หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1763

เมื่อได้ยินคำพูดเพื่อนรักของเธอ รษิกาก็อดหยอกล้อไม่ได้ “เธอแน่ใจนะว่าอยากจ่ายเงินเองถ้าฉันพาเลอศิลป์ไปด้วย?”

รษิการู้จักเพื่อนของเธอดี ไม่มีทางที่เมธินีจะปล่อยโอกาสเอาเปรียบเลอศิลป์ให้หลุดลอยไปได้

แต่เธอก็ต้องประหลาดใจ เมธินีดูจะไม่ลังเลกับคำตอบเลย “เอาไว้คราวหน้าก็ได้ นี่เป็นการฉลองสำหรับเธอนะ คุณเลอศิลป์ต้องไปรอคิวถ้าเขาอยากจะเลี้ยงเธอด้วย”

รษิกาหัวเราะออกมา “เอาล่ะ ฉันจะไม่ช่วยเธอประหยัดเงินแล้วนะ ถ้าอย่างนั้น”

เมธินีพึมพำตอบรับ “ฉันจะส่งที่อยู่ร้านไปทีหลัง ตามมาแล้วกันนะ”

พวกเธอไม่ได้คุยอะไรกันต่อ จากนั้นก็วางสายไป

รษิกาหันไปหาเลอศิลป์และบอกว่า “เมธินีจะเลี้ยงข้าวเย็นเราคืนนี้ค่ะ เธอขอให้เราพาเด็กๆ ไปด้วยนะ”

เลอศิลป์พยักหน้า จากนั้นก็ขับรถกลับไปรับเด็กๆ

เด็กๆ ไม่ได้เจอรษิกาเลยหลังจากที่เลอศิลป์ส่งพวกเขากลับบ้านมาเมื่อคืน

เมื่อพวกเขาได้เห็นแม่ของตนเองกลับมาอย่างปลอดภัย พวกเขาก็ตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด

“แม่ แม่กลับมาแล้ว!”

รษิกายิ้มและย่อตัวลงมากอดเด็กๆ ที่พุ่งเข้าหาเธอ ก่อนที่เธอจะได้ยินคำพูดน่ารักๆ ที่พวกเขาพูดให้เธอฟัง

หลังจากคุยกับเด็กๆ ไปสักพัก เธอก็บอกว่า “มาเถอะ เปลี่ยนเสื้อผ้ากัน ป้าเมธินีจะเลี้ยงข้าวพวกเราคืนนี้ เราเลยจะออกไปกินข้าวข้างนอกกันนะ”

เด็กๆ ยิ่งกว่าตื่นเต้นเมื่อได้ยินว่าแม่ทูนหัวของพวกเขาจะเลี้ยงมื้อเย็น “ไชโย ป้าเมธินีจะเลี้ยงเรา!”

ห้าคนพ่อแม่ลูกกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง โดยที่รษิกาหายดีแล้ว และพวกเขาก็ตั้งตารอจะได้ทานอาหารกับแม่ทูนหัวของพวกเขาอีก