หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1609

เช่นนั้นแล้ว ชายทั้งสองก็มองรษิกาอย่างระแวดระวัง

ในที่สุด สมุนไพรก็มีให้สถาบันวิจัยได้ใช้ และพวกเขาไม่แน่ใจว่าเธอจะคิดอย่างไรเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของตระกูลคชาเรศกับตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์

เมื่อสังเกตเห็นสีหน้าของพวกเขา รษิกาก็ตอบอย่างขบขันว่า “ฉันไม่มีปัญหากับเรื่องนั้น เราคงไม่สามารถการันตีอะไรกับผู้จัดจำหน่ายได้หากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากคุณทั้งคู่อยู่แล้ว”

ทางแก้ปัญหาไหนๆ ก็ดีทั้งนั้น ตราบใดที่มันช่วยเหลือสถาบันวิจัยเอาไว้ได้

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ชายหนุ่มทั้งสองก็ถอนหายใจโล่งอก

“งั้นจัดงานแถลงข่าวกันตอนบ่ายเลยเถอะนะ!” จักรภพกล่าว

รษิกาอึ้งไป “แถลงข่าวอะไรกันคะ?”

จักรภพตอบอย่างช่วยไม่ได้ว่า “โอกาสในการร่วมงานกับฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปไม่ได้เกิดขึ้นได้ง่ายๆ นะ แน่นอนว่าผู้จัดจำหน่ายสมุนไพรเหล่านั้นคงอยากให้ทุกคนรู้เรื่องนี้ อย่างไรก็ตาม พวกเขาจะไม่เข้าร่วมงานแถลงข่าว มันจะมีแค่เราสามคนเท่านั้น”

เลอศิลป์หรี่ตาลงมองผู้หญิงคนนั้นแล้วพูดว่า “ถ้าคุณไม่ชอบ เราก็สามารถทำได้ในวิธีอื่นนะ ฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปสามารถออกแถลงการณ์อย่างเป็นทางการโดยตรงได้”

อย่างไรเสีย ประเด็นก็คือการให้สาธารณชนรับรู้เรื่องความร่วมมือกับฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปอยู่แล้ว

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง รษิกาก็ตัดสินใจประนีประนอม “ช่วงบ่ายกี่โมงคะ? ฉันต้องไปเตรียมตัว”

จักรภพตอบ “เริ่มประมาณบ่ายสองนะ แต่ถ้าเวลาของคุณสองคนไม่เหมาะเท่าไร ผมจะแจ้งสื่อว่าเราจะเลื่อนไปก่อน”

“ไม่ต้องหรอกค่ะ เราจะต้องไปถึงตรงเวลา ขอบคุณนะคะที่ช่วยจัดการทุกอย่างให้” รษิกาพูด

จักรภพยิ้มบางๆ “ผมก็แค่โทรไปไม่กี่ครั้งเอง ยาใหม่ที่คุณพัฒนาได้จะช่วยชีวิตคนเป็นล้านๆ เชียวนะ เดี๋ยวนี้มีหมอดีๆ อยู่ไม่กี่คนหรอก และคุณก็เป็นหนึ่งในหมอดีๆ เหล่านั้นแหละ!”

“ขอบคุณนะคะ” รษิกายิ้มให้กับคำชื่นชมของเขา

จักรภพพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า “ผมหมายความอย่างนั้นจริงๆ มันไม่ใช่แค่คำเยินยอ และผมไม่ได้พูดเพียงเพราะเป็นคุณนะ!”