หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 2074

เมื่อได้ยินเสียงนั้น รษิการู้สึกเหมือนกับว่าความทรงจำที่ถูกปิดผนึกไว้ในใจของเธอได้ถูกขุดค้นขึ้นมา

ภาพในอดีตปรากฏขึ้นในความคิดของเธอ

ในภาพนั้น แม่ของเธอกำลังสนทนากับวรัญญาขณะกินเค้กอยู่ใต้ต้นไม้ เมื่อพระอาทิตย์ตกดิน เธอก็วิ่งมาจากมุมที่อยู่ใกล้กับโรงเรียนของเธอ ซึ่งระยะทางไม่ถึงร้อยเมตร

เมื่อถึงบ้าน เธอจะตะโกนว่า “แม่จ๋า หนูกลับมาแล้ว!”

ในช่วงนั้น แม่ของเธอยังมีสุขภาพดี สวยราวกับนางฟ้า และยิ้มแย้มเสมอ

ในช่วงเวลานั้น วรัญญาก็ยังสาวอยู่ เธอเพิ่งแต่งงานได้ไม่นานและยังไม่มีลูก เธอมักจะมาขอคำแนะนำจากแม่ของรษิกาเกี่ยวกับปัญหาภายในบ้าน

มันคงดีถ้าชีวิตของพวกเราจะดำเนินต่อไปอย่างนั้นตลอดไป แต่การันต์กลับทำลายทุกอย่าง

หลังจากเวลาผ่านไปนาน รษิกากลับคืนสติและบอกกับวรัญญาว่าทุกอย่างเป็นไปด้วยดีตั้งแต่เธอกลับมาที่หัสดิน

วรัญญาถามว่า “ตอนที่เธอแต่งงานกับลูกชายของครอบครัวฟ้าศิริสวัสดิ์ ฉันมีความสุขมากกับเธอนะ หลังจากที่ได้ยินว่าเธอหย่ากับเขา ฉันก็อยากจะตามหาเธอ แต่ฉันติดต่อเธอไม่ได้ ผ่านไปหลายปีแล้ว รษิกา มันน่าเสียดายที่เกิดเรื่องแบบนั้นกับแม่เธอ”

น้ำเสียงที่ห่วงใยของวรัญญาทำให้รษิการู้สึกอบอุ่นในใจ

รษิกาเล่าให้ผู้หญิงที่มีอายุมากกว่าฟังถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงปีหลังจากการหย่า เธอยังได้กล่าวถึงการแต่งงานใหม่กับเลอศิลป์ ลูกๆ และทารกในครรภ์ของเธอ

เจตนาของเธอคือการทำให้วรัญญาสบายใจ

แน่นอนว่าวรัญญามีความสุขกับความสำเร็จของหญิงสาว “แม่ของเธอต้องคอยดูแลและปกป้องเธอจากสวรรค์”

รษิกาเองก็เชื่ออย่างนั้นเช่นกัน “ถ้าคุณมีเวลา คุณควรมาเที่ยวที่หัสดินสักครั้งนะคะ คุณนายวรัญญา หรือถ้าฉันมีเวลา ฉันจะไปเยี่ยมคุณ ตอนนี้มีเรื่องสำคัญที่ฉันต้องการให้คุณช่วย” ฉันเกือบลืมเหตุผลที่โทรหาเธอ!

รษิกาพยักหน้า “อยู่ค่ะ แต่ฉันก็ตรวจสอบไปแล้ว มันไม่มีอะไรในกรอบนั้น” แม้ฉันจะไม่ได้ตรวจสอบ วิชุดาก็ย่อมต้องค้นหาสถานที่อย่างนั้นแน่ รวมถึงตู้ทีวี โคมไฟเพดาน และพัดลม

“ไม่ต้องรีบค่ะ คุณนายวรัญญา เมื่อคุณนึกออกว่ามันอยู่ที่ไหน โทรหาฉันเลย นี่คือเบอร์ของฉัน...”

หลังจากนั้น ทั้งสองผู้หญิงก็สนทนากันอย่างมีอารมณ์ร่วม

ด้านข้าง เลอศิลป์ขมวดคิ้ว ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับรายละเอียดที่สำคัญ ก่อนที่รษิกาจะมีปฏิกิริยา เขาดึงมือเธอและพาเธอลงไปข้างล่าง ขับรถไปที่คฤหาสน์จารุวิทย์

เขานึกถึงรายละเอียดที่สำคัญเมื่อภาพถ่ายงานแต่งงานถูกพูดถึง

กรอบภาพไม่ได้ทำจากไม้ธรรมดา แต่ทำจากไม้มะฮอกกานี และกรอบเองก็ค่อนข้างหนา

ถ้าเราเอากรอบออก ก็สามารถซ่อนวัตถุขนาดเล็กได้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม