หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 208

รษิกาออกจากร้านกาแฟเร็วกว่าที่เธอคิดเอาไว้

หลังจากขึ้นรถมาแล้ว เธอก็นั่งจับพวงมาลัยโดยไม่สตาร์ทรถ ตอนนี้จิตใจเธอว้าวุ่นไปหมด

หลังจากย้ายไปอยู่ต่างประเทศถึงหกปี เธอคิดว่าเธอลืมอดีตพวกนั้นได้แล้ว

เธอแปลกใจที่อัญชสาขุดเอาเรื่องนี้มาพูดกับเธอ ซึ่งมันทำให้อารมณ์ของเธอยุ่งเหยิงไปหมด

ตอนที่เธอแต่งงานกับเลอศิลป์เมื่อหกปีที่แล้ว เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอัญชสาคือใคร ถ้าเธอรู้สักนิดล่ะก็…

เมื่อเธอนึกถึงความรักที่โง่เขลาของเธอกับเลอศิลป์ในตอนนั้น เธอก็กัดริมฝีปากล่างตัวเองด้วยความครุ่นคิด และเมื่อคิดๆ ดูแล้วเธอก็ยังยืนยันที่จะแต่งงานกับเขาอยู่ดี

อย่างไรก็ตาม ความสุขที่เธอได้แต่งงานกับเลอศิลป์ก็มากพอๆ กับความเศร้าใจในตอนที่เธอทิ้งเขาไป

ใครจะคิดว่าหลังจากแต่งงานกันมานาน พวกเขาได้ทำหน้าที่สามีภรรยาเพียงแค่ครั้งเดียวหลังจากที่เธอวางยาเขา

เช้าวันต่อมา เธอก็จากไปพร้อมหัวใจที่แตกสลาย

เมื่อคิดย้อนกลับไป รษิการู้สึกว่าในตอนนั้นเธอทั้งน่าสมเพชและน่ารังเกียจมาก

ยิ่งไปกว่านั้น ผ่านไปหกปี เธอก็ยังกลับมาเป็นมารผจญในความสัมพันธ์ของเลอศิลป์และอัญชสาอีก

เธอยังจำได้ดีว่าเลอศิลป์ปฏิญาณตัวเองเอาไว้ยังไงตอนที่เขาบอกว่าจะแต่งงานกับอัญชสา

แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง ทำให้ทั้งคู่ยังไม่ได้แต่งงานกัน และติดอยู่ที่การหมั้นมาตลอดหกปี

เขาปฏิบัติต่อเธอต่างจากเมื่อหกปีที่แล้วเป็นอย่างมาก ทำให้รษิกาสับสนกับสิ่งที่อยู่ภายในใจเขา

หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่ในรถสักพัก รษิกาก็ตระหนักได้ว่าถึงเวลาทำงานแล้ว เธอค่อยๆ ดึงตัวเองกลับมาสู่โลกแห่งความจริง พร้อมกับขับรถมุ่งหน้าไปสถาบันวิจัย

เธอไปถึงทันเวลาทำงานพอดี