“ถ้าคุณโอเค พรุ่งนี้ฉันจะหาเวลาว่างและรีบไปที่โรงพยาบาลเพื่อตรวจคนไข้ทันที” รษิกาพูดขึ้นมาขณะที่เธอกำลังนึกถึงตารางการทำงานที่ยุ่งเหยิงในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
รณภพหันมาหาเธอพร้อมกับพยักหน้าตอบรับด้วยความรวดเร็ว “โอเค ผมไว้ใจในตัวคุณ ถ้าหากว่าคุณต้องการอะไรคุณต้องบอกผมทันทีได้เลยนะ”
รษิกายิ้มกว้างออกมาด้วยความยินดี “ไม่มีปัญหาหรอก คุณช่วยฉันไว้มากตอนที่พวกเราอยู่ต่างประเทศ อีกอย่า มันก็เป็นหน้าที่ของเราในฐานะแพทย์ที่ต้องช่วยเหลือผู้ป่วยอยู่แล้ว ในเมื่อคุณเชื่อว่าฉันมีความสามารถมากพอ ก็ไม่มีเหตุใดที่ฉันต้องถอยอีกแล้ว ”
ทั้งสองคนคุยกันต่ออีกเล็กน้อยก่อนจะกำหนดเวลาที่รษิกาจะไปตรวจคนไข้
บ่ายวันต่อมา เมื่อรษิกาทำงานที่สถานบันวิจัยเสร็จเธอก็จะไปพบกับรณภพทันทีที่โรงพยาบาล
“ผมคุยกับคนอื่นในครอบครัวแล้ว ผมจะนอนพักค้างคืนที่นี่เองคนเดียว คุณไม่ต้องรู้สึกกดดันอะไรเลยนะ” รณภพกล่าว จากนั้นก็พารษิกาไปที่ห้องพักผู้ป่วย
ผู้ป่วยที่นอนอยู่บนเตียงเป็นชายสูงวัย ซึ่งถูกโกนผมออกจนหมด และในตอนนี้เขาก็ยังไม่ได้สติเลย
เนื่องจากว่าเขาเกิดอาการป่วยอย่างกะทันหัน ใบหน้าของเขาจึงยังไม่ซีดเซียว และดูราวกับว่าเป็นชายชราธรรมดาๆ คนหนึ่งที่กำลังนอนหลับอยู่ก็เท่านั้นเอง
“คุณคือเจนเนตรใช่ไหม?” เสียงเอ่ยถามขึ้นมาจากแพทย์ผู้เชี่ยวชาญในห้อง ซึ่งเขาเป็นผู้รับผิดชอบการรักษาของชายชราผู้นี้
รณภพบอกนามแฝงของรษิกาให้กับคนอื่นได้รู้ก่อนที่เข้าจะมาที่นี่ด้วยซ้ำ แพทย์ผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้เคยได้ยินชื่อเสียงของเจนเนตรมานานแล้ว ซึ่งพวกเขาก็ถึงกับประหลาดใจที่เห็นหญิงสาวคนดังกล่าวมายืนอยู่ข้างหลังของรณภพ พวกเขาทุกคนคิดว่าตัวเองตาฝาด
รษิกาพยักหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะหันหน้าไปสนใจผู้ป่วย “ขอโทษนะคะ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่พวกเราจะมาพูดชื่นชมกัน รบกวนบอกฉันเพิ่มเติมเกี่ยวกับอาการของผู้ป่วยรายนี้ทีนะคะ ฉันอยากจะตรวจเพิ่มอีกนิดหน่อยด้วยค่ะ”
แพทย์ผู้เชี่ยวชาญหันหน้าไปขออนุญาตรณภพทันทีที่รษิกาแสดงท่าทีเป็นมืออาชีพ
รณภพพยักหน้าตอบรับทันที
เมื่อเห็นว่าเขาพยักหน้าตอบรับ แพทย์ผู้เชี่ยวชาญก็เข้าช่วยรษิกาอย่างรวดเร็ว พวกเขาเอารายงานทางการรักษาของผู้ป่วยรายนี้ให้เธอดูและช่วยเธอตรวจคนไข้
พวกเขาทุกคนใช้เวลานานหลายชั่วโมงก่อนที่รษิกาจะเห็นภาพรวมอาการผู้ป่วยรายนี้ เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกท้อแท้กับข้อมูลที่ได้มา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...