ตั้งแต่คมสันโดนจับไป สถาบันวิจัยก็ไร้ซึ่งผู้นำหากรษิกามาจากไปอีกคน
ดังนั้น เธอจึงทำได้แค่ต้องอยู่ต่อไปก่อนและค้นหานักวิจัยที่เก่งกาจอีกคนหนึ่ง เธอบอกเขาเกี่ยวกับการจัดการโครงการทั้งหมดที่เกี่ยวข้อง และให้เขาทำหน้าที่ของคมสันไปก่อนเป็นการชั่วคราว
ด้วยความเป็นห่วง เลอศิลป์จึงคอยเฝ้าดูเธอไม่ห่าง
ในตอนที่รษิกาให้คำแนะนำเสร็จแล้ว ก็เป็นตอนเย็นพอดี และเป็นเวลาที่ทุกคนเลิกงาน
เธอลุกขึ้นยืนและเดินออกไปพร้อมเลอศิลป์
ไม่นานนัก พวกเขาก็มาถึงทางเข้าสถาบันวิจัยซึ่งรถโรลส์รอยซ์เคลื่อนเข้ามาจอดพร้อมเสียงเบรกดังลั่น
รษิกาพบว่ารถที่อยู่ต่อหน้าเธอนั้นดูคุ้นเคย แต่เธอนึกไม่ออกในตอนนั้นว่าใครเป็นเจ้าของรถ
ก่อนที่เธอจะนึกออกว่าเป็นรถใคร ประตูฝั่งคนขับก็เปิดออกมา เจตนินลงมาจากรถด้วยสีหน้าเป็นห่วงเป็นใย
“คุณเจตนิน”
เมื่อได้เห็นเขา อารมณ์ที่ปั่นป่วนก็ก่อตัวขึ้นในใจรษิกา
ก่อนหน้าที่คมสันจะโดนคุมตัวไป เธอเชื่อใจในเจตนินน้อยมาก ดังนั้น ช่วงนี้เธอจึงไม่ได้ติดต่อเขา
การได้เห็นเขาในตอนนี้ เธอก็รู้สึกทั้งอยากขอโทษและแปลกใจในเวลาเดียวกัน
เลอศิลป์ที่อยู่ข้างๆ เธอ ค้อมหัวอย่างไร้ความรู้สึกให้กับเจตนิน
ในทางกลับกัน เจตนินกลับยิ้มให้ชายหนุ่มอย่างชื่นชม “ขอบคุณที่ยื่นมือเข้ามาช่วยในเรื่องนี้และทำให้ชื่อเสียงผมกลับมาไร้มลทินนะครับ คุณเลอศิลป!”
เมื่อเลอศิลป์ได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของเขาก็เคร่งเครียดทันที
ระหว่างนั้น รษิกาก็กำลังงุนงง “คุณรู้เรื่องนี้แล้วเหรอ?”
เขารู้ข่าวเร็วขนาดนี้ได้ยังไงกัน? คมสันเพิ่งถูกจับไปควบคุมตัวไว้แค่ครึ่งวันเอง
เขาอยู่กับฉันตลอดเวลา แต่ฉันกลับไม่รู้เลยว่าเขากระจายข่าวออกไป!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...