ตลอดเวลา เลอศิลป์ไม่ได้พูดอะไรเลย เขาแค่ระบายความโกรธออกมาด้วยการเตะและต่อยเจตนิน
ท้ายที่สุดแล้ว เจตนินก็พูดไม่ออก เขาทำได้แต่หายใจเข้าออกลึกๆ เพื่อพยายามจะระงับความเจ็บปวดนั้น
หลังจากผ่านไปพักหนึ่ง เขาก็รอดจากการทุบตีเพราะเลอศิลป์หยุดทำร้ายเขาแล้ว
เจตนินใจหายวาบ
รษิกาคงคิดยาถอนพิษได้แล้ว
เจตนินรู้สึกว่ามันยากที่จะเชื่อ
เขาใช้เวลานานในการปรุงยาถอนพิษ แต่รษิกาสามารถทำได้ภายในหนึ่งวัน
มันจะเป็นไปได้ยังไง?
เมื่อเขาเห็นสีหน้าเย็นชาและถากถางของเลอศิลป์ เจตนินก็อดตัวสั่นไม่ได้
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขามั่นใจมากเมื่อต้องเผชิญหน้ากับเลอศิลป์ เพราะยาถอนพิษที่จะต้องให้รษิกา
แต่ในตอนนี้ เขาไม่ได้อยู่เหนือเลอศิลป์เลย เขาจึงกลัวอยู่ลึกๆ เมื่อมองหน้าเลอศิลป์
เลอศิลป์นั้นเป็นเผด็จการในโลกธุรกิจ ออร่าของเขาแผ่ปกคลุมเจตนินจนทำให้หายใจแทบไม่ออก
“คุณ… คุณเลอศิลป์ นั่งลงคุยกันก่อนเถอะ ถึงคุณรษิกาจะสามารถทำยาถอนพิษขึ้นมาได้ แต่ผมก็แน่ใจว่าจะต้องมีข้อบกพร่อง ผม…”
เขาต้องการให้เลอศิลป์ปล่อยเขาไป
แต่เมื่อพูดถึงรษิกา เลอศิลป์ก็คว้าคอเสื้อเขาไว้แล้วยกร่างเขาขึ้นมาจากโต๊ะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...