หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 198

ในทางตรงกันข้าม เหล่าพนักงานเชื่อข่าวนั้นและซุบซิบเกี่ยวกับเรื่องอัญชสา

“ก่อนหน้านี้มีข่าวลือว่าคุณเลอศิลป์แค่พยายามทำตามสัญญาระหว่างสองตระกูลเรื่องการแต่งงานเพราะเขาไม่เต็มใจแต่งงานกับคุณอัญชสา แต่ไม่คิดเลยว่าเขาเป็นคนที่แอบเอาใจใส่เธออยู่เงียบๆแบบนี้”

“คุณเลอศิลป์หล่อและช่างดูแลเอาใจใส่มากเลย! ฉันก็อยากได้แฟนแบบนี้เหมือนกัน!”

และความคิดเห็นที่คล้ายกันก็ค่อยๆ ดังขึ้นเรื่อยๆ

เมื่ออัญชสาได้ยินคำพูดทั้งหมดนี้ สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง เธอจิกเล็บของเธอจนเกือบจะเจาะเข้าไปในฝ่ามือของเธอก่อนที่เธอจะระงับโทสะที่ลุกโชนอยู่ในตัวเธอด้วยการพูดออกไปว่า “อย่าพูดเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกับงานในเวลาทำงานสิ ตั้งใจทำงานได้แล้ว!”

หลังจากพูดออกไปอย่างนั้น เธอก็กวาดสายตาเย็นชาไปที่พนักงานที่กำลังกระซิบกระซาบกันก่อนหน้านี้ จากนั้นเธอก็หันหลังก้าวออกไปโดยไม่เหลียวกลับมามองอีกเลย

แท้จริงแล้วเธอไม่สามารถทนฟังคำเหล่านั้นได้แม้แต่นิดเดียว ยิ่งพวกเขาพูดถึงเรื่องนี้มากเท่าไรเธอก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเท่านั้น

และหลังจากออกจากที่ทำงาน เธอก็รีบมุ่งกลับบ้านทันที

ณ บ้านตระกูลภักดีสรวง จันทราและสุเมธกำลังนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น ทั้งคู่ตกตะลึงเมื่อจู่ๆ ก็พบว่าลูกสาวเดินเข้ามาในบ้านด้วยความฉุนเฉียว

“เป็นอะไรไปอัญชสา? คนที่ทำงานทำให้ลูกอารมณ์เสีย…”

สุเมธคิดว่าเธอมีปัญหาเรื่องงานและกำลังจะให้คำแนะนำแก่ลูกสาว แต่อัญชสากลับตัดบทเขาอย่างเย็นชาด้วยการพูดออกไปอย่างก้าวร้าวว่า “เอะอะก็งาน! คิดถึงแต่เรื่องงานอย่างเดียวสินะ! ถ้าพ่ออยากให้บริษัทราบรื่นกว่านี้ พ่อไม่ควรเร่งให้หนูแต่งงานกับเลอศิลป์ให้เร็วกว่านี้เหรอ? พ่อรู้บ้างไหมว่าตอนนี้เลอศิลป์กำลังทำอะไรอยู่?”

จันทราและสุเมธรู้สึกใจหายวาบทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ

จันทราขมวดคิ้วถาม “เลอศิลป์เหรอที่ทำให้ลูกเป็นแบบนี้? ศศิตาไม่ได้ประกาศข่าวการแต่งงานของลูกทั้งสองแล้วเหรอ? แล้วยังต้องมีอะไรให้กังวลอีก?”

ทันใดนั้นเองอัญชสาก็เดินเข้ามาหาพวกเขาทั้งที่ยังใส่รองเท้าส้นสูงอยู่โดยปราศจากคำพูดใดๆ เธอโยนโทรศัพท์ลงบนโซฟา “ก็ดูเอาเองแล้วกัน!”

ในตอนนั้นทั้งคู่สบตากันก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูด้วยความมึนงง