หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 111

จากนั้นรษิการีบขับรถกลับบ้านหลังจากคิดทบทวนถึงสิ่งต่างๆแล้ว

เด็กๆ ทานข้าวกันเรียบร้อยแล้ว และเมธินีกำลังดูสารคดีวิทยาศาสตร์กับพวกเขาอยู่

ทั้งสามคนลุกขึ้นและรีบไปหาเมื่อเธอเดินเข้ามาในบ้าน

ลูกชายทั้งสองของเธอบอกได้เลยว่าแม่ของพวกเขากำลังอารมณ์ไม่ดีจึงกอดขาเธอไว้คนละข้าง พร้อมทั้งมองดูเธอด้วยความเป็นห่วง “แม่ มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่าครับ? แม่ดูเหนื่อยมากเลย”

หัวใจของรษิกาอบอุ่นขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเด็กๆ พูดจาด้วยความเป็นห่วงแม่ของเขา และเธอก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อฝืนยิ้ม “ไม่มีอะไรหรอกลูก แค่บางอย่างในที่ทำงานมันยากจะจัดการน่ะ”

เมื่อรู้ว่างานของแม่หนักแค่ไหน เด็กชายทั้งสองก็ไม่สงสัยและปลอบเธอว่า “แม่ครับ แม่ทำได้แน่นอน! แม่เก่งที่สุดอยู่แล้ว!”

รษิกาพยักหน้าและมองดูเวลา จากนั้นเธอจึงจูงพวกเขาขึ้นไปนอนข้างบน

ทั้งสองคนขึ้นไปข้างบนอย่างเชื่อฟัง เหลือเพียงรษิกาและเมธินีอยู่ในห้องนั่งเล่น

เมธินีบอกได้เลยว่าเพื่อนสนิทของเธอกำลังรู้สึกแย่ทันทีที่เขาเห็นเธอเดินเข้ามาจึงถามว่า “เกิดอะไรขึ้นกันแน่? อย่าแม้แต่จะคิดโกหกฉันนะ ฉันดูออกหรอกนะถ้าเธอโกหก”

รษิกาลังเลอยู่ครู่นึงก่อนที่จะเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดวันนี้ให้เมธินีฟัง

เมื่อเธอได้ยินเรื่องที่เลอศิลป์ใจแคบถึงขนาดไปหาเรื่องกับเด็กสองคนนั้น เมธินีก็โกรธเป็นอย่างมาก “เขาเป็นผู้ชายแบบไหนกันแน่นะ? เขาทำแบบนั้นกับเด็กๆ ได้ยังไง? ฉันจะไม่ยอมให้เรื่องนี้เกิดขึ้นกับลูกทูนหัวของฉันแน่นอน! ฉันจะไปเอาเรื่องเขา”

เธอกำลังจะเดินออกไปนอกบ้าน แต่รษิการีบดึงเธอกลับมาทันที

พวกเขานั่งลงบนโซฟาและรษิกาหัวเราะออกมาเบาๆ "ทุกอย่างเรียบร้อยดี ฉันไปคุยกับเขาแล้ว ระหว่างทางกลับฉันคิดทบทวนแล้วล่ะ เธอรู้อะไรไหม? นี่เป็นโอกาสดีที่ฉันจะตัดขาดกับเขาจริงๆ ฉันไม่ต้องกังวลว่าเขาจะมาขโมยลูกๆ ไปจากฉันอีกต่อไปแล้ว”

อย่างไรก็ตามเมธินียังคงไม่ยอมปล่อยวางเรื่องนี้ “แล้วอชิกับเบนนี่ล่ะ? เธอจะอธิบายให้พวกเขาฟังว่ายังไง?”

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่รษิกาก็ยังหาทางออกไม่ได้เช่นกัน เธอลังเลก่อนจะตอบไปว่า “เดี๋ยวฉันก็คงหาทางออกได้เองแหละ”