หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 140

ระหว่างทางกลับบ้าน ศศิตาครุ่นคิดเรื่องนี้และตัดสินใจโทรหาอัญชสา

ขณะนั้นเอง อัญชสาก็รับสายด้วยความงุนงงที่ศศิตาโทรมาตั้งแต่เช้าตรู่

“อัญชสา ฉันคุยกับเลอศิลป์แล้วนะ เขาจะไม่พูดเรื่องยกเลิกการหมั้นกับเธออีกแน่นอน” แม้ศศิตาจะขอร้องเพียงฝ่ายเดียว และเลอศิลป์ก็ไม่ได้รับปาก แต่เธอก็บอกกับอัญชสาแบบนั้นเพียงเพราะลูกชายเธอไม่ได้คัดค้านอะไรออกมา

อัญชสาตื่นเต้นที่ได้ยินเรื่องนี้ “จริงเหรอคะ? คุณศศิตา”

เมื่อเธอพูดจบ เธอก็ถามต่อว่า “แต่ว่ารษิกาล่ะคะ? ดูเหมือนรษิกาจะใกล้ชิดเลอศิลป์มาก อีกอย่าง ไอวี่ก็ชอบเธอมากด้วย”

น้ำเสียงของศศิตาแข็งกร้าวเมื่อพูดถึงรษิกา “ไม่ต้องไปสนใจหรอก มีแต่เธอเท่านั้นที่จะเป็นภรรยาของเลอศิลป์ได้ ส่วนเรื่องไอวี่ เธอต้องอดทนกับไอวี่มากขึ้นอีกหน่อยเพราะว่าไอวี่ยังเด็กมาก ครั้งนี้ฉันจะปล่อยไปก่อน แต่เธอต้องไม่ทำอย่างนี้อีกนะ!”

อัญชสาตอบตกลงอย่างง่ายดาย “คุณศศิตาคะ มั่นใจได้เลยว่าฉันจะดูแลไอวี่ให้ดีเหมือนเธอเป็นลูกสาวแท้ๆ ของฉันเลยค่ะ”

แต่กระนั้น ความคิดที่ว่าไอรดาอยู่บ้านรษิกามาสองวันแล้วก็ทำให้เธออยู่ไม่เป็นสุข ดังนั้น เธอจึงถามต่ออีกว่า “ว่าแต่ ไอวี่กลับบ้านหรือยังคะ? ฉันอยากหาโอกาสไปขอโทษเธอหน่อย”

ศศิตาตอบด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย “ยัง ฉันอยากจะพาเธอกลับมาด้วย แต่อาการเธอยังไม่ค่อยคงที่นัก ไอวี่ยังอยากอยู่ที่บ้านรษิกาไปก่อน แล้วมันก็ทำให้เธอฟื้นตัวได้ดีขึ้นด้วย ทันทีที่ไอวี่หายดี ฉันจะพาเธอกลับบ้านอีกครั้ง”

เมื่อได้ยินคำตอบนั้น ดวงตาของอัญชสาก็ฉายแววเย็นชา

นังเด็กน่ารังเกียจคนนั้นยังอยู่กับรษิกา! ก่อนหน้านี้เธอก็เป็นเหตุผลที่เลอศิลป์ไม่ชอบฉันและปฏิเสธการแต่งงานกับฉัน ตอนนี้เธอไปอยู่ใกล้ชิดกับรษิกาแล้ว เธออาจจะกลายเป็นเหตุผลให้เขาแต่งงานใหม่กับรษิกาก็ได้!

เธอคิดเอาเองว่าเขาจะอยู่ทานมื้อเย็นกันก่อนเหมือนเมื่อวานนี้ แต่เขาก็กลับไปทันทีที่ส่งเธอและเด็กๆ ถึงหน้าบ้าน โดยบอกว่าเขากำลังยุ่ง

พอเข้าไปในบ้าน คติยาก็เตรียมอาหารเย็นไว้ต้อนรับเรียบร้อยแล้ว เมื่อทานข้าวกันเสร็จ รษิกาก็เล่นกับเด็กๆ ที่ชั้นล่างอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพาเด็กๆ ไปเข้านอน

รษิกาห่มผ้าให้อชิและเบนนี่และกลับไปที่ห้องเธอ ซึ่งคติยาเพิ่งจะอาบน้ำให้ไอรดาเสร็จ ด้วยชุดนอนลายกระต่ายทำให้ไอรดาดูเหมือนตุ๊กตามากขึ้นไปอีก ขณะที่นั่งรอรษิกาอยู่บนเตียงด้วยดวงตาเป็นประกายสดใส

นาทีที่เธอเห็นรษิกาเดินเข้ามา เธอก็ยิ้มหวานและกางแขนออกเพราะต้องการกอดจากรษิกา

พอรษิกาอุ้มไอรดาขึ้นมา ไอรดาก็โอบแขนไว้รอบคอรษิกาอย่างว่าง่าย เมื่อไอรดาแนบหน้ากับเธอ รษิกาก็รู้สึกเหมือนหัวใจจะละลายไปเพราะความรู้สึกในตอนนี้