ทันทีที่จักรภพวางแก้วลงด้วยความหมดหวัง และกำลังจะประกาศว่าเขาจะไม่เกี่ยวข้องเรื่องนี้อีกแล้ว เลอศิลป์ก็พูดขึ้นมา
“ฉันไม่คิดว่าฉันควรจะยอมแพ้ไปง่ายๆ เหมือนกัน ยังไงซะ ผู้หญิงคนนั้นก็เป็นแม่แท้ๆ ของไอวี่”
จักรภพอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อยเมื่อได้ยินเช่นนั้นและเขาก็ถามว่า “แล้วคุณหมอรษิการู้ไหมว่าเธอกับไอวี่เป็นอะไรกัน? ถ้าเธอไม่รู้ นายก็ควรจะรีบบอกเธอเรื่องนี้นะ ฉันแน่ใจว่าเธอจะเปลี่ยนใจไปแน่ๆ”
นั่นเป็นสิ่งที่เขาคิดมานานมากแล้ว แต่เพราะเป็นเรื่องในครอบครัวของเลอศิลป์ จึงขึ้นอยู่กับเลอศิลป์ว่าเขาจะบอกรษิกาเรื่องการเกิดของไอรดาหรือไม่
แต่ดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะเสียกันและกันไปอีกครั้ง จักรภพจึงบีบตัวเองให้เอ่ยแนะนำ
มือของเลอศิลป์แข็งค้างอยู่กลางอากาศทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น
บอกเรื่องการเกิดของไอวี่ให้ผู้หญิงคนนั้นรู้เหรอ? บางทีฉันอาจจะพิจารณาเรื่องนั้นบ้างถ้ารษิกายังไม่ยอมแพ้เรื่องฉัน… แต่ตอนนี้ มันไร้ประโยชน์ไปแล้ว
เพราะคิดว่าคำแนะนำของเขาดีเลิศมาก จัหรภพจึงมองเลอศิลป์ด้วยความคาดหวัง ขณะที่เขาก็เฝ้ารอคำตอบ
“ถ้านายยังอยากให้เธอกลับมาอยู่เคียงข้างนาย นี่ก็เป็นทางที่ดีที่สุดที่จะทำให้เธอกลับมาได้!”
นาทีต่อมา เลอศิลป์ก็ดื่มเสร็จและพูดเบาๆ ว่า “ไม่”
ดวงตาของจักรภพเบิกกว้าง
เขาคิดจะยอมแพ้เรื่องรษิกาจริงๆ สินะ!
“เธอให้ในสิ่งที่ฉันต้องการไม่ได้ เธอให้ในสิ่งที่ไอวี่ต้องการไม่ได้ แล้วสิ่งที่ฉันให้เธอได้ ก็ไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการเหมือนกัน” เลอศิลป์กล่าว
มันเป็นเหมือนคราวก่อน ลูกสาวฉันช่างน่าสงสาร รษิกาก็ได้ยิน แต่เธอก็ยังเลือกงานของเธอมากกว่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...