หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1813

รษิการู้สึกผ่อนคลายเป็นพิเศษในวันนั้น

เธอวางแผนไว้กับเพื่อนสนิทแล้วว่าจะออกไปฉลองกันในคืนนี้

เธอจึงโทรหาเลอศิลป์เพื่อขอให้เขาพาจักรภพมาฉลองด้วยกัน

จากนั้นเธอก็ไปรับลูกทั้งสามคนที่โรงเรียนและพาพวกเขาไปร้านอาหาร โดยพวกเขาเริ่มทานมื้อเย็นฉลองกันอย่างมีความสุข

เมธินีแต่งตัวมาสวยมาก มันดูงดงามและเธอก็แต่งหน้ามาอย่างบรรจงเป็นพิเศษในคืนนั้น

“ป้าเมธินี ป้าสวยมากเลยครับ!” อชิกับเบนนี่เอ่ยชมกันยกใหญ่

ไอรดาเสริม “ป้าเมธินี ป้าสวยมากกว่าแม่อีกนะคะ!”

เมธินีรู้สึกประหลาดใจกับคำพูดของไอรดา เมื่อเธอหันไปมองเลอศิลป์กับรษิกา ทั้งสองคนก็ไม่ได้รู้สึกรังเกียจอะไร

“งั้นเด็กสามคนนี้ที่แยกกันไปแบบแปลกๆ ก็ได้กลับมาอยู่ด้วยกันแล้วใช่ไหม? บอกตามตรงนะ ถึงฉันจะรู้ความจริงนี้มานานมากแล้ว แต่ฉันก็ยังไม่ค่อยเข้าใจอยู่ดี” เมธินีกล่าว เธอรู้สึกจับใจที่ได้เห็นรษิกากับเลอศิลป์มาอยู่ด้วยกัน

“หมายความว่ายังไงที่บอกว่าฉันสวยกว่าแม่ของเธอน่ะ? แม่เธอสวยที่สุดแล้วไม่ใช่เหรอ? หนูนี่พูดเก่งจริงๆ เลยนะ!” เมธินีอุ้มไอรดาขึ้นมาแล้วป้อนสเต็กชิ้นเล็กๆ ให้ทาน

เด็กหญิงตัวน้อยง่วนอยู่กับการกินจนพูดออกมาไม่ได้

ทุกคนหัวเราะกับสีหน้าน่ารักของเธอขณะที่เด็กน้อยพยายามจะพูดและกินไปในเวลาเดียวกัน

ตอนนั้นเอง รษิกาก็เห็นว่าเพื่อนรักของเธอเหลือบมองจักรภพอยู่เป็นครั้งคราว

ทันใดนั้น เธอก็มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา

ทำไมฉันไม่เห็นนะว่าเพื่อนรักฉันแต่งตัวมาสวยมากวันนี้เพราะมีเหตุผลอยู่? นี่มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไรกัน?

เลอศิลป์เป็นพ่อที่อ่อนโยนมาก เขาไม่ได้ทานอะไรมากนักตลอดมื้อนั้นและดื่มแต่แชมเปญไปพอสมควร ส่วนมากแล้ว เขาจะวุ่นอยู่กับการป้อนอาหารให้เด็กๆ มากกว่า

ดูเหมือนว่าทั้งสองคนก็คู่ควรกันเป็นอย่างดี

หลังจากดื่มไปสามรอบและทานอาหารคอร์สห้าจานไปแล้ว รษิกาก็ประกาศความตั้งใจออกมา

เลอศิลป์งุนงงกับคำขอแปลกๆ ของเธอขณะที่พวกเขาไม่ได้อยู่ในบริษัทและไม่ได้อยู่ในสถาบันวิจัย”

“เพื่อแสดงความขอบคุณต่อเพื่อนรักของฉันอย่างเมธินี ที่ช่วยดูแลลูกๆ และฉันอย่างไม่มีเงื่อนไขในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ฉันตัดสินใจว่าจะมอบคฤหาสน์ให้เธอเป็นของขวัญ! แบบนั้นดีไหม?” รษิกาประกาศ

ทันทีที่เธอพูดจบ เลอศิลป์กับจักรภพก็ยิ้มและปรบมือให้

เด็กๆ เองก็ไชโยโห่ร้องและกระโดดด้วยความตื่นเต้น

“ป้าเมธินี ตอบรับเลย! แม่อยากให้บ้านเป็นของขวัญนะ!” พวกเขาเร่ง

เมธินีอึ้งไปพักใหญ่ เธอมองดูรษิกาด้วยความไม่อยากจะเชื่อ