ภายในห้องอาหารส่วนตัว อัญชสาเงยหน้าขึ้นช้าๆ ไม่มีน้ำตาแม้สักหยดบนใบหน้าของเธอ
“คราวนี้ก็เหลือแค่รอ!” จันทราเอ่ยขึ้นอย่างพอใจ
นอกจากยกเลิกการหมั้นแล้ว อีกวิธีเดียวที่จะระงับข่าวลือได้ก็คือการจัดงานแต่งงาน!
เธอมั่นใจว่าศศิตาเข้าใจความหมายที่เธอต้องการจะสื่อ
เช้าวันถัดมา เลอศิลป์มาถึงที่ทำงานและสังเกตเห็นว่าครรชิตมีท่าทีแปลกไป
“มีอะไรหรือเปล่า?” เลอศิลป์เอ่ยถาม
ครรชิตลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะโพล่งขึ้นว่า “คุณเลอศิลป์ครับ คุณกับคุณอัญชสา…”
“ฉันกับอัญชสาทำไม?” เลอศิลป์ขมวดคิ้ว
เมื่อสัมผัสได้ถึงความงุนงง ครรชิตก็เอ่ยถามขึ้นอย่างระมัดระวัง “คุณจะหมั้นกับเธอจริงๆ ใช่ไหมครับ?”
หลังจากพูดออกไปแล้ว ครรชิตก็หลบสายตาอย่างรวดเร็ว
เช้าตรู่วันนี้เขาได้ยินข่าวลือว่าเจ้านายของเขาจะหมั้นหมายกับอัญชสาในที่สุด
คนทั่วไปอาจจะไม่รู้ แต่ครรชิตทำงานกับเลอศิลป์มาสักพักหนึ่งแล้ว เขาเห็นกับตาว่าเลอศิลป์กับรษิกานั้นใกล้ชิดกันมากเพียงใด และเขาก็รู้ว่าเลอศิลป์นั้นไม่ได้รู้สึกพิเศษใดๆ กับอัญชสาเลยแม้แต่น้อย แม้แต่คนนอกอย่างเขายังมองออกว่าความรู้สึกของอัญชสานั้นเป็นไปในรูปแบบของการตบมือข้างเดียว
ตลอดเวลาหกปีที่ผ่านมานี้ เลอศิลป์ปฏิเสธการหมั้นหมายกับอัญชสามาโดยตลอด แต่จู่ๆ เขาก็ตอบตกลงโดยไม่มีสัญญาณเตือนอะไรเลย
แน่นอนว่า นั่นทำให้ครรชิตรู้สึกแปลกใจ
สีหน้าของเลอศิลป์เคร่งเครียดขึ้นทันที “นายไปได้ยินจากที่ไหนมา?”
เมื่อได้ยินน้ำเสียงไม่พอใจของเจ้านาย ครรชิตก็รู้ได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น เขาตอบกลับอย่างจริงจังขึ้นว่า “ทุกคนพูดเรื่องนี้กันไปทั่ว เหมือนว่าจะมีการลงประกาศในข่าวมื่อเช้านี้ครับ”
เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเปิดให้เลอศิลป์ดูข่าวการหมั้นที่ประกาศอยู่บนโลกออนไลน์
พาดหัวข่าวว่า การคลุมถุงชนฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปและภักดีสรวงกรุ๊ป! ในที่สุดการแต่งงานแบบคลุงถุงชนระหว่างตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์และภักดีสรวงก็มาถึง หลังจากรอคอยมานานถึงหกปี!
เลอศิลป์กวาดตาดูพาดหัวข่าวอีกมากมายบนโลกออนไลน์ อีกทั้งยังมีความเห็นจากชาวเน็ตที่เชิดชูพวกเขาว่าเหมาะสมกันราวกับกิ่งทองใบหยก
อุณหภูมิโดยรอบเย็นยะเยือกขึ้น “หาให้เจอว่าใครเป็นคนปล่อยข่าวนี้!”
การวิพากษ์วิจารณ์ยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นในชั่วข้ามคืน
ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าใครหน้าไหนกันที่กล้าสร้างเรื่องบ้าๆ แบบนี้ขึ้นมา!
เห็นได้ชัดว่าคนที่ปล่อยข่าวนั้นไม่ได้ปิดบังตัวตนของเลอศิลป์หรืออัญชสาเลย
ไม่เกินหนึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น ครรชิตก็ไปที่ห้องทำงานของเลอศิลป์เพื่อรายงานสิ่งที่เขาค้นพบ
หัวใจของเลอศิลป์ตกลงไปอยู่ที่ตาตุ่มเมื่อสังเกตเห็นสีหน้าของครรชิต
“คุณเลอศิลป์ครับ ท่านประธานเป็นผู้ออกคำสั่งเรื่องนี้เองครับ” ครรชิตรายงานอย่างระมัดระวัง
เขาตกใจมากที่รู้ว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมดนี้คือผู้เป็นพ่อของเลอศิลป์เอง แม้ว่าในความเป็นจริงนั้นเลขาของท่านประธานจะเป็นคนติดต่อสื่อต่างๆ และสั่งให้สื่อเหล่านั้นปล่อยข่าวตั้งแต่ช่วงเช้าตรู่
ทำให้บางสำนักข่าวต้องระงับข่าวที่จะต้องรายงานในวันนี้เพื่อนำเสนอเรื่องงานแต่งงานเพื่อผลประโยชน์นี้แทน
ใช้เวลาแค่ช่วงเช้าข่าวก็แพร่สะพัดไปทั่ว
ในเมืองหัสดินตอนนี้แทบทุกคนต่างซุบซิบนินทาถึงเรื่องการแต่งงานนี้
เลอศิลป์ตัวแข็งทื่อไปชั่วครู่ก่อนที่เขาจะสงบสติอารมณ์และพยักหน้า ใบหน้าของเขาเรียบเฉยไร้ความรู้สึกขณะที่เขาเอ่ยขึ้นว่า “เข้าใจแล้ว นายออกไปได้”
ครรชิตพยักหน้า เขารู้ทันทีว่าเลอศิลป์นั้นกำลังโกรธจัด จึงเดินออกจากห้องไปและค่อยๆ ปิดประตูอย่างเบาที่สุด
ภายในห้องทำงาน เลอศิลป์เดินไปที่หน้าต่างและมองออกไปด้านนอก ภายในใจเขารู้สึกสับสน
ตลอดหกปีที่ผ่านมา พ่อแม่ของเขาต่างเซ้าซี้ให้แต่งงานกับอัญชสา แต่เขาก็บอกปัดทั้งสองมาโดยตลอด
เขาคิดว่าพ่อแม่จะเข้าใจความตั้งใจของเขา
แต่พวกเขากลับฝืนใจเขาและประกาศเรื่องงานแต่งงานนี้กับสาธารณชนหลังจากที่เซ้าซี้เขามาตลอดหกปีเต็ม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม