ตอนที่ 210 ขอเลี้ยงเหล้าคุณได้ไหม – ตอนที่ต้องอ่านของ หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ตอนนี้ของ หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม โดย Pin ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยาย โรแมนติคทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 210 ขอเลี้ยงเหล้าคุณได้ไหม จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
รษิกากังวลที่ต้องทิ้งลูกๆ ไว้ที่บ้าน แต่เมธินียืนยันว่าบอกลิสาให้ล่วงหน้าแล้ว
ในไม่ช้า หญิงสาวทั้งสองคนก็ยืนอยู่หน้าบาร์ และรษิกาก็เดินตามเมธินีด้วยความเร่งรีบ
เห็นได้ชัดว่าเมธินีคือลูกค้าประจำของที่นี่ เพราะทันทีที่พวกเธอเข้าไปข้างใน พนักงานต่างก็ทักทายพวกเธอและพาไปนั่งใกล้กับเวทีเต้นรำ
เสียงเพลงที่เร้าใจดังขึ้น บรรดาหนุ่มสาวต่างก็เคลื่อนตัวไปตามจังหวะบนเวทีเต้นรำ ส่วนรษิกา เธอพบว่าตัวเองค่อยๆ ปล่อยใจให้เพลิดเพลินไปกับบรรยากาศที่น่าตื่นเต้นนี้
“คืนนี้ฉันเลี้ยงเอง เรามาดื่มให้เมาสุดเหวี่ยงกันไปเลย!” เมธินีตะโกนใส่หูเธอ
จากนั้นเมธินีก็สั่งเหล้าราคาร่วมหมื่นมา และรินให้รษิกาหนึ่งแก้ว “โลกใบนี้มีผู้ชายตั้งเยอะตั้งแยะ อย่าไปจมปลักอยู่กับคนๆ เดียวค่ะเพื่อน!”
รษิการับแก้วพร้อมทั้งชนแก้วกับเมธินี ก่อนที่จะกระดกเหล้าทีเดียวหมดแก้ว
เมธินียิ้มอย่างพอใจในความกล้าหาญของเพื่อน
เธอเคยดื่มกับรษิกาอยู่สองสามครั้งสมัยเรียนมหาวิทยาลัย แม้ว่ารษิกาจะดูเป็นคนเรียบร้อยดั่งผ้าพับไว้ แต่ตอนอยู่ในวงเหล้าก็ถึงไหนถึงกัน
เมธินีเตรียมใจไว้แล้วที่มาร่วมดื่มกับเธอในคืนนี้ เพราะอยากทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น
รษิกาเริ่มรู้สึกหายเครียดหลังจากกระดกไปอีกสองสามแก้ว ตอนนี้เธอทิ้งทุกปัญหาไว้เบื้องหลัง
เมธินีเริ่มรู้สึกไม่อยากดื่มเพียงอย่างเดียว เธอจึงกระแทกแก้วลงบนโต๊ะและดึงมือรษิกา “ไปเต้นกันดีกว่า!”
จากนั้นเธอก็ลากรษิกาไปที่เวทีเต้นรำโดยไม่รอคำตอบใดๆ
เธออยากจะรีบไล่ตามเมธินีไป แต่สายตาเธอก็ดันไปจับจ้องคู่รักคู่หนึ่งกำลังจูบกันอย่างเร่าร้อน ทำให้เธอหยุดชะงักอยู่กับที่
เธอหันหลังกลับเพื่อไปที่โต๊ะของพวกเธอ เพราะคิดว่าเมธินีน่าจะกลับไปที่โต๊ะอีกครั้งเมื่อพลัดหลงกัน
ในตอนแรก เธอไม่ชอบเที่ยวตามผับตามบาร์ แต่ครั้งนี้มันเป็นการพักผ่อนที่ทำให้เธอสุขหัวใจ
ไม่กี่นาทีต่อมา มีเสียงหนึ่งพูดขึ้นข้างหูเธอว่า “สวัสดีครับ ถ้าไม่รังเกียจ ผมขอเลี้ยงเหล้าคุณได้ไหม?”
เสียงของผู้ชายพูดอู้อี้ เพราะเสียงอึกทึกในบาร์ เธอเงยหน้ามองเขาและคิดว่าตัวเองคงฟังผิดไป ใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความประหลาดใจเมื่อเห็นผู้ชายสวมเสื้อเชิ้ตลำลองยืนอยู่ตรงหน้าเธอ
เขาเองก็ถึงกับผงะเช่นกันเมื่อสายตาของทั้งคู่ต่างสบตา และเมื่อรู้ว่าเธอไม่ได้ยินที่เขาพูด เขาจึงโน้มตัวเข้าไปใกล้เพื่อพูดย้ำอีกครั้งให้ดังขึ้นอีกนิด “ผมขอเลี้ยงเหล้าคุณได้ไหมครับ? คุณสวยและสง่างามมาก ถ้าเป็นไปได้ผมอยากเป็นเพื่อนกับคุณ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...