หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1603

สีหน้าของเด็กๆ ทำให้รษิกาสงสัยว่ามีบางอย่างผิดปกติไป แต่เธอก็ยั้งตัวเองไว้ ไม่ค้นหาความจริงให้มากขึ้น โดยเฉพาะต่อหน้าเลอศิลป์

หลังมื้อเย็น เธอจงใจพาเด็กๆ ออกไปข้างนอก แต่เลอศิลป์กลับมีแผนการอื่น “ผมสงสัยว่าทางจักรภพเป็นยังไงบ้าง เอางี้ไหม คุณโทรหาเขาทีว่ามีอะไรคืบหน้าไหม?”

เมื่อคิดดูแล้ว รษิกาก็ตัดสินใจให้ความสำคัญกับเรื่องผู้จัดจำหน่ายสมุนไพรก่อน และกดเบอร์โทรของจักรภพทันที

ฉันยังไปถามเด็กๆ ต่อได้ในช่วงก่อนเข้านอน

เมื่อคิดได้เช่นนั้น เธอก็ตรงไปยังห้องทำงานแล้วกดโทรออก

จักรภพไม่ทันตั้งตัวเมื่อเขาได้รับสายนั้น เขาคิดว่าเลอศิลป์อยากให้รษิกามาเร่งขั้นตอนงานของเขา เขาจึงเริ่มอธิบายให้เธอฟังอย่างละเอียด ตอนท้ายของการสนทนา เขาก็ถามเธอเรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับเลอศิลป์ และพวกเขาก็คุยกันไปอีกนาน

ระหว่างนั้น เด็กๆ ก็สัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ และพูดด้วยเสียงอ่อนเสียงหวานว่า “พ่อ เราจะไปเล่นที่สวนนะ”

หลังจากนั้น พวกเขาก็จากไปอย่างเงียบเชียบ

เลอศิลป์ขมวดคิ้วแล้วแอบเดินตามหลังพวกเขาไป

เมื่อทั้งสามหันหน้ามาและเห็นว่าพ่อกำลังตามมา ใบหน้าพวกเขาก็สลดลงไปทันที

“บอกพ่อมาเถอะว่าเมื่อช่วงบ่ายเกิดอะไรขึ้น” เลอศิลป์จ้องมองพวกเขาอย่างเคร่งขรึม

อชิและเบนนี่ก้มหน้างุด พวกเขาไม่อยากพูดอะไรออกมาเลย

ไอรดาไม่รู้เรื่องราวทั้งหมด แต่ในเมื่อเลอศิลป์เอาแต่ถามพวกเขา เธอจึงเริ่มสรุปให้เขาฟัง

“คุณย่าพาเราไปสวนสนุกก่อนค่ะ จากนั้นก็พาหนูไปห้าง ส่วนอชิกับเบนนี่กลับบ้านมากันเอง”