หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1608

“งั้น… จักรภพ คุณมาที่นี่ทำไมเหรอคะ? คุณเจอบริษัทจัดจำหน่ายสมุนไพรที่เราจะร่วมมือด้วยได้แล้วเหรอ?”

หลังจากลังเลอยู่พักหนึ่ง รษิกาก็ตัดสินใจเปลี่ยนคำเรียกจักรภพไป

รอยยิ้มบนใบหน้าจักรภพกว้างขึ้นขณะที่เขาพยักหน้าแล้วตอบไปว่า “ผู้จัดจำหน่ายสมุนไพรส่วนมากพร้อมจะทำตกลงร่วมมือกับสถาบันวิจัยอยู่แล้ว ต้องขอบคุณการทำงานหนักของคุณนะครับที่ทำให้สถาบันมีชื่อเสียงมากขนาดนี้”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ราิกาก็หันไปมองเลอศิลป์ก่อนจะหันกลับมามองจักรภพ

เนื่องจากเธอมาร่วมงานกับสถาบันวิจัยเพียงระยะเวลาสั้นๆ เธอจึงรู้ว่าผู้จัดจำหน่ายทั้งหลายตกลงที่จะร่วมงานกับพวกเขา ส่วนหนึ่งเป็นจักรภพเองที่ร้องขอ และส่วนหนึ่งเป็นเพราะเขากล่าวถึงฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ป

เลอศิลป์จับมือรษิกาเอาไว้และวางมืออีกข้างไว้ที่หลังของเธอตลอดเวลาราวกับเขากลัวว่าจักรภพจะไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นของเขา

รษิกาพยายามอย่างหนักที่จะไม่สนใจมือของเลอศิลป์ขณะที่ยืนยันรายละเอียดต่างๆ กับจักรภพ

“คุณหาผู้จัดจำหน่ายพวกนั้นได้ยังไงคะ?”

หญิงสาวใช้เวลาสองสามวันที่ผ่านมาโทรไปหาบริษัทจัดจำหน่ายสมุนไพรทุกแห่งที่เธอรู้จัก แต่ก็ไม่สามารถหาแหล่งที่เหมาะสมได้เลย

จักรภพยิ้มอย่างมีเลศนัย เขาตอบว่า “คชาเรศกรุ๊ปถือเป็นผู้นำด้านสมุนไพรในประเทศ แน่นอนว่าเครือข่ายของเรากว้างกว่าเครือข่ายของคุณ ผมติดต่อผู้จัดจำหน่ายจากประเทศต้นกำเนิดของสมุนไพรโดยตรง สำหรับสมุนไพรเหล่านั้นที่ผมไม่สามารถหาผู้จัดจำหน่ายโดยตรงได้ ผมก็ติดต่อผู้กระจายสินค้าไปแทน”

รษิกาพยักหน้าด้วยความเข้าใจ

“แต่…” จักรภพเหลือบมองเลอศิลป์ “แต่คุณก็ได้รับสมุนไพรมาสมราคาอยู่นะ แม้ว่าสมุนไพรจะมีคุณภาพเหนือกว่า แต่ราคาพวกมันก็สูงมากอยู่เช่นกัน”

จักรภพเจรจากับเหล่าผู้จัดจำหน่ายโดยถือเอาคำยืนยันจากเลอศิลป์ว่าเรื่องราคาไม่ใช่ปัญหาอะไรเลย

สถาบันวิจัยมีเงินมากขนาดนั้นเลยเหรอ?