตตาและความสงสารกับคนใกล้ตาย
ในใจลึกๆของกู้จิ่วฉือปลุกใจของตนเองให้ฮึกเหิม บังคับตนเองให้เงยหน้า สบตากับฮั่วหมิงเช่ออย่างใจกล้า ตอบคำถามด้วยท่าทางจริงจัง
“ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันจะไม่หนีอีกแล้ว ฉันจะปรากฏตัวที่งานหมั้นตรงเวลา เพื่อหมั้นกับพี่ แล้วสุดท้ายก็จะแต่งงานกับพี่”
ชดใช้เรื่องในอดีต ทุกเรื่องที่ฉันติดค้างพี่เอาไว้
ประโยคนี้ เธอเก็บไว้ในใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ห่วงรักคุณปีศาจ
เริ่องนี้สนุกมาก..อยากให้นำมาลงต่อให้จบ...
สวัสดีค่ะต้านต่าต่า คุณคงไม่รู้จักว่าเราเป็นใครแต่เรามีเรื่องจะบอกคุณว่าเราชอบเรื่องนี้ที่คุณเขียนมากและรอคอยวันที่คุณจะกลับมาเขียนเรื่องนี้อีกครั้งเพราะฉะนั้นไม่ว่าคุณจะมีปัญหาหรืออุปสรรคอะไรก็แล้วแต่ขอให้คุณรู้ไว้ว่าเราหรือคนอ่านเรื่องนี้อีกหลายคนอยู่ข้างคุณและคุณไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวและได้โปรดในสักวันหนึ่งเมื่อคุณพร้อมขอให้คุณกลับมาเขียนเรื่องนี้เพราะเราและผู้อ่านอีกหลายคนรอคุณกลับมาเขียนเรื่องนี้อยู่เสมอ จากผู้อ่านที่ชอบเรื่องราวที่คุณแต่ง Hello. You probably don't know who I am, but I have to tell you that I really liked this story and I look forward to the day you come back to write about it again. So no matter what problems or obstacles you have, But please know that I and many other readers are on your side and that you are not alone. And please, one day when you are ready, I will ask you to come back and write about this because of me and my readers. Many people are always waiting for you to come back and write about this. From readers who liked the stories you wrote....