หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1120

อัญชสาโทรหาเลอศิลป์เมื่อใกล้ถึงเวลาที่ไอรดาจะเลิกเรียน เธอขอไปรับเด็กหญิงจากที่โรงเรียนเอง

เลอศิลป์ไม่ได้คิดอะไรมากและตอบตกลงไปเพราะเขาคิดว่าคงไม่มีปัญหาอะไรในเมื่อทั้งสองเข้ากันได้ดีเมื่อเช้าวันนั้น

นับตั้งแต่ที่ไอรดาถูกหลอกในห้องเรียนเมื่อครั้งก่อน เพื่อนร่วมชั้นของเธอก็เริ่มมองว่าเธอเป็นตัวประหลาด

วันนั้นทั้งวัน เพื่อนๆ ส่วนใหญ่ในห้องเรียนก็มองเธอด้วยความรังเกียจ

เพราะเหตุนั้น ไอรดาก็ไม่อยากเล่นกับพวกเขาเหมือนกัน

วันเวลาอันแสนยากลำบากในโรงเรียนทำให้เธอคิดถึงอชิและเบนนี่มากขึ้นกว่าเดิม และเธอก็ยิ่งหดหู่หลังจากเลิกเรียน

เมื่อเด็กหญิงเดินตามหลังครูมาเจอกับคนที่รอเธออยู่ตรงประตู สีหน้าเธอก็เศร้าสลดไปทันที

“ไอวี่!”

อัญชสาไม่ทันสังเกตสีหน้าของเด็กหญิง เธอเดินเข้าไปหาไอรดาอย่างอบอุ่น

ภัคจีราทักทายอัญชสาและเริ่มเล่าถึงไอรดาตอนที่เธออยู่ในโรงเรียน “วันนี้ในห้องเรียนไอวี่เป็นเด็กดีมากค่ะ แค่เธออาจจะไม่คุ้นเคยกับเด็กคนอื่นมากนัก เลยไม่ค่อยกระตือรือร้นกับการเล่นเกมมากเท่าไร แต่ฉันแน่ใจว่าหลังจากนี้อีกสองสามวันก็น่าจะดีขึ้นค่ะ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น อัญชสาก็พยักหน้ารับทราบ “ขอบคุณมากนะคะ”

ภัคจีรารีบยิ้มให้ “เป็นหน้าที่ฉันอยู่แล้วค่ะ ต้องมอบความดีความชอบให้พ่อแม่ของไอวี่มากกว่าที่ดูแลเธอมาเป็นอย่างดี”

หลังจากภัคจีราชื่นชมได้สักพัก อัญชสาก็นึกได้ว่าเธอยังทำภารกิจของตัวเองไม่เสร็จ นั่นคือการมารับไอรดากลับบ้าน

ตอนนั้นเอง เด็กหญิงตัวน้อยก็หิวมากจนไส้กิ่ว อารมณ์ของเธอจึงแย่ลงไปมาก

อัญชสาบอกลาภัคจีราอย่างรู้สึกผิดและพาไอรดาไปขึ้นรถ

“ครูภัคจีราบอกว่าเธอไม่ค่อยกระตือรือร้นในการเล่นเกม เป็นเพราะไม่ชอบเด็กคนอื่นในห้องหรือเปล่า?”

พฤติกรรมของไอรดาเมื่อเช้านี้ทำให้อัญชสาคิดไปเองว่าเธอจะสามารถพูดคุยกับเด็กหญิงได้อย่างเรียบง่าย

“ฉันรู้ว่าเธออยากเล่นกับเด็กสองคนนั้น แต่พวกเขาจะไม่มาอยู่กับเธออีกต่อไปแล้ว นั่นเป็นเหตุผลที่เธอจะต้องพยายามหาเพื่อนใหม่ให้เร็วที่สุดนะ”

ทันทีที่อัญชสาพูดจบ ไอรดาก็โมโหมากและตะคอกออกมาว่า “หนูไม่อยากมีเพื่อนใหม่!”

อชิกับเบนนี่จะมาเยี่ยมฉัน! ฉันยังอยากเล่นกับพวกเขาต่อ! ฉันไม่จำเป็นต้องมีเพื่อนใหม่!