หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 184

“ถ้าคุณโอเค พรุ่งนี้ฉันจะหาเวลาว่างและรีบไปที่โรงพยาบาลเพื่อตรวจคนไข้ทันที” รษิกาพูดขึ้นมาขณะที่เธอกำลังนึกถึงตารางการทำงานที่ยุ่งเหยิงในอีกไม่กี่วันข้างหน้า

รณภพหันมาหาเธอพร้อมกับพยักหน้าตอบรับด้วยความรวดเร็ว “โอเค ผมไว้ใจในตัวคุณ ถ้าหากว่าคุณต้องการอะไรคุณต้องบอกผมทันทีได้เลยนะ”

รษิกายิ้มกว้างออกมาด้วยความยินดี “ไม่มีปัญหาหรอก คุณช่วยฉันไว้มากตอนที่พวกเราอยู่ต่างประเทศ อีกอย่า มันก็เป็นหน้าที่ของเราในฐานะแพทย์ที่ต้องช่วยเหลือผู้ป่วยอยู่แล้ว ในเมื่อคุณเชื่อว่าฉันมีความสามารถมากพอ ก็ไม่มีเหตุใดที่ฉันต้องถอยอีกแล้ว ”

ทั้งสองคนคุยกันต่ออีกเล็กน้อยก่อนจะกำหนดเวลาที่รษิกาจะไปตรวจคนไข้

บ่ายวันต่อมา เมื่อรษิกาทำงานที่สถานบันวิจัยเสร็จเธอก็จะไปพบกับรณภพทันทีที่โรงพยาบาล

“ผมคุยกับคนอื่นในครอบครัวแล้ว ผมจะนอนพักค้างคืนที่นี่เองคนเดียว คุณไม่ต้องรู้สึกกดดันอะไรเลยนะ” รณภพกล่าว จากนั้นก็พารษิกาไปที่ห้องพักผู้ป่วย

ผู้ป่วยที่นอนอยู่บนเตียงเป็นชายสูงวัย ซึ่งถูกโกนผมออกจนหมด และในตอนนี้เขาก็ยังไม่ได้สติเลย

เนื่องจากว่าเขาเกิดอาการป่วยอย่างกะทันหัน ใบหน้าของเขาจึงยังไม่ซีดเซียว และดูราวกับว่าเป็นชายชราธรรมดาๆ คนหนึ่งที่กำลังนอนหลับอยู่ก็เท่านั้นเอง

“คุณคือเจนเนตรใช่ไหม?” เสียงเอ่ยถามขึ้นมาจากแพทย์ผู้เชี่ยวชาญในห้อง ซึ่งเขาเป็นผู้รับผิดชอบการรักษาของชายชราผู้นี้

รณภพบอกนามแฝงของรษิกาให้กับคนอื่นได้รู้ก่อนที่เข้าจะมาที่นี่ด้วยซ้ำ แพทย์ผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้เคยได้ยินชื่อเสียงของเจนเนตรมานานแล้ว ซึ่งพวกเขาก็ถึงกับประหลาดใจที่เห็นหญิงสาวคนดังกล่าวมายืนอยู่ข้างหลังของรณภพ พวกเขาทุกคนคิดว่าตัวเองตาฝาด

รษิกาพยักหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะหันหน้าไปสนใจผู้ป่วย “ขอโทษนะคะ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่พวกเราจะมาพูดชื่นชมกัน รบกวนบอกฉันเพิ่มเติมเกี่ยวกับอาการของผู้ป่วยรายนี้ทีนะคะ ฉันอยากจะตรวจเพิ่มอีกนิดหน่อยด้วยค่ะ”

แพทย์ผู้เชี่ยวชาญหันหน้าไปขออนุญาตรณภพทันทีที่รษิกาแสดงท่าทีเป็นมืออาชีพ

รณภพพยักหน้าตอบรับทันที

เมื่อเห็นว่าเขาพยักหน้าตอบรับ แพทย์ผู้เชี่ยวชาญก็เข้าช่วยรษิกาอย่างรวดเร็ว พวกเขาเอารายงานทางการรักษาของผู้ป่วยรายนี้ให้เธอดูและช่วยเธอตรวจคนไข้

พวกเขาทุกคนใช้เวลานานหลายชั่วโมงก่อนที่รษิกาจะเห็นภาพรวมอาการผู้ป่วยรายนี้ เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกท้อแท้กับข้อมูลที่ได้มา

ความมั่นใจในการผ่าตัดของรษิกาทำให้เธอไม่ได้บอกให้ลิสาไปรับเด็กๆ แทนเธอ

เมื่อถึงเวลาบ่ายโมงตรงการผ่าตัดก็เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ

ในขณะที่กำลังผ่าตัดผู้ป่วย รษิกาและผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์คนอื่นทำงานกันอย่างขยันขันแข็งและตั้งใจเป็นอย่างมาก

ทุกคนพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ผู้ป่วยรายนี้เป็นหนึ่งในสี่สิบเปอร์เซ็นที่จบลงด้วยความสำเร็จ

แต่แล้วโชคก็ไม่เข้าข้างพวกเขา ผู้ป่วยรายนี้มีอายุมากแล้วจึงทำให้ผู้ป่วยเกิดภาวะแทรกซ้อนต่างๆ ในระหว่างการผ่าตัดโดยไม่ทันได้เตรียมตัว

ผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ไม่เคยเจอกับอะไรเช่นนี้มาก่อน ดังนั้นเหตุการณ์นี้จึงทำให้ทุกคนตื่นตระหนกไปชั่วครู่

รษิกาก็กังวลเช่นกัน แต่เธอต้องตั้งสติและบังคับให้ตัวเองนิ่งสงบแล้วดำเนินการผ่าตัดผู้ป่วยต่อไป