หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1353

เลอศิลป์หรี่ตาลงอย่างอันตรายขณะมองสำรวจภายในร้านอาหาร

เมื่อคนอื่นๆ เห็นเลอศิลป์ไปหาชายคนนั้นเพื่อเอาเรื่อง พวกเขาก็ละสายตากลับไปอย่างรู้สึกผิด

ในขณะเดียวกัน ชายคนนั้นก็กลัวมากจนไม่กล้าหายใจดังๆ ต่อหน้าเลอศิลป์

ความจริงก็คือชายคนนี้ไม่มีเจตนาร้าย

เขาเพิ่งอ่านการสนทนาบนอินเทอร์เน็ตและอยากรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเขา

ในความเป็นจริง เมื่อชายคนนั้นเห็นรษิกาพาลูกชายสองคนที่ไม่มีใครรู้จักพ่อของเด็กๆ มาด้วย เขาคิดว่าเลอศิลป์ก็คงมีความเคืองใจกับเธออยู่บ้าง

แต่แล้วชายคนนี้ก็ต้องประหลาดใจ เพราะดูเหมือนว่าเลอศิลป์จะหลงรักรษิกาอย่างแท้จริง

ยิ่งไปกว่านั้น รษิกาดูไม่เหมือนคนเจ้าเล่ห์ดังที่อธิบายไว้ในข่าวลือ

จู่ๆ เลอศิลป์ก็นึกถึงบางอย่างได้และเตือนชายคนนั้นว่า “ผมไม่สนใจว่าคุณคิดอะไรอยู่ แต่คุณควรจับตาดูตัวเองไว้ให้ดี และอย่ามารบกวนการกินข้าวของเรา” หลังจากนั้นเขาก็สั่งให้พนักงานเสิร์ฟย้ายพวกเขาไปที่ห้องส่วนตัวแทน

"เกิดอะไรขึ้น?"

ความไม่สบายใจก่อตัวขึ้นภายในใจของรษิกา

เลอศิลป์ยิ้มอย่างมั่นใจและกล่าวว่า “ไม่มีอะไร กินข้าวต่อเถอะ ผมต้องไปโทรศัพท์ก่อน”

จากนั้นเขาก็ออกจากห้องส่วนตัวแล้วโทรหาครรชิต

ลูกน้องของเขารับสายทันที “คุณเลอศิลป์”

สีหน้าของเลอศิลป์เข้มงวด และเขาก็เปล่งรัศมีอันมืดมนออกมา “ความคิดเห็นของชาวเน็ตตอนนี้เป็นไงบ้าง?”

ครรชิตมีน้ำเสียงรู้สึกผิด “ความคิดเห็นของคนในเน็ตมีฝ่ายเดียวครับ และพวกเขาไม่เข้าข้างคุณศศิตาเลย ผมได้มอบหมายให้คนจัดการและติดตามแหล่งที่มาแล้ว”

สถานการณ์มีเสถียรภาพก่อนหน้านี้ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ไม่ทราบสาเหตุ ความคิดเห็นเชิงลบก็เริ่มปรากฏขึ้น