ระหว่างนั้น อรภัทรเดินออกจากโรงเรียนด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
ขอบคุณสวรรค์ที่เราจัดการได้เร็วพอ! ใครจะคิดว่าคุณจรูญจะลงมือตรวจสอบทันทีที่เขากลับมา? จะบ้าตาย เกือบความแตกซะแล้ว! แต่นั่นแหละ แบบนี้แปลว่าเจ้าเด็กเหลือขอนั่นต้องบาดเจ็บเอาการทีเดียว…
อรภัทรครุ่นคิดพร้อมกับเหยียดริมฝีปากเย้ย
นังตัวแสบรษิกาทำลายโอกาสที่เราจะได้มีชีวิตสุขสบายจนป่นปี้! สาสมแล้วที่ถูกเราเอาคืน ฮ่า!
อรภัทรต้องรายงานเหตุการณ์กับอัญชสา จึงรีบขึ้นรถแล้วกดโทรหาอีกฝ่าย
โชคดีที่เสียงเรียกเข้าดังขึ้นแค่สองสามตื๊ดก็ได้คุย
“เป็นไงบ้าง? คุณทำสำเร็จไหม?” อัญชสาถามอย่างร้อนรน
โอ๊ย ก่อนหน้านี้ชีวิตก็ช่างโหดร้ายกับเราเหลือเกิน อยากได้ข่าวดีมาสร้างกำลังใจบ้าง!
“ฉันชโลมน้ำมันที่รองเท้าของเจ้าเด็กเบนนี่ และมันก็ล้มแรงมาก!” อรภัทรพูดกลั้วเสียงหัวเราะเย้ยหยัน “คุณจรูญถึงกับวุ่นวายใหญ่โตตอนที่เขากลับมา ฉันเลยแน่ใจว่าเจ้าเด็กเหลือขอนั่นคงบาดเจ็บไม่น้อย!”
อัญชสาทั้งลิงโลดและโล่งใจเมื่อได้ยิน “เยี่ยมเลย! ฉันต้องขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ คงไม่รู้จะหันไปหาใครถ้าคุณไม่ตอบตกลง”
“อย่าพูดถึงมันเลย จำไม่ได้เหรอว่าตอนนั้นคุณช่วยฉันมากแค่ไหน? ฉันก็ยินดีที่ได้ตอบแทน”
แต่อัญชสาไม่อยากปล่อยเรื่องราวไว้แค่นั้น
ต่อให้เราไม่รวยหรือครอบครองข้าวของหรูหรามากมายเหมือนเดิม ก็แล้วยังไง? ถ้าเทียบกับเรา อรภัทรก็ยังมาจากครอบครัวชนชั้นต่ำกว่า ในเมื่อเธอช่วยเรา ก็เหมาะสมแล้วที่เราจะตบรางวัลให้เธอ
ตอนนี้อัญชสาอาจตกต่ำ แต่ก็ยังมีอำนาจและรวยกว่าเรามาก ไอ้กระเป๋าถือที่หล่อนพูดถึงน่ะ แน่ใจได้เลยว่าทั้งชาตินี้เราก็ไม่มีปัญญาซื้อ! แน่นอนว่าเราอยากได้มัน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...