หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 107

คุณครูตอบด้วยรอยยิ้มทันทีเมื่อได้ยินว่าอัญชสาต้องการบริจาคสิ่งของให้โรงเรียนจึงโทรหาผู้อำนวยการทันที

เธอวางสายหลังจากสนทนาได้ไม่นานนัก และพาอัญชสาไปที่ห้องทำงานผู้อำนายการโรงเรียน

เขารออยู่ที่ห้องทำงานมาระยะหนึ่งแล้ว พอเห็นพวกเขามาถึงก็รินชาให้อัญชสาทันที “เชิญนั่งก่อนครับ คุณอัญชสา” เขาพูดพร้อมรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า

อัญชสารับถ้วยชาจากเขาและนั่งลงบนที่นั่งตรงข้าม “ฉันคิดว่าคุณคงทราบเหตุผลที่ฉันมาที่นี่แล้วนะคะ”

ผู้อำนวยการโรงเรียนพยักหน้า “ผมได้ยินมาว่าคุณต้องการบริจาคอุปกรณ์บางอย่างให้กับโรงเรียนอนุบาล ผมอยากจะขอบคุณแทนเด็กๆ มากเลยครับ”

เขาเพิ่งพูดจบเมื่อสังเกตเห็นว่าคนตรงหน้าของเขาดูสุขุมแค่ไหน

อัญชสาจิบชาของเธอด้วยท่าทางเฉยเมยและพูดอย่างเย็นชาว่า “นั่นยังไม่ใช่ทั้งหมด ฉันยินดีบริจาคห้าล้านเพิ่มให้กับโรงเรียนอนุบาลแห่งนี้เช่นกัน คุณจะเอาเงินนั่นไปทำอะไรก็ได้ที่คุณต้องการโดยแลกกับการช่วยเหลือฉันง่ายๆ เพียงข้อเดียว”

ผู้อำนวยการโรงเรียนมองเธอด้วยความสับสน "ซึ่งก็คือ...?"

“เมื่อไม่นานมานี้ โรงเรียนอนุบาลดูเหมือนจะรับลูกๆ ของรษิกา จารุวิทย์เข้ามาเรียนด้วย ฉันอยากให้คุณไล่พวกเขาออกจากโรงเรียนแห่งนี้” อัญชสาหรี่ตาของเธอลง สีหน้าของเธอช่างแสนเย็นชาเสียจริง

ผู้อำนวยการโรงเรียนและคุณครูมองหน้ากันอย่างสับสนเมื่อได้ยินคำพูดของอัญชสา

เลอศิลป์เคยขอเรื่องนี้กับพวกเขามาก่อน แต่เขากลับเปลี่ยนใจอย่างรวดเร็ว

แต่ตอนนี้พวกเขาได้ยินคำขอนี้อีกครั้งจากปากของอัญชสา

“ถ้าคุณไม่รังเกียจ ผมขอถามหน่อยนะครับ คุณอัญชสา มีเรื่องอะไรระหว่างคุณกับคุณรษิกาหรือเปล่าครับ?” ผู้อำนวยการโรงเรียนถามอย่างระมัดระวัง

อัญชสาจึงจ้องหน้าเขาพร้อมตอบไปว่า “คุณไม่จำเป็นต้องรู้มากหรอก สิ่งที่คุณต้องรู้ก็คือ ฉันไม่ต้องการให้ลูกๆ ของเธอและลูกๆ ของเลอศิลป์เรียนอยู่ในโรงเรียนเดียวกัน ฉันเดาว่าคุณคงไม่รู้ข่าวการแต่งงานระหว่างตระกูลภักดีสรวงและตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์สินะ”