รษิการู้สึกว่าไม่ยุติธรรมต่อไอรดาเลย
“แค่เพราะไอวี่เป็นคนของฟ้าศิริสวัสดิ์ นั่นแปลว่าเธอจะได้รับการดูแลแบบนี้ และไม่ได้รับอนุญาตให้เป็นเพื่อนกับคนที่เธอชอบเหรอคะ?”
ศศิตาเยาะเย้ย “ถ้าเธอพูดถึงลูกชายของเธอ งั้นไอวี่ก็ไม่ได้รับอนุญาตให้เป็นเพื่อนกับเด็กพวกนั้น”
ใบหน้าของอชิและเบนนี่มีร่องรอยของความผิดหวังเมื่อได้ยินเช่นนั้น
คุณย่าเกลียดเราขนาดนี้เลยเหรอ? ท่านไม่ยอมให้เราเป็นเพื่อนกับไอวี่ด้วยซ้ำ
รษิกาเองก็อารมณ์เสียเหมือนกัน “คุณศศิตาคะ เด็กๆ ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับความบาดหมางของเราเลยนะคะ”
รษิการู้ว่าหญิงสูงวัยนั้นเกลียดอชิกับเบนนี่จนฝังใจ เพราะพวกเขาแทบไม่เคยได้เสวนาากับศศิตาเลย
เมื่อคิดได้เช่นนั้น เธอก็เหลือบมองลูกๆ ด้วยสายตาเชิงขอโทษ
แม้เด็กชายจะไม่รู้เรื่องภูมิหลังของพวกเขา แต่ย่าแท้ๆ ของพวกเขากลับรังเกียจเดียดฉันท์เด็กๆ เพราะเธอเอง
ในเสี้ยววินาทีนั้น รษิกานั้นอยากจะเผยตัวตนของอชิกับเบนนี่เป็นอย่างมากเพื่อให้ศศิตาเลิกดูแคลนเด็กชายทั้งสองเสียที
ศศิตาไม่สนใจที่จะทะเลาะกับรษิกา เธอพุ่งความสนใจไปหาไอรดาขณะที่ปลอบโยนว่า “มาเถอะไอวี่ กลับบ้านกันนะ”
ด้วยความกลัวที่ทั้งสองคนทะเลาะกัน ไอรดาจึงส่ายหน้าอย่างแรงใส่ศศิตา ดวงตาของเด็กหญิงแดงก่ำเพราะความกลัว
ไม่! ฉันไม่อยากไป ฉันอยากอยู่เล่นกับอชิและเบนนี่!
ความโกรธระลอกใหม่ก่อตัวขึ้นในใจศศิตาเมื่อเธอรู้ว่าไอรดาไม่ยอมเชื่อฟังเธอ
ตอนแรก เธออยากจะขอโทษไอรดาที่ตะโกนใส่ก่อนหน้านี้
อนิจจา เธอไม่เคยคิดเลยว่าไอรดาจะเลือกรษิกา แทนที่จะเป็นเธอ
เมื่อโทสะบังตา ศศิตาก็ก้าวเข้ามาด้วยใบหน้าบูดบึ้ง ด้วยหวังว่าจะผลักรษิกาออกไป
รษิกาใจแป้วเมื่อเห็นเช่นนั้น หากเลอศิลป์ยืนยันจะพาไอวี่ไปกับเขา ฉันก็ห้ามไม่ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...