หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1069

ความคิดของรษิกาสับสนวุ่นวายไปหมด

แต่แล้วเธอก็ปกป้องเด็กๆ ต่อคำกล่าวหาของเจตนิน “คุณคิดมากไปเองแล้วล่ะค่ะ คุณเจตนิน ไม่มีทางที่เด็กเล็กๆ จะทำอะไรอย่างนั้นได้ อีกอย่าง คุณคิดว่าพวกเขาจะมีแรงพอทำอย่างนั้นเหรอคะ พวกเขาไม่มีแรงหรอกค่ะ”

เจตนินยิ้มอย่างไม่คิดอะไร “ผมแค่เดาครับ อีกอย่าง ตามที่ผมพูดไป ผมไม่ได้มีความเกลียดชังอะไรเด็กๆ เลย มันก็ดีแล้วครับที่ไม่ใช่แบบนั้น”

รษิกาฝืนยิ้ม

หลังจากเจตนินจากไป เธอก็กลับเข้าไปในบ้านด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน

เด็กๆ รวมตัวกันพูดคุยเรื่องความสัมพันธ์ของรษิกากับเจตนิน และวิธีที่พวกเขาจะบีบให้เจตนินอยู่ให้ห่างจากเธอ

พวกเขาแยกย้ายกันทันทีเมื่อเห็นรษิกาเข้ามา

ระหว่างทางกลับเข้ามา เธอก็เอาแต่คิดเรื่องที่เจตนินพูดเมื่อครู่นี้

เมื่อปิดประตูตามหลังเธอแล้ว เธอก็มานั่งข้างเด็กๆ

“แม่ครับ”

“คุณรษิกา”

เด็กๆ มารวมตัวกันรอบตัวเธอทันที

แทนที่จะโต้ตอบหรือมองเด็กๆ รษิกากลับหลุบตาลงและถามว่า “พวกหนูรู้เรื่องรถคุณเจตนินโดนเจาะยางใช่ไหม?”

เด็กๆ พยักหน้าอย่างไร้เดียงสาเพราะสิ่งแรกที่เจตนินพูดถึงตอนที่กลับมาคือเรื่องนี้