หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 175

สองสามวันถัดมา ไอรดาเล่นกับรษิกาที่บ้านแต่ไม่มีเพื่อนเล่นด้วยเลยที่โรงเรียน

เธอทำได้แค่มองอชิและเบนนี่เล่นกับเด็กคนอื่นๆ และไม่สนใจเธอเลยแม้แต่น้อย จนกระทั่งในที่สุดเธอก็รวบความความกล้าและวิ่งไปหาพวกเขา

เด็กชายทั้งสองสบตาเธอและมีท่าทีบูดบึ้ง “เธอต้องการอะไร?”

ไอรดากำชายกระโปรงของเธอไว้จนยับย่น คิ้วของเธอขมวดเข้าหากันขณะที่เธอจ้องมองพวกเขาอย่างจริงจัง เธอพยายามอ้าปากเพื่อเปล่งเสียง

อชิและเบนนี่รู้สึกกระวนกระวายและเป็นห่วง

ถ้าพวกเขาไม่รู้มากก่อนว่าเธอพูดได้จริงๆ พวกเขาคงไม่บีบบังคับให้เธอพูดแบบที่ทำอยู่ตอนนี้

ไม่นานนัก พวกเขาเกือบจะยอมแพ้แล้วเมื่อได้ยินเสียงกระซิบที่แผ่วเบาว่า “อาช… เบน..”

แก้มไอรดาแดงจัด เธอสามารถเปล่งเสียงชื่อของพวกเขาออกมาได้เพียงแค่พยางค์เดียว เธอก้มหน้าอย่างสิ้นหวัง

แต่ทั้งอชิและเบนนี่กลับดีใจเป็นอย่างมาก พวกเขากอดและเอ่ยชื่นชมเธอ “เก่งมากเลย ไอวี่!”

ไอรดราผงะไปชั่วครู่ที่จู่ๆ เธอก็ถูกกอดเช่นนั้น เมื่อได้ยินคำชมจากพวกเขาเธอก็ได้สติและยิ้มกว้างออกมา

หลังจากความพยายามในครั้งแรกผ่านไปแล้ว ต่อมามันก็ง่ายขึ้นมากที่จะออกเสียงชื่อของพวกเขา

ขณะที่เธอดูเหมือนกำลังจะผ่านพ้นปัญหานี้ไปได้ อชิก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่จริงจังว่า “คุณแม่ก็ดูแลเอาใจใส่เธอเป็นอย่างดี และเธอก็รักแม่มากเหมือนกัน ใช่ไหมล่ะ? แต่เธอไม่เคยเรียกชื่อแม่เลย ฉันเชื่อว่าแม่เสียใจยิ่งกว่าเบนนี่กับฉันอีกนะ”

ไอรดาเริ่มรู้สึกกังวลอีกครั้ง เธอคว้าชายเสื้อของอชิและพูดขึ้นว่า “อา… ชิ!”

เธออยากให้เขาสอนเธอว่าจะปลอบรษิกายังไง

แววตาเจ้าเลห์ฉายวาบขึ้นมาในดวงตาของอชิขณะที่เขาอธิบายอย่างช้าๆ “เธอเรียกชื่อพวกเรา พวกเราเลยยกโทษให้เธอ ถ้าเธอเรียกคุณแม่ว่า “คุณรษิกา” แม่คงจะดีใจมาก!”

ไอรดาพยักหน้าอย่างหนักแน่น

จากนั้นเธอก็ใช้เวลาทั้งวันที่เหลือที่โรงเรียนในการฝึกออกเสียงคำว่า “คุณรษิกา”

รษิกายุ่งกับงานมากๆ ในช่วงสองสามวันนี้

โครงการที่หาญชัยมอบหมายให้เธอนั้นทั้งเร่งด่วนและท้าท้ายมาก ถึงแม้ว่าเขาจะแจ้งรายละเอียดให้เธอทราบแล้ว แต่ก็มีหลายจุดที่เขาพลาดไป