หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1342

รษิการู้สึกผิดมาก “ขอโทษนะ แม่ไม่รู้เลย แม่แค่…”

เธอแค่ถ่ายรูปของไอรดาไปมากโดยไม่รู้ตัวเพราะเธอคิดถึงเด็กหญิงตัวน้อยมาก

เบนนี่แค่ล้อเล่น เขารีบอธิบายทันทีที่เห็นว่ารษิกาเห็นมุกตลกของเขาเป็นเรื่องจริงจัง “แม่ครับ ผมแค่ล้อเล่น! อย่าถือสาเลยนะครับ…”

จากนั้น เบนนี่ก็จูบแก้มของรษิกาและพูดอย่างอ่อนหวานว่า “เรารู้ครับว่าแม่รักเรา! เราแค่เพิ่งจะมาอยู่กับไอวี่อีกครั้ง และเรารู้ว่าแม่อยากชดเชยให้เธอเพราะเราพลาดช่วงเวลาในชีวิตของเธอไปมาก แม่ก็เลยลำเอียงไปนิดนึง เราเข้าใจครับ อีกอย่าง อชิกับผมก็รักไอรดามากเหมือนกันนะ!”

ไอรดายิ้มจนตาหยี “หนูจะรักแม่และทุกคนให้มากๆ เหมือนกันนะคะ!”

รษิการู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอกหลังจากได้ยินเบนนี่พูดเช่นนั้น แต่เธอก็ยังอดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิด

พูดตามความเป็นจริงแล้ว หลังจากแยกตากกับไอรดามานานและในที่สุดก็ได้เธอกลับมาอยู่เคียงข้างอีกครั้ง รษิกาก็หลอกตัวเองให้เชื่อว่าเธอรักลูกทุกคนเท่ากันไม่ได้ เธอรู้ดี อย่างน้อยที่สุดก็ตอนนี้ที่เธอลำเอียงไปทางไอรดามากกว่า

“แม่ครับ เราเหนื่อยแล้ว เราอยากไปนั่งเล่นที่ชายหาดสักพักครับ” อชิกล่าว

เขารู้ว่ารษิกายังรู้สึกผิดอยู่ เขาคิดว่าคงจะเป็นการดีที่สุดหากให้เธออยู่ตามลำพังเพื่อคิดเรื่องนั้นไปก่อน

รษิกาก็คิดเหมือนกัน

เธออยากจะทำใจเย็นลงอีกสักหน่อยและใช้เวลาคิดถึงการดูแลเด็กทั้งสามคน แต่ขณะที่เธอกำลังคิดว่าจะเริ่มอย่างไร เสียงของอชิก็ดังขึ้นมาเสียก่อน

รษิกายิ้มซาบซึ้งให้กับเด็กน้อยที่คิดถึงใจคนอื่น “ได้เลย แต่ลูกๆ อย่าไปไกลมากนะ แล้วอยู่ห่างๆ จากทะเลหน่อย ใส่นาฬิกาไว้ตลอดด้วยนะลูก”

อชิพยักหน้าและพาน้องๆ ของเขากลับไปที่ชายหาด

“ผมผิดเอง ผมทำให้แม่อารมณ์เสีย” เบนนี่พูดเป็นเชิงขอโทษ จากนั้นเขาก็หันไปหาไอรดา “ที่ฉันพูดเมื่อกี้แค่ล้อเล่นนะ ฉันชอบเธอมากจริงๆ!”

เบนนี่กลัวว่าไอรดาอาจจะคิดจริงจังกับการล้อเล่นของเขาเช่นกัน

พ่อต้องช่วยให้แม่รู้สึกดีขึ้นได้แน่ๆ

พ่อจะต้องมาหาเราแน่ถ้าฉันส่งที่อยู่ไปให้เขา ถูกไหม? แม่ก็จะรู้สึกดีขึ้นมาก ถ้าพ่ออยู่ด้วย