หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1470

เพราะอัญชสาแค่บอกจุดนัดพบโดยไม่ได้ระบุเวลา อรภัทรจึงมุ่งหน้าไปรอบริเวณทางเข้าแต่เนิ่นๆ

กว่าจะเห็นอัญชสาก็ล่วงเข้าสองทุ่ม

“ไม่เจอกันนานเลยนะ” อัญชสาทักทายขณะเดินเนิบๆ ไปหาอรภัทรพร้อมกับมองอีกฝ่ายตั้งแต่หัวจรดเท้า

เมื่อเห็นว่าอรภัทรไม่ได้ดูดีไปกว่าเธอ อัญชสารู้สึกโล่งใจ นัยน์ตามีประกายเย้ยหยันกว่าเดิม

อรภัทรดูจะไม่รู้เรื่อง เธอเหลือบมองกระเป๋าถือในมืออัญชสาและยิ้มให้ “คุณดูเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนไปเลยจริงๆ”

อรภัทรพูดความจริง เพราะอัญชสาแต่งตัวหรูเริ่ด ถือกระเป๋าราคาหลายแสนที่เธอให้ได้โดยไม่นึกเสียดาย

ถ้าเจ้าตัวไม่เล่าเรื่องความตกต่ำของตระกูลภักดีสรวงให้ฟัง อรภัทรจะไม่คิดเลยว่าตอนนี้อีกฝ่ายกำลังมีชีวิตที่ยากลำบาก

ได้ยินคำชม อัญชสายิ้มอย่างพอใจก่อนจะยื่นกระเป๋าถือให้อรภัทร “รับไว้สิ นี่คือของขวัญที่ฉันสัญญาว่าจะให้คุณ ฉันใช้มันแค่สองสามครั้ง เกือบจะใหม่เอี่ยมเลยล่ะ”

อรภัทรตาโตขณะรับกระเป๋ามาอย่างระมัดระวัง

ไม่ช้าทั้งคู่ก็เข้าไปในบาร์โดยมีอัญชสานำหน้า หลังจองโต๊ะมุมห้องแล้วก็สั่งไวน์มาสองขวด

ทั้งสองลงนั่งแล้วดื่มไปคุยไป

“คราวนี้คุณทำดีมาก แล้วเก็บงานเรียบร้อยหรือเปล่า?” อัญชสาถาม น้ำเสียงเจือความกังวล

อรภัทรยิ้ม “ไม่ต้องห่วง ฉันแน่ใจว่าไม่ได้ทิ้งร่องรอยไว้เลย คุณจรูญไม่เห็นความผิดปกติอะไร และคิดว่าเจ้าเด็กเหลือขอนั่นซุ่มซ่ามเอง”

“แบบนั้นก็ดี” อัญชสาพลันสบายใจขึ้น

อันที่จริง จะดีที่สุดถ้าเด็กพวกนั้นต้องทุกข์ทรมานมากกว่านี้ รษิกาจะได้รู้รสชาติของการใช้ชีวิตอย่างสิ้นหวัง