หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1266

รษิกา เลอศิลป์ และคมสันยืนอยู่ข้างโต๊ะทดลอง

“คุณหมอคมสัน คุณเจตนินไม่อยู่ด้วยในวันนี้ รบกวนช่วยทำการทดลองกับฉันแทนนะคะ”

เมื่อเตรียมการเรียบร้อยแล้ว รษิกาก็หันไปมองคมสันที่ยืนอยู่ข้างๆ

คมสันรู้สึกว่าการทดลองในวันนี้มีบางอย่างผิดปกติไป ลึกๆ แล้วเขาไม่เต็มใจเลย เขาได้แต่กัดฟันและตอบรับตามไปเพื่อไม่ให้ดูน่าสงสัยมากขึ้นไปอีก คมสันก้าวมาข้างหน้าและเดินไปหารษิกา

ขณะที่รษิกากำลังจะทำการทดลอง เธอก็กล่าวว่า “คุณน่าจะเข้าใจขั้นตอนการทดลองดีอยู่แล้วนะคะ ดังนั้นฉันจะไม่ทบทวนซ้ำอีก ฉันแค่อยากเห็นว่าขั้นตอนมันผิดพลาดไปตรงไหน”

คมสันฝืนยิ้มให้เธอ “โอเค ผมจะพยายามให้ดีที่สุด”

รษิกาตอบรับกลับไปโดยไม่มองหน้าเขา

เธอไม่แน่ใจว่าเธอคิดไปเองหรือเปล่า แต่หลังจากพูดคุยกับเขาแค่สั้นๆ เธอก็พบว่าการกระทำของเขาดูแปลกไป

เป็นผลให้เธอเสียสมาธิไปตลอดการทดลอง

ในที่สุด พวกเขาก็มาถึงส่วนที่เกิดอุบัติเหตุขึ้น

น่าแปลกที่ไม่มีควันพวยพุ่งออกมาจากขวดทดลองเหมือนเมื่อวันก่อน

รษิกายืนอยู่ข้างๆ พลางหลุบตาลง ทำให้ไม่มีใครสังเกตเห็นสีหน้าของเธอได้

ขณะที่คมสันกำลังจะพูด เขาก็เหลือบมองเห็นเธอหันไปส่งสายตาให้เลอศิลป์

คนทั้งคู่มองหน้ากัน และสีหน้าของรษิกาก็แสดงออกถึงความหมดหวัง

คมสันรับรู้ได้ถึงการแสดงอารมณ์ของเธอ และคลื่นแห่งความริษยาก็ถาโถมเข้าใส่เขาอีกครั้ง

ฉันกำลังยืนอยู่ข้างๆ เธอ และฉันเข้าใจเรื่องการทดลองเป็นอย่างดี! แล้วทำไมล่ะ? ทำไมเธอถึงขอให้เขาช่วย? พอลองมาคิดเรื่องนี้ เช้านี้พวกเขามาที่นี่พร้อมกันด้วยซ้ำ ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาจะใกล้ชิดกันมากกว่าที่ฉันคิดไว้เสียอีก!

บางอย่างผุดขึ้นในใจของเขาอย่างเชื่องช้า อ้าก! ฉันอาจได้ประโยชน์จากเขาโดยไม่ตั้งใจก็ได้!