หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1258

ผู้หญิงทั้งสองคนในห้องพักฟื้นดูเหมือนจะได้ยินเสียงจากข้างนอกและรีบเงียบลงไปทันที

วินาทีต่อมา ฝนทิพย์ก็ลุกขึ้นไปเปิดประตู

เมื่อได้เห็นชายหนุ่มทั้งสองคน เธอก็ตกใจมากจนกำหมัดแน่นเพื่อสงบสติอารมณ์

“เลอศิลป์ คุณมาเยี่ยมอัญชสาเหรอ? เธอบาดเจ็บหนักมากเลยนะ เป็นเพราะ…”

น่าเสียดายที่ก่อนเธอจะพูดจบประโยค จักรภพก็เข้ามาแทรก “หุบปาก! นี่เป็นเรื่องที่เลอศิลป์กับอัญชสาเขาจะคุยกันเอง ฉันอยากให้เธอมานี่เดี๋ยวนี้เลย!”

ฝนทิพย์อึ้งไปที่พี่ชายพูดเช่นนั้น เธอจ้องมองเขาและกำลังจะตอบโต้ขณะที่เห็นสายตาอันเย็นชาของเลอศิลป์

เมื่อรู้สึกเย็นวาบที่สันหลัง ฝนทิพย์ก็กลืนคำพูดทั้งหมดและเดินออกไปพลางก้มหน้างุด

ในอีกด้านหนึ่ง เลอศิลป์ไม่ได้พูดอะไรเลยและเดินเข้ามาในห้องพักฟื้น

เมื่อเห็นเช่นนั้น ฝนทิพย์ก็ยืนอยู่ข้างนอก เธออึ้งและตัวแข็งค้างไปจากสายตาที่น่ากลัวของเลอศิลป์

ระหว่างนั้น อัญชสาก็เลิกทำหน้าบึ้งตึงแล้วตั้งสติทันทีที่ได้ยินเสียงวุ่นวายข้างนอก ในตอนที่เลอศิลป์เดินเข้ามา เธอก็ฉาบใบหน้าด้วยความประหลาดใจและเจ็บปวด “เลอศิลป์ ลมอะไรหอบคุณมาที่นี่คะ?”

แม้ว่าเธอจะอึ้งกับท่าทีของเลอศิลป์ แต่เธอก็ยังคงยิ้มและรีบเสริมไปว่า “มาสิคะ นั่งก่อน”