รษิกาแก้มแดงด้วยความเขินอายขณะที่เลอศิลป์ทำท่าใกล้ชิดกับเธอต่อหน้าเด็กๆ
เมื่อได้เห็นพ่อปกป้องพวกเขา เด็กๆ ก็พูดกับแม่อย่างมั่นใจ “ใช่แล้ว! เรายังเด็ก แม่จะมาโกรธเราไม่ได้นะ”
จากนั้น เมื่อพวกเขาเห็นว่าพ่อแม่กำลังกอดกันอยู่ พวกเขาก็รีบหันหน้านี้ไปและหลับตาลงอย่างรู้ทัน
“ดึกแล้วนะ” รษิกาดิ้นรนให้หลุดจากอ้อมกอดของเลอศิลป์อย่างกระวนกระวายใจ “พรุ่งนี้เด็กๆ ต้องไปโรงเรียนนะ รีบไปพักผ่อนได้แล้ว!”
เลอศิลป์ปล่อยเธอและพูดว่า “ผมจะพาพวกเขาไปห้องนอนเอง พอดีมีเรื่องที่ผมอยากจะคุยกับเด็กๆ หน่อย”
เด็กๆ สลดไปทันทีเพราะรู้สึกว่าพ่อของพวกเขาก็คงไม่ให้อภัยง่ายดายอย่างนั้น
เพราะคิดว่าเลอศิลป์จะคุยกับพวกเขาเรื่องเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น รษิกาก็พยักหน้าและมองดูเขาพาเด็กๆ ขึ้นไปข้างบน
หลังจากอาบน้ำให้ลูกๆ แล้ว เขาก็พาทั้งสามไปนอนที่เตียง
“พ่อยังโกรธเราอยู่เหรอครับ?” เบนนี่เอาผ้าห่มคลุมหน้าไว้ครึ่งหนึ่ง “พ่อจะยกโทษให้ผมไหมถ้าผมบอกว่ามีช่องโหว่อยู่ในระบบของบริษัท?”
ขณะที่แฮ็กเข้าไปในระบบ เขาก็ค้นพบว่ามีช่องโหว่อยู่ในไฟร์วอลล์ขั้นสูง เขาจึงใส่โปรแกรมลับเข้าไปในไวรัส
หลังจากไวรัสถูกถอดรหัส โปรแกรมจะเปิดใช้งานและแก้ไขช่องโหว่ในระบบ
เลอศิลป์ลูบหัวเด็กชาย “พ่อรู้เรื่องนี้แล้วล่ะ และพ่อก็รู้อีกว่าลูกปิดช่องโหว่นั้นไปแล้ว”
เบนนี่ถอนหายใจโล่งอก “งั้นพ่อยังโกรธอยู่ไหม?”
เลอศิลป์ส่ายหน้า “พ่อไม่เคยโกรธอะไรลูกเลยนะ พ่อแค่อยากจะเล่าเรื่องอะไรบางอย่างให้ฟัง”
เด็กๆ ตาเป็นประกาย “พ่อจะเล่านิทานก่อนนอนให้ฟังเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...