ทางด้านรษิกา เธอพาเด็กๆ กลับบ้าน แต่เธอยังคงลังเลว่าจะเชิญคมสันเข้าไปข้างในดีไหม
เมื่อคมสันเห็นว่าเธอดูลังเล ด้วยความเป็นสุภาพบุรุษ เขาจึงยิ้มและพูดว่า “มันดึกแล้ว ผมกลับก่อนดีกว่า เจอกันพรุ่งนี้ครับ”
รษิกาแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอไม่ได้รั้งเขาไว้ แถมยังยิ้มกว้างและกล่าวลาเขาแทน
หลังจากยืนมองรถเขาแล่นออกไป เธอก็จับมือลูกๆ ทั้งสอง และพาพวกเขาเข้าบ้าน
ลิสาตระเตรียมอาหารเย็นไว้เรียบร้อย เธอนำอาหารไปเสิร์ฟทันทีที่เห็นว่าพวกเขากลับมา
รษิกาปฏิบัติต่อลิสาประดุจเธอเป็นหนึ่งในครอบครัว ดังนั้นลิสาจึงร่วมรับประทานอาหารกับพวกเขาทุกคน
ระหว่างรับประทานอาหาร ลิสายิ้มและถามว่า “คุณรษิกา คุณเห็นข่าววันนี้หรือยัง? คุณกับคุณเลอศิลป์…”
ลิสาดูข่าวเมื่อตอนบ่ายนี้ สื่อเข้าใจผิดว่ารษิกาเป็นคู่หมั้นของเลอศิลป์ แม้ว่าเธอจะคิดว่ามันช่างน่าขบขัน แต่เธอก็รู้สึกว่าทั้งสองคนดูเหมาะสมกันดี และในขณะที่เธอต้องการพูดหยอกรษิกา เจ้าตัวก็ตัดบทขึ้นมาทันที
“เรื่องเข้าใจผิดทั้งนั้น คิดซะว่าไม่เคยดูข่าวนี้ไปเถอะนะ”
รษิกาเบือนหน้าหนีเมื่อเธอพูดพลางตักอาหารให้ลูกๆ ทั้งสอง
เมื่อเห็นว่าเธอไม่อยากให้พูดถึงเรื่องนี้ ลิสาจึงไม่พูดเรื่องนี้ต่ออีก เธอเปลี่ยนไปเล่าเรื่องของเด็กๆ ในโรงเรียนแทน
ในทางกลับกัน อชิและเบนนี่รู้สึกอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน แต่ทว่าพวกเขาก็เก็บอาการไว้โดยการทานอาหารต่อไป และตอบคำถามลิสาอย่างเชื่อฟัง
พวกเขากล้ำกลืนฝืนทนเพื่อให้ผ่านมื้อค่ำนี้ไปให้ได้ คืนนั้นทั้งสองไม่มีอารมณ์แม้แต่จะเล่นตัวต่อเหมือนปกติ พวกเขากลับเข้าห้องทันทีที่ทานข้าวเสร็จ
รษิกาลำบากใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เธอรู้ว่าลูกๆ ได้ยินข่าวนั้นแล้ว
ภายในห้อง อชิและเบนนี่รีบค้นหาชื่อเลอศิลป์ในสื่อออนไลน์ทันที
และแล้วพวกเขาก็เห็นข่าวที่กำลังมาแรงในตอนนี้
เมื่อกดเข้าไปดู พวกเขาก็เห็นรูปภาพสองรูปที่ปรากฏในเกือบทุกข่าว
ทั้งสองไม่จำเป็นต้องขยายภาพดูก็รู้ว่านั่นคือรูปของแม่พวกเขา
อย่างไรก็ตาม พาดหัวข่าวเขียนว่านั่นคือเลอศิลป์และคู่หมั้นของเขา
เด็กทั้งสองสับสนไปชั่วขณะ
เท่าที่พวกเขารู้ ผู้ชายคนนั้นต้องแต่งงานกับคนอื่น ทำไมข่าวถึงลงรูปแม่และบอกว่าเป็นคู่หมั้นเขานะ?
แม้จะมองจากมุมของพวกเขาก็ตาม แต่ในรูปก็แสดงให้เห็นว่าเลอศิลป์ปฏิบัติต่อแม่พวกเขาเป็นอย่างดี
พวกเขานึกถึงคืนที่เลอศิลป์ดูแลรษิกาตอนที่เธอไม่สบาย ท่าทางของเขาในตอนนั้นดีกว่าที่เห็นในรูปเสียอีก
ผู้คนต่างแสดงความคิดเห็นใต้บทความโดยการชื่นชมว่าเลอศิลป์ดูแลรษิกาดีเพียงใด และมีหลายต่อหลายความคิดเห็นที่บอกว่าพวกเขาดูเข้ากันได้ดีมาก
เด็กๆ เริ่มหวั่นใจขึ้นเรื่อยๆ
หลังจากอ่านข่าวในโลกออนไลน์ อชิและเบนนี่ก็อดไม่ได้ที่จะถือคอมพิวเตอร์และวิ่งไปหาแม่พวกเขาเพื่อหาคำตอบ “แม่คบกับคุณเลอศิลป์อยู่เหรอ?”
รษิกามองบทความบนหน้าจอ เธออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
เธอกังวลว่าลูกๆ จะเข้าใจผิด นั่นเป็นเหตุผลที่เธอไม่อยากให้ลิสาพูดเรื่องนี้ออกมาตอนอยู่ที่โต๊ะอาหาร และเธอก็ไม่คิดว่าเด็กๆ จะไปหาข้อมูลเรื่องนี้กันเอง
อชิและเบนนี่มองรษิกาด้วยสายตาที่เฝ้ารอคำตอบ
“เปล่าจ้ะลูก คู่หมั้นของเขาคือ อัญชสา ภักดีสรวง พวกลูกก็เคยเจอเธอแล้วนี่นา มีการรายงายข่าวผิดพลาด” หลังจากเงียบไปสักครู่ รษิกาก็ฝืนตัวเองเพื่ออธิบายให้เด็กๆ ฟัง
เมื่อได้ยินเช่นนั้น อชิและเบนนี่ก็สบตากัน อชิพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง และไม่พูดอะไรอีก
ส่วนทางด้านเบนนี่ เขาแอบผิดหวังอยู่ลึกๆ
เพราะเขาคิดไปเองว่า เขากำลังจะมีพ่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
เนื้อเรื่องวนอยู่อ่าง10รอบ,😁😁😁...
วนกลับมาที่เดิมอีกรอบ ประสาทแดก นิคือ 2วันกลับมาอ่าน1บท ก้อยังวนอยู่ที่เดิม ใครซื้ออ่าน เอาตังค์ซื้อบ้านได้เลยมั้ง...
แล้วจะไงต่อ ไอวีโดนตี โดนทำร้าย หนักก่อน ? ทั้งๆ ควรจะรู้ได้แล้ว ที่โดนวางยา ขนาดนั้น เห้อออออ มาตามอ่านแต่ก็เบื่อ ว่าวนๆอยู่ที่เดิม...
ทะเลาะอึกแล้ว ถึงตอนนี้ ถ้าควรมีไรเปลี่ยนแปลงบ้างค่ะ นอกจากพากลับบ้าน วนหลูบอีกกกกแล้ว...
ที่สุดของการวนเวียนย่ำอยู่กับที่ เนื้อเรื่องไม่มีไรเลย น้ำล้วนๆ น่าจะไป5000ตอน พ่อแม่ลูกยังไม่รู้จักกัน โอ้ยประสาท ละครไทยชิบ มีไรไม่พูดกัน หลบกันไปหลบกันมา...
เนื้อเรื่องวนอยู่ในอ่างมากค่ะ น่าเบื่อ ไม่สนุก เสียดายตอนแรกๆทำไว้สะสนุกเลย เนื้อหาออกทะเล กู่ไม่กลับ ใครไหวไปก่อนเลยจ้าาา...
ไม่ถึงไหนเลยจริงๆ พอดีน่าจะเก่งกว่านี้ดูมีอิทธิพล แต่ไม่ได้เรื่องสักอย่าง แค่ลูกก็ยังไม่รู้เลย มึนนนนค่ะ...
ทำไมกดไปตอน1036ไม่ไปละ...
เข้าไปอ่านถึงตอน1035แล้วอ่ะแต่ไปต่ออีกไม่ได้...
เนื้อเรื่องหลงทางวนไปมา ไม่สนุก...