ขณะที่เธอกำลังกังวลกับสะโพกอยู่นั้น เลอศิลป์ก็ออกมาจากห้องน้ำ ทำให้เธอใจเต้นรัว
“คุณน่าจะพักผ่อนหน่อยนะ สองวันที่ผ่านมา คุณน่าจะเหนื่อยมากเลย” เลอศิลป์เดินเข้ามาจูบปากของเธอ
ก่อนที่รษิกาจะตอบโต้ได้ เลอศิลป์ก็เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “แต่ถ้าคุณต้องการ ผมก็ยิ่งกว่ายินดีที่จะได้ทำให้คุณพอใจ”
คำพูดของเขาทำให้แก้มรษิการ้อนผ่าวขณะที่เธอพยายามฝังตัวเองเข้าไปในผ้าห่ม
ไม่นานนัก เมื่อเธอได้ยินว่าเสียงไดร์เป่าผมเงียบไป เลอศิลป์ก็ดึงผ้าห่มอีกข้างหนึ่งมา พอขึ้นไปบนเตียงแล้ว เขาก็ดึงเธอเข้ามากอดไว้และผล็อยหลับไปทันที
คืนนั้น ทั้งสองคนนอนหลับไปอย่างสบาย
เมื่อรษิกาตื่นขึ้นมาในเช้าวันต่อมา เธอก็รู้สึกฟื้นพลังขึ้นมาได้เต็มที่
ตอนนั้นเองที่เลอศิลป์ได้รับสายจากจักรภพ
เพราะเลอศิลป์ยังอยู่ในห้องน้ำ รษิกาจึงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะตัดสินใจรับสาย
“คุณจักรภพ มีอะไรให้ฉันช่วยแต่เช้าตรู่แบบนี้เหรอคะ?”
จักรภพมีสีหน้าประหลาดใจเมื่อได้ยินเสียงเธอ “คุณรษิกาเหรอ?”
ก่อนที่เธอจะทันได้ตอบโต้ เขาก็ถามอย่างรู้ทัน “ผมโทรมาผิดเวลาหรือเปล่า? เลอศิลป์อยู่ไหนเหรอ?”
รษิกาไม่ทันคิด เธอตอบไปอย่างแผ่วเบา “เขาอาบน้ำอยู่ค่ะ มีอะไรเหรอ?”
อาบน้ำเหรอ?
ขณะที่จินตนาการของเขาโลดแล่น จักรภพก็รีบระงับความคิดเอาไว้แล้วอธิบายอย่างจริงจัง “ผมแค่อยากบอกให้คุณรู้ว่าสมุนไพรชุดแรกมาถึงแล้วนะครับ ผมอยู่ที่ท่าเรือในตอนนี้ คุณอยากจะมาตรวจสอบมันเองเลยไหม?”
ข่าวนั้นทำให้รษิกาประหลาดใจ “เร็วมากเลยค่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...