หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 2074

เมื่อได้ยินเสียงนั้น รษิการู้สึกเหมือนกับว่าความทรงจำที่ถูกปิดผนึกไว้ในใจของเธอได้ถูกขุดค้นขึ้นมา

ภาพในอดีตปรากฏขึ้นในความคิดของเธอ

ในภาพนั้น แม่ของเธอกำลังสนทนากับวรัญญาขณะกินเค้กอยู่ใต้ต้นไม้ เมื่อพระอาทิตย์ตกดิน เธอก็วิ่งมาจากมุมที่อยู่ใกล้กับโรงเรียนของเธอ ซึ่งระยะทางไม่ถึงร้อยเมตร

เมื่อถึงบ้าน เธอจะตะโกนว่า “แม่จ๋า หนูกลับมาแล้ว!”

ในช่วงนั้น แม่ของเธอยังมีสุขภาพดี สวยราวกับนางฟ้า และยิ้มแย้มเสมอ

ในช่วงเวลานั้น วรัญญาก็ยังสาวอยู่ เธอเพิ่งแต่งงานได้ไม่นานและยังไม่มีลูก เธอมักจะมาขอคำแนะนำจากแม่ของรษิกาเกี่ยวกับปัญหาภายในบ้าน

มันคงดีถ้าชีวิตของพวกเราจะดำเนินต่อไปอย่างนั้นตลอดไป แต่การันต์กลับทำลายทุกอย่าง

หลังจากเวลาผ่านไปนาน รษิกากลับคืนสติและบอกกับวรัญญาว่าทุกอย่างเป็นไปด้วยดีตั้งแต่เธอกลับมาที่หัสดิน

วรัญญาถามว่า “ตอนที่เธอแต่งงานกับลูกชายของครอบครัวฟ้าศิริสวัสดิ์ ฉันมีความสุขมากกับเธอนะ หลังจากที่ได้ยินว่าเธอหย่ากับเขา ฉันก็อยากจะตามหาเธอ แต่ฉันติดต่อเธอไม่ได้ ผ่านไปหลายปีแล้ว รษิกา มันน่าเสียดายที่เกิดเรื่องแบบนั้นกับแม่เธอ”

น้ำเสียงที่ห่วงใยของวรัญญาทำให้รษิการู้สึกอบอุ่นในใจ

รษิกาเล่าให้ผู้หญิงที่มีอายุมากกว่าฟังถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงปีหลังจากการหย่า เธอยังได้กล่าวถึงการแต่งงานใหม่กับเลอศิลป์ ลูกๆ และทารกในครรภ์ของเธอ

เจตนาของเธอคือการทำให้วรัญญาสบายใจ

แน่นอนว่าวรัญญามีความสุขกับความสำเร็จของหญิงสาว “แม่ของเธอต้องคอยดูแลและปกป้องเธอจากสวรรค์”

รษิกาเองก็เชื่ออย่างนั้นเช่นกัน “ถ้าคุณมีเวลา คุณควรมาเที่ยวที่หัสดินสักครั้งนะคะ คุณนายวรัญญา หรือถ้าฉันมีเวลา ฉันจะไปเยี่ยมคุณ ตอนนี้มีเรื่องสำคัญที่ฉันต้องการให้คุณช่วย” ฉันเกือบลืมเหตุผลที่โทรหาเธอ!

รษิกาพยักหน้า “อยู่ค่ะ แต่ฉันก็ตรวจสอบไปแล้ว มันไม่มีอะไรในกรอบนั้น” แม้ฉันจะไม่ได้ตรวจสอบ วิชุดาก็ย่อมต้องค้นหาสถานที่อย่างนั้นแน่ รวมถึงตู้ทีวี โคมไฟเพดาน และพัดลม