ผู้หญิงที่เคยก่นด่าใส่รษิกาก่อนหน้านี้รีบสงบสติอารมณ์ลงเมื่อเห็นหน้าเลอศิลป์ เธอดูกระอักกระอ่วนใจ “คุณเลอศิลป์”
เลอศิลป์พยักหน้าอย่างเย็นชาใส่เธอขณะเดินเข้าไปหารษิกา เขาพูดอย่างอ่อนโยนว่า “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”
รษิกากวาดตามองผู้หญิงคนนั้นที่ดูสำนึกผิด เธอนึกถึงบทสนทนาก่อนหน้านี้และตัดสินใจที่จะไม่สร้างปัญหาไปมากกว่านี้ด้วยการบอกความจริง แต่รษิกาส่ายหัวแทนและพูดว่า “ไม่มีอะไรหรอก เธอแค่มาทักทาย แต่ไอวี่ไม่ชอบคนแปลกหน้า เธอเลยกลัว”
หลังจากได้ยินคำพูดเธอแล้ว เลอศิลป์ก็จ้องมองผู้หญิงแปลกหน้าคนนั้นด้วยความสงสัยและพูดออกมาว่า “ปกติไอวี่ไม่ใช่คนขี้อายอย่างนี้นี่นา”
ท่าทีที่สง่างามของเขาทำให้ผู้หญิงคนนั้นอยู่ไม่สงบ เธอก้มหน้าอย่างรู้สึกผิดและตอบว่า “ฉันแค่คิดว่าคุณหนูไอรดาดูน่ารักและอยากจะลูบผมเธอ ฉันไม่คิดว่าฉันจะทำให้เธอกลัว ได้โปรดยอมรับคำขอโทษอย่างสุดซึ้งของฉันด้วยนะคะ”
เลอศิลป์มองเด็กหญิงในอ้อมกอดเขาที่เบะปากอยู่เงียบๆ ขณะที่จ้องมองรษิกาอยู่อย่างนั้น
ชัดเจนว่าเรื่องมันไม่ได้ง่ายเหมือนที่ผู้หญิงคนนั้นอธิบายเอาไว้
มันชัดเจนอีกด้วยว่ารษิกาไม่ได้บอกความจริงกับเขาทั้งหมด
ขณะที่เขานึกถึงวิธีที่รษิกาทำตัวเหินห่างกับเขา ความไม่พอใจของเลอศิลป์ก็เพิ่มมากขึ้น ซึ่งมันแสดงให้เห็นในแววตาที่มืดมนของเขา เขาประกาศอย่างเย็นชาว่า “ผมคิดว่าผู้ปกครองเพื่อนร่วมชั้นของไอวี่ควรรู้เกี่ยวกับอาการของไอวี่นะครับ เนื่องจากคุณดูเหมือนไม่รู้เรื่องเลย ผมหวังว่าคุณจะอยู่ห่างจากลูกสาวของผมในอีกสองวันข้างหน้านี้ และอย่าทำให้เธอกลัวอีกเลยนะ”
ผู้หญิงคนนั้นกัดปากตัวเองอย่างไม่เต็มใจ
เธอต้องการใช้เวลาอีกสองวันที่เหลือเข้าใกล้เลอศิลป์กับไอรดา เพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นกับครอบครัวฟ้าศิริสวัสดิ์ คำพูดต่อต้านที่เลอศิลป์พูดออกมานั้นทำให้เธอต้องล้มแผนการในหัวไปอย่างรวดเร็ว
กระนั้น เธอก็ไม่กล้าพูดเป้าประสงค์ของเธอออกไปต่อหน้าที่เย็นชาของเลอศิลป์ แต่เธอกลับยอมรับว่าจะเชื่อฟังคำพูดของเขาก่อนที่จะจากไปพร้อมกับลูกของเธอ
ไอรดาสูดน้ำมูกขณะที่ผู้หญิงน่ารังเกียจคนนั้นเดินออกไป เธอผละออกจากอ้อมกอดพ่อและเดินเข้าไปหารษิกาพลางคว้าชายกระโปรงของรษิกาเอาไว้
พอนึกถึงว่าไอรดารีบเข้ามาหาการปกป้องจากเธออย่างไรเมื่อก่อนหน้านี้ รษิกาก็ขยับตัว เธอลูบหัวของเด็กหญิงอย่างรักใคร่ จากนั้นเธอก็จูงมือของไอรดาไว้ก่อนจะถามว่า “ฉันยังไม่รู้เลยว่าพวกฝาแฝดอยู่ที่ไหน มาช่วยกันหาพวกเขาหน่อย โอเคไหมคะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...