หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1268

คมสันยังคงก้มหน้าอยู่อย่างนั้น ดวงตาของเขาล่อกแล่กอยู่ไม่หยุดหย่อน

ตอนนี้เรื่องทุกอย่างมาถึงขั้นนี้แล้ว ฉันไม่สามารถปิดบังความจริงเอาไว้ได้ไม่ว่าจะพูดยังไงก็ตาม อีกอย่าง เลอศิลป์รู้แล้วว่ามีปัญหากับน้ำกลั่นขวดนั้น เขายังมีหลักฐานอื่นในมืออีกหรือเปล่านะ?

ขณะที่คิดวนเวียนอยู่ เสียงของเลอศิลป์ก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง “คุณคิดว่าคุณจะรอดไปได้เพราะไปขอให้พนักงานจัดซื้อช่วยคุณแอบเอายานี้เข้ามางั้นเหรอ?”

ทันทีที่คำนั้นหลุดปากออกมา คมสันก็เงยหน้ามามองเลอศิลป์พลางอ้าปากค้างด้วยความตกใจ

เขารู้! เขารู้ทุกอย่างจริงๆ!

เลอศิลป์จ้องมองอย่างไร้อารมณ์ “มาถึงขั้นนี้แล้ว คุณยังคิดที่จะปฏิเสธอยู่อีกไหม? หรือคุณจะสารภาพความผิดออกมาในตอนที่ตำรวจมาถึงล่ะ?”

ข้างหลังเขานั้น รษิกาก้าวออกมาแล้ว และเธอก็จ้องมองเขาอย่างว่างเปล่า

เมื่อคมสันสบตากับเธอ ริมฝีปากเขาก็กระตุก และในใจเขาก็ปั่นป่วนขึ้นมาอย่างรุนแรง

เวลาผ่านไปนาน ก่อนที่เขาจะยอมรับในที่สุด “อันที่จริง ผมเป็นคนทำเอง ทุกอย่างที่เกิดขึ้น ผมเป็นคนทำ!”

ฉันยังจำได้ว่ามันดีแค่ไหนที่ได้ร่วมกันทำงานกับเขาตอนอยู่ต่างประเทศ ในทำนองเดียวกัน ฉันยังจำได้ดีว่าตอนกลับมาที่ประเทศนี้ ฉันตั้งหลักในสถาบันวิจัยได้ก็เพราะเขา