ระหว่างนั้น ไอรดาเริ่มหิวจากการรอ เธอจึงออกมาจากห้องเอง
ทันทีที่เธอมาถึงชั้นล่าง เธอก็ได้ยินว่าอัญชสาอยากจะค้างคืนที่นี่
เสียงเตือนบางอย่างดังขึ้นในหัวของไอรดา เธอเดินเข้าไปยืนข้างๆ พ่อของเธอ
พ่อและคุณรษิกายังไม่คืนดีกัน และเธอคงจะโกรธมากขึ้นถ้ารู้ว่าคุณอัญชสากำลังจะค้างคืนที่นี่!
ที่แย่กว่านั้นคือไอรดากลัวว่าพ่อของเธอจะทำให้อัญชสากลายมาเป็นแม่ของเธอแทน
เด็กน้อยจ้องมองพ่อของเธอด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง เธอไม่กระพริบตาและถ่ายทอดความคิดของเธอออกมาโดยไม่พูดอะไรสักคำ
เลอศิลป์สบตากับไอรดาและลูบศีรษะของเธอเป็นเชิงปลอบโยน จากนั้นจึงหันไปมองอัญชสา
หัวใจของอัญชสาเต้นแรงเมื่อตระหนักว่าคำตอบของเลอศิลป์ไม่ใช่สิ่งที่เธออยากได้ยิน
“คุณควรไปโรงพยาบาลนะ ผมคงอธิบายให้แม่ฟังไม่ได้ถ้าอาการของคุณแย่ลง”
น้ำเสียงของเลอศิลป์ช่างเย็นชา
หลังจากที่เขาพูดจบ ชายคนนั้นก็ลุกขึ้นจากโซฟา
ไอรดาคว้าขากางเกงของพ่อเธอทันทีแล้วเดินตามหลังเขาไปอย่างใกล้ชิด
เมื่อมองดูพ่อและลูกสาวที่จากไป อัญชสาก็จ้องร่างเล็กๆ ที่อยู่ข้างๆ เลอศิลป์อย่างมุ่งร้าย
นังเด็กเวรนั่นอีกแล้ว!
ครู่ต่อมาอัญชสาก็หันไปมองเลอศิลป์ “คุณช่วยไปโรงพยาบาลกับฉันได้ไหม? เลอศิลป์ ฉันกลัวนิดหน่อย”
เลอศิลป์เหลือบมองเธอด้วยสายตาเยาะเย้ย แต่เมื่อพิจารณาดูแล้ว ก็พยักหน้าเงียบๆ
เพราะเธอล้มในบ้านของเขา เลอศิลป์จึงควรไปส่งเธอที่โรงพยาบาลเพื่อเป็นการแสดงความสุภาพเท่านั้น
พ่ออยู่กับคุณรษิกาที่โรงพยาบาลตลอดทั้งคืนเมื่อเขาไปส่งเธอที่โรงพยาบาลเมื่อครั้งนั้น ฉันกลัวว่าพ่อจะทำแบบเดียวกันกับตอนคุณรษิกาป่วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...