หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 259

ผู้หญิงที่เคยก่นด่าใส่รษิกาก่อนหน้านี้รีบสงบสติอารมณ์ลงเมื่อเห็นหน้าเลอศิลป์ เธอดูกระอักกระอ่วนใจ “คุณเลอศิลป์”

เลอศิลป์พยักหน้าอย่างเย็นชาใส่เธอขณะเดินเข้าไปหารษิกา เขาพูดอย่างอ่อนโยนว่า “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”

รษิกากวาดตามองผู้หญิงคนนั้นที่ดูสำนึกผิด เธอนึกถึงบทสนทนาก่อนหน้านี้และตัดสินใจที่จะไม่สร้างปัญหาไปมากกว่านี้ด้วยการบอกความจริง แต่รษิกาส่ายหัวแทนและพูดว่า “ไม่มีอะไรหรอก เธอแค่มาทักทาย แต่ไอวี่ไม่ชอบคนแปลกหน้า เธอเลยกลัว”

หลังจากได้ยินคำพูดเธอแล้ว เลอศิลป์ก็จ้องมองผู้หญิงแปลกหน้าคนนั้นด้วยความสงสัยและพูดออกมาว่า “ปกติไอวี่ไม่ใช่คนขี้อายอย่างนี้นี่นา”

ท่าทีที่สง่างามของเขาทำให้ผู้หญิงคนนั้นอยู่ไม่สงบ เธอก้มหน้าอย่างรู้สึกผิดและตอบว่า “ฉันแค่คิดว่าคุณหนูไอรดาดูน่ารักและอยากจะลูบผมเธอ ฉันไม่คิดว่าฉันจะทำให้เธอกลัว ได้โปรดยอมรับคำขอโทษอย่างสุดซึ้งของฉันด้วยนะคะ”

เลอศิลป์มองเด็กหญิงในอ้อมกอดเขาที่เบะปากอยู่เงียบๆ ขณะที่จ้องมองรษิกาอยู่อย่างนั้น

ชัดเจนว่าเรื่องมันไม่ได้ง่ายเหมือนที่ผู้หญิงคนนั้นอธิบายเอาไว้

มันชัดเจนอีกด้วยว่ารษิกาไม่ได้บอกความจริงกับเขาทั้งหมด

ขณะที่เขานึกถึงวิธีที่รษิกาทำตัวเหินห่างกับเขา ความไม่พอใจของเลอศิลป์ก็เพิ่มมากขึ้น ซึ่งมันแสดงให้เห็นในแววตาที่มืดมนของเขา เขาประกาศอย่างเย็นชาว่า “ผมคิดว่าผู้ปกครองเพื่อนร่วมชั้นของไอวี่ควรรู้เกี่ยวกับอาการของไอวี่นะครับ เนื่องจากคุณดูเหมือนไม่รู้เรื่องเลย ผมหวังว่าคุณจะอยู่ห่างจากลูกสาวของผมในอีกสองวันข้างหน้านี้ และอย่าทำให้เธอกลัวอีกเลยนะ”

ผู้หญิงคนนั้นกัดปากตัวเองอย่างไม่เต็มใจ

เธอต้องการใช้เวลาอีกสองวันที่เหลือเข้าใกล้เลอศิลป์กับไอรดา เพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นกับครอบครัวฟ้าศิริสวัสดิ์ คำพูดต่อต้านที่เลอศิลป์พูดออกมานั้นทำให้เธอต้องล้มแผนการในหัวไปอย่างรวดเร็ว

กระนั้น เธอก็ไม่กล้าพูดเป้าประสงค์ของเธอออกไปต่อหน้าที่เย็นชาของเลอศิลป์ แต่เธอกลับยอมรับว่าจะเชื่อฟังคำพูดของเขาก่อนที่จะจากไปพร้อมกับลูกของเธอ

ไอรดาสูดน้ำมูกขณะที่ผู้หญิงน่ารังเกียจคนนั้นเดินออกไป เธอผละออกจากอ้อมกอดพ่อและเดินเข้าไปหารษิกาพลางคว้าชายกระโปรงของรษิกาเอาไว้

พอนึกถึงว่าไอรดารีบเข้ามาหาการปกป้องจากเธออย่างไรเมื่อก่อนหน้านี้ รษิกาก็ขยับตัว เธอลูบหัวของเด็กหญิงอย่างรักใคร่ จากนั้นเธอก็จูงมือของไอรดาไว้ก่อนจะถามว่า “ฉันยังไม่รู้เลยว่าพวกฝาแฝดอยู่ที่ไหน มาช่วยกันหาพวกเขาหน่อย โอเคไหมคะ?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม