“ไม่เกี่ยวข้องกันอีกต่อไปเหรอ?” การประชดประชันในสายตาของเลอศิลป์เข้มข้นขึ้น “นี่คือความปรารถนาทั้งหมดของคุณสินะ”
รษิกาขมวดคิ้วแน่นขึ้น ฉันพูดความจริง! ทำไมมันถึงกลายเป็นความปรารถนาของฉันไปซะล่ะ? เลอศิลป์นั่นแหละที่หลอกใช้ฉันมาตลอดเวลาที่ผ่านมา แล้วตอนนี้เขาก็อยู่กับอัญชสา เราจะเกี่ยวข้องกันได้ยังไง?
ราวกับอ่านใจเธอออก เลอศิลป์พูดอย่างเย็นชาว่า “คุณอาจจะพูดถูก แต่คุณคิดว่าไอวี่จะยอมแพ้เรื่องคุณไปเหรอในเมื่อคุณดูแลเธอดีอย่างนี้?”
รษิกาพูดไม่ออก
เลอศิลป์สรุป “คุณต้องรับผิดชอบที่ให้ความหวังผิดๆ กับเธอไป ซึ่งมันทำให้เธอลงมือทำเรื่องแบบนั้น แล้วคุณก็ไม่รู้เลยด้วยซ้ำ”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น รษิกาก็อดไม่ได้ที่จะสงสัยในตัวเอง
เขาพูดถูก ฉันเอาแต่พูดว่าฉันต้องการตัดสัมพันธ์กับเขา แต่พอไอวี่ร้องไห้ ฉันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดและยอมแพ้ ทั้งยังมอบความรักความเอาใจใส่ให้เธอ เมื่อไอวี่อยู่ใกล้ๆ เลอศิลป์กับฉันก็ต้องพูดคุยกันอย่างเลี่ยงไม่ได้ และตามที่เลอศิลป์พูด ไอวี่ทำแบบนี้ลงไปก็เพราะฉัน…
ต่อมา รษิกาก็พูดว่า “ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันจะทำตามที่คุณกับคุณศศิตาต้องการค่ะ ฉันจะไม่เข้าไปวุ่นวายกับเรื่องของไอวี่อีกต่อไป”
เลอศิลป์เห็นว่าการกระทำของเธอเมื่อครู่นี้ที่แสดงออกถึงความเป็นห่วงไอรดานั้นไม่จริงใจ
แต่ตอนนี้ พอได้ยินว่าเธอยอมแพ้เรื่องไอรดาไปอย่างง่ายดาย เขาก็อดไม่ได้ที่จะโมโห
รษิกาพอจะสัมผัสได้ว่าอารมณ์ของเขาเปลี่ยนไป
แต่เธอก็คิดไม่ออกว่าทำไม
ก่อนที่เธอจะทันได้ครุ่นคิดเรื่องนี้ เลอศิลป์ก็เดินเข้ามาหาเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...