หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 136

รษิกายืนมองศศิตานั่งลงบนโซฟาก่อนที่เธอจะปิดประตูบ้าน หลังจากมานั่งที่เก้าอี้ข้างๆ รษิกาก็สบตาหญิงสูงวัยและพูดว่า “คุณศศิตา ทำไมวันนี้คุณถึงมาเยี่ยมกันแต่เช้าเหรอคะ?”

ศศิตาไม่พูดจาอ้อมค้อม “ฉันมาบอกให้เธออยู่ห่างจากเลอศิลป์ไว้ แล้วอย่าพยายามเอาชนะใจไอวี่เป็นอันขาด หลานฉันไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเธอ เธอเป็นคนเลือกจะหย่าและหนีไปโดยไม่บอกใครเอง เธอจึงไม่มีสิทธิ์จะกลับเข้ามาในชีวิตพวกเขาอีก”

เมื่อได้ยินอย่างนั้น รษิกาอยากจะหัวเราะเยาะออกมา แต่เธอตอบไปเรียบๆ ว่า “ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ฉันไม่คิดจะกลับไปเลยตั้งแต่ตอนที่ฉันเลือกจะหนีออกมาแล้ว”

“งั้นเหรอ?” ศศิตาเย้ยหยัน “งั้นอธิบายมาว่าทำไมถึงไปเจอเลอศิลป์ตลอด อีกอย่าง ทำไมไอวี่ถึงได้มาอยู่ที่นี่กับเธอล่ะ?”

จากนั้นศศิตาก็จ้องหน้ารษิกาด้วยสายตาดูถูก

เธอพูดว่าเธอจะไม่กลับมา แต่ทุกอย่างที่เธอทำมีแต่ประจบประแจงพวกเขาทั้งนั้น คนอะไรขี้โกหกเหลือเกิน!

รษิกาขมวดคิ้วขณะที่เปลี่ยนท่าทีเป็นก้าวร้าวยิ่งขึ้น “ฉันคิดว่าคุณเข้าใจผิดแล้วล่ะค่ะ ฉันแค่บังเอิญเจอเลอศิลป์ เพราะเขาไปเยี่ยมคุณอัครพลตอนที่ฉันไปรักษาคุณอัครพลพอดี อีกอย่าง ไอวี่ก็เรียนอยู่ที่โรงเรียนเดียวกันกับลูกๆ ของฉัน พวกเขาเป็นเพื่อนกัน เธอก็เลยมาเล่นกับเด็กๆ ที่บ้านฉันค่ะ”

รษิกาไม่ได้บอกศศิตาว่าไอรดาเกาะติดเธอแจหลังจากเธอป่วย

ด้วยความที่ศศิตาไม่ชอบหน้ารษิกามาก รษิกาจึงแน่ใจว่าเธอคงสรุปเอาเองว่ารษิกากำลังหลอกเธออยู่

แต่แม้ว่ารษิกาจะอธิบายทุกอย่างให้ชัดเจนและพยายามวางขอบเขตระหว่างเธอและเลอศิลป์กับลูกสาวเขาอย่างเต็มที่แล้ว ศศิตาก็ยังคงไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆ

“มันจะบังเอิญได้ขนาดนั้นเลยเหรอ? จากสถานะของเธอตอนนี้มันก็ไม่ยุ่งยากเลยที่จะตรวจสอบโรงเรียนอนุบาลก่อน แล้วทำไมถึงต้องมาเลือกโรงเรียนที่ตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์ลงทุนด้วยล่ะ?” ศศิตาถาม

รษิกาไม่รู้ว่าจะอธิบายให้ศศิตาฟังอย่างไรดี

เมธินีเป็นคนแนะนำโรงเรียนนี้ให้เธอ และตามปกติเธอก็ไม่คิดจะสืบเรื่องราวของโรงเรียนอนุบาลไหนหรอก