หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1679

หลังจากที่เจตนินอธิบายเกี่ยวกับยาที่เขาพัฒนาแล้ว เขาก็ถามอย่างร่าเริงว่า “ยังไงดีล่ะ? คุณเลอศิลป์ คุณพิจารณาเงื่อนไขที่สามของผมแล้วหรือยัง?”

แม้ว่าเขาจะตกใจในช่วงแรก แต่เลอศิลป์ก็กลับมาสงบสติอารมณ์ได้และสบตากับเจตนินอย่างสงบ “ผมรับปาก”

เจตนินยังคงไม่พอใจ “แค่นั้นเหรอ? แล้วหลักฐานล่ะ? ถ้าไม่มีหลักฐาน ผมจะแน่ใจได้ยังไงว่าคุณไม่ได้โกหกผม? ผมเชื่อในนิสัยของคุณ แต่ผมพยายามอย่างมากที่จะสร้างยาถอนพิษ และผมไม่อยากโดนหลอก”

เลอศิลป์ขมวดคิ้ว “คุณต้องการหลักฐานแบบไหนกัน?”

เจตนินขมวดคิ้วและพูดทันที “แน่นอนว่าต้องเป็นทะเบียนสมรส ตอนนี้มันก็เลยเวลามามากเกินไปแล้ว ศาลากลางน่าจะปิดแล้ว แต่หากคุณประกาศต่อสาธารณะว่าคุณกำลังแต่งงานกับคนอื่น ผมก็จะยอมรับเช่นกัน”

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงมองเลอศิลป์ด้วยสายตายั่วโมโห

เจตนินรู้แน่ชัดว่าเงื่อนไขใดที่เลอศิลป์ยอมรับไม่ได้มากที่สุด ดังนั้นเขาจึงอยากสังเกตความทุกข์ทรมานของเลอศิลป์หลังจากที่เขาพูดเงื่อนไขนี้ขึ้นมาอีกครั้ง

ฉันจะสนุกกับการได้เห็นผู้บริหารที่สูงส่งและเรืองอำนาจของฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปที่ต้องทนทุกข์ทรมานต่อหน้าฉันอย่างแน่นอน!

“ก็ได้” เลอศิลป์พยักหน้าอย่างสงบ

เจตนินขมวดคิ้วด้วยความประหลาดใจและแววไม่พอใจก็แล่นไปทั่วสายตาของเขา “เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะ?”

เขาไม่ได้คาดหวังปฏิกิริยาแบบนี้จากเลอศิลป์และรู้สึกผิดหวังอย่างยิ่ง

นี่คือช่วงเวลาที่ฉันรอคอยอย่างใจจดใจจ่อ เลอศิลป์จะสงบขนาดนี้ได้ยังไง? ทำไมเขาไม่ลังเลหรือทรมานอะไรเลยที่ต้องออกจากชีวิตของรษิกา? เขาจะตอบตกลงง่ายๆ ได้ไงกัน?

รอยยิ้มเยาะเย้ยปรากฏบนริมฝีปากของเลอศิลป์ “ผมได้พิจารณาเงื่อนไขทั้งสามนี้อย่างรอบคอบแล้ว และตัดสินใจก่อนที่จะขอพบคุณ อย่างไรก็ตาม มันเป็นความผิดพลาดที่ไม่ระมัดระวังในส่วนของผม เนื่องจากผมไม่ได้เตรียมหลักฐานไว้ให้คุณ ผมจะออกไปจัดการมันทันที”

จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นเพื่อจะเดินออกไป