จักรภพอยากจะโน้มน้าวเขาต่อไป แต่เลอศิลป์ก็ตัดบททันที “ฉันจะไปประชุม เดี๋ยวเราค่อยคุยกันทีหลังนะ”
จักรภพไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากลุกออกจากห้องทำงานไป
หลังจากก้าวออกจากฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ป จักรภพก็นึกถึงสิ่งที่เขาพูดกับเลอศิลป์ไว้ก่อนหน้านี้ และเสียใจกับทุกคำที่พูดออกไป
ถ้าฉันรู้ว่าเรื่องระหว่างพวกเขามันแย่ขนาดนั้น ฉันคงใช้วิธีการพูดให้ดีกว่านี้! ดูสิ่งที่ฉันทำลงไปสิ! ไม่ใช่แค่รษิกาไม่สนใจเลอศิลป์ แต่เขายังยอมแพ้ที่จะเอาชนะใจเธอแล้วด้วย! แล้วฉันก็รู้สึกแย่กับไอวี่จริงๆ เธอชอบรษิกามากจนหวังว่าวันหนึ่งรษิกาจะมาเป็นแม่ของเธอ แต่สิ่งที่ดีที่สุดของเรื่องนี้คือจริงๆ แล้วรษิกาคือแม่ผู้ให้กำเนิดของเธอเอง อย่างไรก็ตาม เธอก็ต้องพบกับความผิดหวังครั้งใหญ่ เพราะเลอศิลป์ยอมแพ้ที่จะเอาชนะใจรษิกาไปแล้ว มีเพียงไอวี่เท่านั้นที่จะจัดการเรื่องนี้ได้…
แน่นอนว่าเลอศิลป์ก็คิดเหมือนกัน
เขาไปที่โรงเรียนอนุบาลในบ่ายวันนั้น
พิมพ์รภารีบพาไอรดาไปที่ประตูหน้าอย่างรวดเร็วหลังจากรับโทรศัพท์
“คุณเลอศิลป์ ทำไม…”
เธอกำลังจะถามเลอศิลป์ว่าทำไมเขาถึงอยากพาไอรดากลับบ้านกะทันหัน แต่ก็ต้องหักห้ามใจเมื่อเห็นสีหน้าเศร้าหมองของเขา
“คือว่า ฉันอนุญาตให้ไอวี่กลับแล้ว...”
เลอศิลป์พยักหน้าและโบกมือให้ไอรดามากับเขา
ไอรดายังไม่อยากไป “เราต้องกลับบ้านตอนนี้เลยเหรอคะพ่อ? รอให้โรงเรียนเลิกก่อนได้ไหมคะ”
เธออยากบอกลาอชิและเบนนี่ก่อนกลับบ้าน
เลอศิลป์พยักหน้าโดยไม่แสดงความรู้สึก “ไปกันเถอะ”
ไอรดาไม่มีทางเลือกนอกจากทำตามนั้น และเดินออกจากโรงเรียนไป “ครูพิมพ์รภาช่วยบอกอชิกับเบนนี่หน่อยได้ไหมคะว่าหนูจะกลับบ้านแล้ว”
“ได้จ้ะ!” พิมพ์รภาตอบยิ้มๆ
อะไรนะ? ฉันต้องย้ายไปโรงเรียนอื่น? แปลว่าฉันจะไม่ได้เล่นกับอชิและเบนนี่อีกต่อไปแล้วเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...