หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 180

รษิกามักจะเปิดทีวีในตอนเช้า เพื่อที่เธอจะได้รับฟังข่าวสารระหว่างรับประทานอาหารเช้าร่วมกับเด็กๆ

“เนื่องจากข่าวการแต่งงานแบบคลุมถุงชนของสองตระกูลยักษ์ใหญ่ระหว่างฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปกับภักดีสรวงกรุ๊ปที่มีมายาวนานกว่าหกปีนั้น ในตอนนี้พวกเขาได้ข้อสรุปและกำหนดวันหมั้นเรียบร้อยแล้วครับ” นักข่าวชายรายงานขึ้น

มือของรษิกาชะงักค้างอยู่กลางอากาศทันที เธอเงียบไปชั่วครู่ก่อนที่จะทำโน่นทำนี่ต่ออย่างไม่แยแส

ขณะที่อชิและเบนนี่ถึงกับหยุดทานอาหารและหุบยิ้มทันทีที่ได้ยินข่าว

ในตอนที่พวกเขาอยู่ที่ต่างประเทศ เด็กๆ อยากรู้และตื่นเต้นมากที่ได้รู้ว่าใครคือพ่อของพวกเขา

แต่หลังจากที่กลับมายังประเทศชวาลา พวกเขาก็รู้สึกผิดหวังและเสียใจเป็นอย่างมากเมื่อรู้ความจริงว่าเลอศิลป์มีลูกสาวแล้ว พวกเด็กๆ จึงรู้สึกชิงชังที่เลอศิลป์ทอดทิ้งรษิกาไป

แต่ทว่าหลังจากที่เด็กแฝดได้ใช้เวลาอยู่กับเลอศิลป์ พวกเขาก็รู้ว่าเลอศิลป์ไม่ได้เลวร้ายอะไรอย่างที่คิด ตรงกันข้ามเสียอีก เขากลับเป็นคนที่ใส่ใจคนอื่นมาก

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเด็กทั้งสองเป็นลูกชายแท้ๆ ของเขา แต่ก็ปฏิบัติต่อเด็กๆ เป็นอย่างดีด้วยความอดทนและมักจะซื้อของขวัญให้แก่พวกเขาอยู่เสมอ

พวกเด็กๆ กำลังจะยอมรับเขาได้อยู่แล้ว แต่กลับมีข่าวประกาศออกมาว่าเขาจะแต่งงาน

ทำให้ความประทับใจที่เด็กๆ มีต่อเขาพังทลายลงไปอีกครั้ง

พ่อนิสัยไม่ดี! เขาทำตัวกับเราดี แล้วจู่ๆ ก็มีข่าวว่าพ่อกำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นเนี่ยนะ เขาควรจะออกไปให้พ้นจากชีวิตพวกเราสักที!

ดวงตาของไอรดาหมองลงไปเมื่อเธอได้ยินข่าว

ฉันไม่ชอบคุณอัญชสาเลย เพราะเธอเป็นนางปีศาจ ฉันอยากให้คุณรษิกาเป็นแม่ของฉันมากกว่า พ่อสัญญากับฉันแล้วว่าจะไม่ยอมให้คุณอัญชสามาเป็นแม่ของฉันนี่ ทำไมพ่อถึงผิดสัญญากับฉัน? เขาไม่รักฉันแล้วหรือยังไง?

ไอรดาถึงกับทำหน้างอคอตก

เมื่อรษิการู้สึกได้ถึงอารมณ์ที่เปลี่ยนไปของไอรดา เธอจึงขมวดคิ้วขึ้นพร้อมกับถามออกไปว่า “เป็นอะไรไปคะ? ไอวี่”

ไอรดาทำหน้ามุ่ยด้วยความไม่สบอารมณ์ “เสียใจ”

ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาไอรดาเริ่มเรียนรู้การพูดคำง่ายๆ เพื่อแสดงความรู้สึกของเธอตามที่รษิกาและเด็กแฝดเพียรสอนเธอ

ความสับสนภายในจิตใจของรษิกาเพิ่มมากขึ้น “ทำไมหนูถึงเศร้าล่ะ? เล่าให้ฉันฟังหน่อยได้ไหม?”

ไอรดาก้มหน้าลงพร้อมกับเล่นนิ้วมือของตัวเองด้วยความผิดหวัง

ฉันอยากให้คุณรษิกาเป็นแม่ของฉัน แต่ฉันก็ไม่คิดว่าเธอจะชอบพ่อหรอกเพราะว่าพ่อเป็นคนไม่ดี เขาจะแต่งงานกับนางปีศาจคนนั้นได้อย่างไรกัน?

เด็กทั้งสามคนหน้าบูดบึ้งและไม่พอใจตลอดที่นั่งรับประทานอาหารเช้า ซึ่งทำให้รษิการู้สึกโมโหขึ้นมาเมื่อเห็นว่าพวกเด็กๆ ไม่สบอารมณ์

พอทานอาหารเช้าเสร็จแทนที่เด็กทั้งสามคนจะได้เล่นตัวต่อด้วยกันอย่างมีความสุข แต่กลายเป็นว่าเด็กๆ รีบเดินขึ้นไปข้างบนบ้านแทน

รษิการู้ว่าพวกเขาอารมณ์เสียหลังจากที่ได้ยินข่าว ซึ่งเธอก็คิดไม่ออกว่าทำไมพวกเขาต้องอารมณ์เสียด้วย

นอกจากนี้เธอก็ยังรู้สึกสับสนในความคิดของตัวเองเช่นกัน ทำให้เธอไม่มีอารมณ์ไปนั่งคาดเดาความคิดของเด็กๆ

หกปีผ่านไป เลอศิลป์ก็ได้หมั้นหมายกับอัญชสาอย่างที่เขาปรารถนาไว้จริงๆ

เธอจมอยู่ในภวังค์ความคิดของตัวเองก่อนที่เสียงกริ่งประตูจะดังขึ้น

รษิกาหลุดออกจากภวังค์นั้นพร้อมกับเดินไปเปิดประตู

สายตาของคนตรงหน้าประตูทำให้เธอตกใจเป็นอย่างมาก เธอใช้เวลาครู่หนึ่งเพื่อตั้งสติ “คุณมาที่นี่ทำไม?”

บุคคลที่ข่าวกล่าวถึงเมื่อครู่นี้มายืนอยู่ที่ประตูหน้าบ้านเธอ เขาสวมเสื้อเชิ้ตบางๆ ในขณะที่ผมของเขายุ่งเหยิงเล็กน้อยราวกับว่าเพิ่งตื่นนอน

หลังจากการทะเลาะกันในครั้งก่อน เธอรู้ว่าเลอศิลป์มักจะแอบมาหาเธอ แต่เขาก็มีไหวพริบมากพอที่จะไม่แสดงตัวต่อหน้าให้เธอรู้ว่าเขามาที่นี่

นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เจอกันหลังจากได้ทะเลาะกันไปเมื่อครั้งที่แล้ว

หลังจากที่ได้ยินข่าวการแต่งงาน รษิกาไม่รู้เลยว่าเธอควรจะต้องเผชิญหน้ากับเขาอย่างไรดี