ศศิตามองดูเขาอย่างพินิจพิเคราะห์อยู่ครู่หนึ่ง เพราะเธอรู้ว่าลูกชายหลงใหลรษิกาแค่ไหน
อันที่จริง แม่และลูกชายคู่นี้ก็ทุ่มเถียงกันเรื่องเกี่ยวกับรษิกามาบ่อยครั้ง
ตอนนี้เลอศิลป์กำลังพูดถึงรษิกาอย่างเย็นชา ศศิตาอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าเขาแค่แสร้งทำหรือเปล่า
จนกระทั่งเธอรู้ว่าเขากำลังพูดความจริง ก็มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ยังไม่สายเกินไปที่จะเปลี่ยนใจตอนนี้”
เลอศิลป์เพียงแค่เหลือบมองเธอโดยไม่พูดอะไร
“ตอนนี้ลูกก็มีสติมากพอแล้ว ลูกน่าจะหมั้นกับอัญชสาต่อไปเพราะมันยังไม่ได้ยกเลิกด้วย จำไว้นะว่าเราจะให้เธอผิดหวังอีกไม่ได้” ศศิตาพูดอย่างมีน้ำอดน้ำทน “แม่ไม่ปฏิเสธหรอกว่าเธอทำผิดพลาดมามากมายเมื่อก่อนนี้ แต่ตอนนี้เธอก็เสียใจและเปลี่ยนเป็นคนใหม่แล้ว ลูกก็ไม่ควรแค้นเคืองเธออีกนะ เธอไม่ใช่คนใจร้ายใจดำหรอก”
เลอศิลป์ขมวดคิ้วเมื่อเห็นศศิตาพยายามจะช่วยอัญชสา “ผมสัญญากับไอวี่ไว้ว่าจะแต่งงานกับคนที่ลูกชอบเท่านั้น”
น่าแปลกใจที่ศศิตาไม่สะทกสะท้านกับคำพูดนั้นเลย “ง่ายมาก ก็ให้ไอวี่อยู่กับอัญชสาให้มากขึ้นอีกหน่อย อัญชสาน่ะชอบไอวี่นะ แต่ลูกไม่เคยอนุญาตให้พวกเธอมีโอกาสได้อยู่ด้วยกันบ้างเลยน่ะสิ”
เลอศิลป์รู้สึกลังเล เพราะเขายังไม่ลืมว่าอัญชสาทำร้ายไอรดาอย่างไรบ้างเมื่อคราวก่อน
“แม่รู้ว่าลูกยังคงเป็นห่วงเรื่องที่อัญชสาทำ แต่เธอก็ทำเพื่อไอวี่นะ เธอเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไปและอยากชดเชยให้ไอวี่ด้วย แต่ไม่มีโอกาสได้ทำอย่างนั้นเลย ไม่ว่ายังไง อัญชสาก็รอลูกมานานหลายปี ความรู้สึกที่เธอมีต่อลูกมันเป็นเรื่องจริงนะ เธอจะไม่ทำอะไรไอวี่หรอกเพราะเธอเคารพในตัวลูก”
คำพูดนั้นทำให้เลอศิลป์ไม่มีช่องให้โต้ตอบเลย
เป็นเรื่องจริงที่เขากับอัญชสาหมั้นกันมานานหกปีแล้ว
แม้ว่าเขาจะพยายามชะลอมันไปเรื่อยๆ แต่เธอก็ไม่เคยพูดถึงเรื่องการยกเลิกการหมั้นเลยแม้แต่ครั้งเดียว
ส่วนเรื่องความรู้สึกของเธอ เลอศิลป์ก็รู้ดีอยู่แล้ว เขาแค่ไม่หวั่นไหวไปกับคนอื่นเพราะเขาจะชายตามองแค่รษิกาเท่านั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...